Panorama, która została zbudowana w 1881 r. przez architekta Charlesa Garniera, architekta Opery Garnier, została w 1893 r. przekształcona przez architekta Edouarda Niermansa w teatr („Les Folies Marigny”) z 1200 miejscami siedzącymi. W roku 1925, pod rządami nowego dyrektora Léona Volterra, teatr został przebudowany: bogata dekoracje Neumans’a usunięto, pozostawiając jedynie pierwotną formę budynku – dwunastobok o średnicy 33 metrów.
Architekt Alvaro de Grimaldi zaprojektował obecny kształt holu, zainspirowany ruchem Art-Déco z wpływami neo-pompejańskimi. Nowy hol wybudowano w foyer w 1980 r.
Projekt przebudowy
Przed remontem dach teatru był poważnie uszkodzony, co doprowadziło do jego zamknięcia w 2013 r. Równowaga metastabilna wynikała z nierzetelnego planowania w trakcie budowy w roku 1925, które nie brało pod uwagę efektów asymetrii obciążeń oraz podwieszonego sufitu.
Ze względu na zalecenia konserwatora zabytków całkowite usunięcie dachu było niemożliwe. Dlatego istniała jedynie możliwość interwencji w konstrukcję wewnętrzną dachu.
Projekt przebudowy i wzmocnienia dachu obejmował głównie:
- Oddzielenie konstrukcji dachu i sufitu. Sie hängen an einer neuen Brettschichtholzkonstruktion, die durch Stahlstäbe unterspannt ist.
- Der Errichtung einer neuen Aussteifungskonstruktion der bestehenden Konstruktion, die aus neuen Brettschichtholz-Dachsparren besteht, unterspannt mit vorgespannten Seilen.
W celu zmniejszenia ciśnienia poziomego, między metalową obręcz wprowadzono elastomeryczne łożyska (elastyczne) rozkładające obciążenia obu konstrukcji na podciągi wykonane z betonu prefabrykowanego, wsparte na 12 murowanych filarach.
Planowanie konstrukcji
Zaprojektowanie nowych konstrukcji wymagało rozbudowanego zaplanowania procesu budowlanego (w oparciu o szkic 3D i model istniejącej budowli w Revit) i obliczeń z wykorzystaniem programu RFEM oraz niektórych jego modułów dodatkowych firmy Dlubal Software.