Wykorzystanie graficznego wykresu postaci własnej do definicji analizy wyboczenia skrętno-zginającego. Użycie wewnętrznego solwera wartości własnych dla współczynnika obciążenia krytycznego.
Wykorzystanie graficznego wykresu postaci własnej do definicji analizy wyboczenia skrętno-zginającego. Użycie wewnętrznego solwera wartości własnych dla współczynnika obciążenia krytycznego.
2024-05-30
032627
  • Projektowanie konstrukcji aluminiowych dla programu RFEM 6
  • Projektowanie konstrukcji aluminiowych RSTAB 9
  • Eurocode 9

Prezentacja graficzna postaci drgań dla analizy wyboczenia skrępowanego

Wykorzystanie graficznego wykresu postaci własnej do definicji analizy wyboczenia skrętno-zginającego. Użycie wewnętrznego solwera wartości własnych dla współczynnika obciążenia krytycznego.

Rysunek przedstawia decydujący postać drgań do oceny obciążenia wyboczeniowego zginania i skręcania w projektowaniu aluminium. Współczynnik obciążenia krytycznego jest określany za pomocą wewnętrznego rozwiązania wartości własnych w ramach analizy stateczności. Rozwiązanie to umożliwia precyzyjną analizę właściwości stateczności obiektu podlegającego obliczeniom.
  • Postać własna
  • Analiza stateczności giętno-skrętnej
  • Projektowanie konstrukcji aluminiowych
  • Współczynnik obciążenia krytycznego
  • Porównawcze obciążenie krytyczne
  • Analiza stateczności
  • Giętno-skrętne
  • Sprawdzenie
Wykorzystano w
  • Projektowanie konstrukcji aluminiowych | Graficzne wyświetlanie postaci drgań dla analizy zwichrzenia
Udostępnij