Często zadawane pytania (FAQ) - Wyszukiwane hasło: RWIND...

• Jeżeli wyślesz nam ważną legitymację, możesz wypożyczyć nasze oprogramowanie (pełne wersje wraz ze wszystkimi modułami dodatkowymi, z wyjątkiem RWIND Simulation i SHAPE-MASSIVE) na okres jednego roku.
• At the end of your license validity, you can extend the license for an additional year by submitting updated proof of enrollment at your college or university.
• Commercial use or the transfer of licenses to third parties is not permitted.
• The student license is a full version, without restrictions. Będziesz miał również dostęp do naszej pomocy technicznej za pośrednictwem poczty e-mail, bez dodatkowych kosztów.
• Dlubal software requires specialized knowledge in the field of structural analysis; therefore, the student version is only available to students of technical colleges and universities who are studying structural engineering, engineering mechanics, and similar subjects; not to students at high schools, and so on.

Odkształcenie konstrukcji wrażliwych na działanie wiatru może znacznie zmienić właściwości aerodynamiczne. Zdeformowane kształty często mają więcej nieregularności na powierzchni, co zwiększa opór. Przepływ powietrza nad obiektem jest bardziej płynny na powierzchniach o opływowym przekroju, a odkształcone lub postrzępione kształty zazwyczaj zakłócają przepływ powietrza, tworząc turbulencje.

Jako studium przypadku omawiana jest konstrukcja powierzchniowa. Pierwotny kształt po analizie znajdowania kształtu w programie RFEM 6 pokazano na rysunku 1.

Pierwotny kształt można przenieść do RWIND w celu symulacji wiatru, jak pokazano na rysunku 2.

Po przeprowadzeniu symulacji CFD odkształcony kształt pod obciążeniem wiatrem uzyskuje się na rysunku 3.

Uwzględniając warunek początkowy (rys. 4), możliwe jest przeniesienie odkształconego kształtu z poprzedniego przypadku obciążenia jako stanu początkowego dla odpowiedniego przypadku obciążenia w RWIND (rys. 5).

To FAQ najpierw zawiera przegląd różnic między weryfikacją, a następnie omawia kluczowy aspekt zapewniania jakości w CFD: weryfikacja rozwiązania. Jest to niezbędny krok w kierunku zapewnienia dokładności i niezawodności obliczeń CFD. Poniżej wyjaśnimy kluczowe aspekty weryfikacji rozwiązań w CFD w oparciu o WTG Merkblatt M3 "Numerische Simulation von Windströmungen" i udzielimy praktycznych porad.

A. Walidacja a weryfikacja

Po pierwsze, ważne jest, aby rozróżnić walidację i weryfikację. Walidacja pokazuje, że rozwiązano prawidłowe równania, co oznacza, że symulacja rozwiązuje zadane zadanie wystarczająco dokładnie na wybranym modelu. W przypadku aplikacji CFD należy rozróżnić między "weryfikacją programu" a "weryfikacją rozwiązania". Weryfikacja programu ma na celu udowodnienie, że program przeprowadza prawidłowe obliczenia w swoich warunkach, a tym samym poprawnie rozwiązuje równania. Przegląd obliczeń, tj. weryfikacja rozwiązania, ma na celu zapewnienie, że obliczenia są wewnętrznie spójne, co oznacza, że zostało osiągnięte stabilne rozwiązanie, w którym oczekiwane efekty występują i nie zależą już w znacznym stopniu od zastosowanego modelu. Podczas gdy weryfikacją programu zajmuje się producent oprogramowania, weryfikacją rozwiązania zajmuje się zawsze użytkownik.

B. Dlaczego weryfikacja rozwiązania jest tak ważna?

1. Modele CFD są zawsze przybliżeniem rzeczywistości. Obejmują one uproszczenia i założenia, które mogą prowadzić do odchyleń.
2. Podstawowe równania matematyczne często nie są możliwe do rozwiązania i wymagają zastosowania metod numerycznych.
3. Odpowiedzialność za jakość wyników spoczywa na użytkowniku. Użytkownik musi upewnić się, że do określonego zadania zastosowano odpowiedni model.

W przeciwieństwie do weryfikacji rozwiązania, weryfikację programu przeprowadza i dokumentuje jego producent, np. firma Dlubal Software GmbH. W tym celu należy zapoznać się z naszymi obszernymi przykładami weryfikacyjnymi, artykułami w bazie informacji oraz najczęściej zadawanymi pytaniami na temat RWIND.

C. Betonowe kroki i lista kontrolna do sprawdzenia rozwiązania

WTG Merkblatt M3 "Numerische Simulation von Windströmungen" zawiera listę kontrolną dla weryfikacji rozwiązania w sekcji 5.2:

Modelowanie

• Czy wybrany model przedstawia pożądane efekty?
• Czy zastosowano prawidłową skalę?
• Czy wybrany obszar analizy jest wystarczająco duży? (patrz 4.1.3)
• Czy stopień blokowania jest wystarczająco niski? (patrz 4.1.3)
• Czy warunki brzegowe zostały poprawnie sformułowane?
• Czy wartości wejściowe (przepustowość, zmienność) są wystarczająco opisane?

Jakość siatki

• Czy raster jest wystarczająco cienki w punktach krytycznych?
• Czy znany jest wpływ rastra na rozwiązanie?
• Czy ruszt działa równie dobrze dla różnych kierunków przepływu?

Parametry numeryczne

• Czy osiągnięto zbieżność żądanych wartości docelowych?
• Czy rozdzielczość czasowa jest wystarczająca dla oczekiwanych zjawisk?

Wiarygodność

• Czy przepływ odbywa się we właściwym kierunku?
• Czy punkty separacji przepływu są wiarygodne?
• Czy współczynniki ciśnienia i ssania są wiarygodne?
• Czy wahania prędkości wiatru są wiarygodne?
• Czy rozkład parametrów turbulencji jest odpowiedni?

Lista ta zawiera minimalne kryteria weryfikacji różnych aspektów rozwiązania CFD i może być indywidualnie rozszerzona.

D. Podsumowanie i perspektywy

Weryfikacja rozwiązania jest ważnym aspektem CFD po stronie użytkownika, zapewniającym wiarygodność i dokładność symulacji. Dzięki systematycznej ocenie modelowania, jakości siatki, parametrów numerycznych i wiarygodności, inżynierowie mogą zweryfikować i potwierdzić, że zaimplementowane symulacje dają realistyczne i wiarygodne wyniki. Nakład pracy związany z weryfikacją jest w dużej mierze zdeterminowany złożonością modelu, która powinna być uzasadniona wymaganiami postawionego problemu. Szczególną uwagę należy zwrócić na niezbędną ostrożność podczas przeprowadzania weryfikacji rozwiązania, ponieważ wymaga to wyważonego stosunku między nakładem pracy a wnikliwym dochodzeniem.

Źródła

• Inżynieria wiatrowa WTG eV (2023). WTG-Merkblatt M1 - Eksperymenty w tunelu aerodynamicznym w aerodynamice konstrukcji. Akwizgran: WTG.
• Inżynieria wiatrowa WTG eV (2023). WTG-Merkblatt M3 - Symulacja numeryczna przepływu wiatru. Akwizgran: WTG.
• VDI eV (2015). Wytyczna VDI 6201 – Analiza statyczno-wytrzymałościowa wspomagana oprogramowaniem. Düsseldorf: VDI.

Powodów pojawienia się komunikatu o nakładających się trójkątach jest wiele. Ogólnie rzecz biorąc, może szybko się zdarzyć, że obiekty z modeli konstrukcyjnych przecinają się w rzeczywistości. Często nie jest to krytyczne, ale komunikat ten może pojawić się szybko, zwłaszcza w przypadku konstrukcji membranowych.

Najczęstszym powodem stosowania cienkich powierzchni membranowych jest uwzględnienie grubości powierzchni w symulacji wiatru w ustawieniach siatki.

Dlatego często najszybszym rozwiązaniem jest dezaktywacja tego w przypadku cienkich powierzchni, co prawdopodobnie będzie miało niewielki wpływ na określane obciążenia wiatrem.

Jeżeli komunikat nadal się pojawia, warto przeanalizować model w ParaView, aby znaleźć lokalizacje i w razie potrzeby zoptymalizować.

W tym celu można sprawdzić model w RWIND i wyeksportować dane modelu w celu oceny pliku w ParaView.

ParaView umożliwia szybką identyfikację elementu.

Testy w tunelu aerodynamicznym dostarczają cennych danych eksperymentalnych (rys. 1), które dokładnie przedstawiają siły aerodynamiczne działające na konstrukcję. Dane te są kluczowe dla:

• Walidacja i kalibracja symulacji: Zapewnia, że modele numeryczne w RFEM lub RWIND odpowiadają rzeczywistym warunkom.
• Zwiększanie dokładności obliczeń: Zapewnianie szczegółowego wglądu w ciśnienie i siły wiatru, co prowadzi do dokładniejszych i bardziej efektywnych obliczeń konstrukcyjnych.
• Zapewnienie bezpieczeństwa: Pomagamy inżynierom zidentyfikować potencjalne luki w zabezpieczeniach i zaprojektować bezpieczniejsze konstrukcje.

Znaczenie przykładu walidacyjnego

Walidacja jest kluczowym etapem każdego procesu symulacji. Zapewnia to, że model dokładnie odzwierciedla warunki rzeczywiste. Porównując wyniki symulacji z danymi eksperymentalnymi, inżynierowie mogą identyfikować rozbieżności i udoskonalać swoje modele, co prowadzi do dokładniejszych prognoz.

Implementacja krok po kroku w RFEM

1. Gromadzenie i przygotowywanie danych z tunelu aerodynamicznego

• Konfiguracja eksperymentalna

Przeprowadź test w tunelu aerodynamicznym, aby zmierzyć ciśnienie wiatru, siły i schematy przepływu na modelu konstrukcji w skali. W tym przykładzie dla punktów próbkowania użyliśmy wartości ciśnienia wiatru z danych eksperymentalnych.

• Sformatuj dane

Dane można organizować w uporządkowanym formacie, zazwyczaj CSV lub Excel, w tym wartości ciśnienia wiatru.

2. Skonfiguruj model eksperymentalny w RFEM

• Utwórz nowy projekt:

Otwórz program RFEM i utwórz nowy projekt, a następnie zbuduj geometrię modelu eksperymentalnego (rys. 2).

• Dla danych eksperymentalnych należy zdefiniować przypadek obciążenia i aktywować opcje danych eksperymentalnych dotyczących wiatru (rys. 3), a następnie wprowadzić koordynację sondowania punktów za pomocą dodatkowych punktów wynikowych powierzchni (rys. 4).

• Zdefiniuj parametry symulacji: skonfiguruj rozmiar domeny, warunki brzegowe, gęstość siatki (rys. 5), profil wiatru i intensywność turbulencji (rys. 6).

3. Wyniki

Po zakończeniu symulacji można zobaczyć kontur ciśnienia wiatru, uzyskany za pomocą symulacji CFD w RWIND. Można ją również obliczyć dla każdej sondy punktowej (rys. 7). Ponadto do analizy statyczno-wytrzymałościowej można wykorzystać zarówno eksperymentalne, jak i numeryczne wartości ciśnienia wiatru.

Uwagi końcowe

Integracja walidacji danych z tunelu aerodynamicznego z programem RFEM jest ważnym krokiem w osiągnięciu dokładnych i wiarygodnych prognoz przepływu wiatru. Dzięki systematycznemu podejściu do przygotowywania, importowania i porównywania danych eksperymentalnych z wynikami symulacji, inżynierowie mogą udoskonalać swoje modele i zapewniać wydajność i bezpieczeństwo obliczeń. Proces ten nie tylko zwiększa wiarygodność programu RFEM, ale także przyczynia się do rozwoju ogólnej praktyki inżynierskiej.

W dziedzinie inżynierii konstrukcyjnej dokładne przewidywanie wpływu wiatru na konstrukcje ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa i wydajności. Aby zwiększyć wiarygodność symulacji CFD, niezbędna jest walidacja danych z pomiarów eksperymentalnych lub terenowych (zdjęcie 01). W tym FAQ opisano proces korzystania z walidacji danych w RWIND w celu uzyskania wiarygodnych wyników.

Znaczenie przykładu walidacyjnego

Walidacja jest kluczowym etapem każdego procesu symulacji. Zapewnia to, że model dokładnie odzwierciedla warunki rzeczywiste. Porównując wyniki symulacji z danymi eksperymentalnymi, inżynierowie mogą identyfikować rozbieżności i udoskonalać swoje modele, co prowadzi do dokładniejszych prognoz.

Proces walidacji danych krok po kroku w RWIND

1. Przygotuj dane eksperymentalne

• Zbierz dane dotyczące tunelu aerodynamicznego lub pola

Uzyskaj rozkłady ciśnienia wiatru z testów w tunelu aerodynamicznym lub z pomiarów w terenie. W tym przykładzie wykorzystaliśmy dane o ciśnieniu wiatru z danych eksperymentalnych w punktach próbkowania.

• Sformatuj dane

Po przekonwertowaniu danych na eksperymentalne ciśnienie wiatru wraz z koordynacją punktowych sond w formacie kompatybilnym z RWIND, można również łatwo przenieść dane za pomocą opcji kopiuj-wklej (rysunek 02).

2. Konfiguruj model w RWIND

• Utwórz nowy projekt: Otwórz RWIND i rozpocznij nowy projekt.
• Zaimportuj geometrię z przykładu walidacyjnego.
• Zdefiniuj parametry symulacji: Skonfiguruj rozmiar domeny, warunki brzegowe, gęstość siatki, profil wiatru i intensywność turbulencji.

3. Wyniki i metody interpolacji

W RWIND dostępne są dwie metody interpolacji: interpolacja dyfuzyjna i rdzeń interpolacji Gaussa (zdjęcie 03). Dla wszystkich prób należy wybrać tylko jedną metodę (patrz artykuł 1871 w Bazie informacji). Możliwe jest przenoszenie eksperymentalnych danych dotyczących obciążenia wiatrem za pomocą metody interpolacji w celu przeprowadzenia analizy statyczno-wytrzymałościowej w programie RFEM.

• Artykuł 1871 w Bazie informacji

Metoda dyfuzji polega na rozmieszczeniu danych z punktu „źródłowego” na powierzchni. Funkcja ta jest odpowiednia dla gęstej siatki punktów pomiarowych. W przypadku cienkich, otwartych konstrukcji metoda ta interpoluje wartości tylko po jednej stronie płyty. Doświadczalne obciążenie wiatrem można przenieść za pomocą techniki przemieszczenia w celu przeprowadzenia analizy statyczno-wytrzymałościowej.

Oto wyniki interpolacji dyfuzyjnej (rys. 04):

Różnice między modelami eksperymentalnymi a numerycznymi pokazano również na rysunku 5:

Uwagi końcowe

Integracja walidacji danych z tunelu aerodynamicznego z RWIND jest kluczowym krokiem w osiągnięciu dokładnych i wiarygodnych prognoz przepływu wiatru. Dzięki systematycznemu podejściu do przygotowywania, importowania i porównywania danych eksperymentalnych z wynikami symulacji, inżynierowie mogą udoskonalać swoje modele i zapewniać, że kontrole projektu są zarówno efektywne, jak i bezpieczne. Proces ten nie tylko zwiększa wiarygodność RWIND, ale także przyczynia się do ogólnego rozwoju praktyki inżynierskiej.

Poniższe programy i rozszerzenia są szczególnie przydatne w przypadku projektów konstrukcji drewnianych.

Program główny

Do zamodelowania konstrukcji i określenia sił wewnętrznych potrzebny jest jeden z programów głównych. W zależności od obszaru zastosowania można zastosować program RSTAB 9 lub RFEM 6.

• RSTAB: Analiza płaskich lub przestrzennych konstrukcji szkieletowych
• RFEM: Analiza elementów skończonych konstrukcji płytowych, ściennych, powłokowych i prętowych

Jeżeli model zawiera elementy powierzchniowe, takie jak płyty i ściany, wymagany jest program RFEM. Unikalne w tym programie opcje umożliwiają analizę elementów z drewna klejonego warstwowo lub krzyżowo, a także obiektów zakrzywionych.

Rozszerzenie Projektowanie konstrukcji drewnianych

Rozszerzenie Projektowanie konstrukcji drewnianych umożliwia wymiarowanie elementów drewnianych w modelu. Obliczenia specyficzne dla normy obejmują zarówno pręty (zginane belki, słupy) jak i powierzchnie (płyty, ściany). W przypadku słupów analiza stateczności jest przeprowadzana według metody pręta zastępczego lub według analizy drugiego rzędu.

Obliczenia w stanie granicznym nośności, użytkowalności i odporności ogniowej są możliwe zgodnie z następującymi normami:

• EN 1995 – wraz z załącznikami krajowymi
• SIA 265
• NTC
• NDS
• CSA O86
• GB 50005
• AS 1720

W obliczeniach odporności ogniowej zwęglenie przekroju jest uwzględniane zarówno w obliczeniach, jak i w obliczeniach.

Rozszerzenie Powierzchnie wielowarstwowe

Dla programu RFEM dostępne jest rozszerzenie Powierzchnie wielowarstwowe, które umożliwia analizę konstrukcji warstwowych i warstwowych o składach zdefiniowanych przez użytkownika. Umożliwia to wymiarowanie np. płyt z drewna klejonego krzyżowo.

Jeżeli określone warstwy wykazują nieliniowe zachowanie materiału, można im przypisać odpowiednie właściwości. Ponadto za pomocą tego rozszerzenia można również analizować powierzchnie zakrzywione.

Dodatkowe rozszerzenia

Istnieją inne rozszerzenia i rozszerzenia, które pomogą Ci w rozwiązaniu specjalnych wymagań konstrukcji drewnianej.

W przypadku konieczności przeprowadzenia analizy sejsmicznej lub obliczeń drgań, rozszerzenia Analiza dynamiczna zapewniają wydajne narzędzia. Rozszerzenie Analiza modalna umożliwia obliczanie częstotliwości drgań własnych oraz, w połączeniu z rozszerzeniem Analiza spektrum odpowiedzi, przeprowadza obliczenia sejsmiczne zgodnie z wieloma normami.

Jeżeli planują Państwo budynek o skomplikowanej bryle, w której określanie obciążeń wiatrem zgodnie z odpowiednimi normami osiąga swoje granice, program dodatkowy RWIND jest pomocny w: Za pomocą analizy CFD można określać obciążenia wiatrem nawet w przypadku budynków o bardzo złożonych kształtach.

Jeżeli etapy budowy wpływają na końcowe siły wewnętrzne w konstrukcji lub siły wewnętrzne decydujące o obliczeniach wynikają z określonych etapów budowy, należy to zamodelować za pomocą rozszerzenia Analiza etapów budowy. Rozszerzenie Model budynku ułatwia wprowadzanie dużych wielokondygnacyjnych konstrukcji drewnianych.

Modelowanie turbulencji to krytyczny aspekt obliczeniowej dynamiki płynów (CFD), który ma na celu przewidywanie zachowania przepływów turbulentnych. Modele turbulencji są niezbędne do projektowania efektywnych i bezpiecznych zastosowań inżynierskich, takich jak interakcja wiatru i konstrukcji w celu analizy statyczno-wytrzymałościowej i wymiarowania. Wśród różnych podejść do modelowania turbulencji, trzy popularne modele to uśredniony Navier-Stokes (RANS), uśredniony Navier-Stokesa (URANS) oraz model DDES (Delayed Detached Eddy Simulation). Każdy model ma swoje unikalne funkcje i zastosowania.

RANS (Reynolds-Averaged Navier-Stokes)

Podejście RANS jest jedną z najczęściej stosowanych metod modelowania turbulencji. Polega ona na uśrednianiu w czasie równań Naviera-Stokesa, co skutecznie wygładza fluktuacje turbulencji i zapewnia rozwiązanie w stanie ustalonym. Metoda ta znacznie upraszcza obliczenia i jest szczególnie przydatna w aplikacjach, w których przepływ jest stały lub umiarkowanie niestabilny. Modele RANS są szeroko stosowane w aplikacjach przemysłowych ze względu na ich wytrzymałość i niski koszt obliczeń. Mogą one być jednak mniej dokładne w przewidywaniu złożonych przepływów ze znaczną separacją lub silną niestatecznością.

URANS (Niestateczny uśredniony Navier-Stokes - Reynolds)

URANS rozszerza podejście RANS o zmiany pola przepływu zależne od czasu, co umożliwia uchwycenie zjawisk niestatecznych. Nadal wykorzystuje uśrednianie Reynoldsa z równań Naviera-Stokesa, ale nie uśrednia przepływu w czasie tak ściśle, jak RANS. Oznacza to, że URANS może modelować przepływy przejściowe i zachowania oscylacyjne na większą skalę, które są typowe w wielu praktycznych rozwiązaniach inżynierskich, takich jak tworzenie się wirów w narożach budynku. Chociaż URANS jest ulepszony w stosunku do RANS pod względem wychwytywania niestateczności, nadal wykorzystuje modele lepkości wirowej, które mogą nie uwzględniać w wystarczającym stopniu drobniejszych konstrukcji turbulentnych.

DDES (opóźniona symulacja wirów w stanie wolnym)

DDES jest hybrydowym podejściem łączącym metodologię RANS i LES (Large Eddy Simulation). W obszarach przepływu, w których zamocowana jest warstwa graniczna, DDES zachowuje się jak model RANS, zapewniając wydajność obliczeniową. W regionach, w których przepływ rozdziela się i gdzie dominują większe struktury turbulentne, DDES przełącza na tryb LES, który umożliwia dokładniejsze odwzorowanie tych struktur. Metoda ta jest szczególnie przydatna w przypadku złożonych przepływów obejmujących separację przepływu, ponowne połączenie i obszary wzbudzenia, takie jak krawędzie i naroża budynków. Metoda DDES zapewnia dobrą równowagę między kosztami obliczeń a dokładnością, szczególnie w symulowaniu przepływów o dużej liczbie Reynoldsa ze znacznymi obszarami niestatecznymi i oddzielonymi od siebie.

Uwagi końcowe

Wybór odpowiedniego modelu turbulencji zależy w dużej mierze od konkretnych wymagań problemu, w tym od charakterystyki przepływu, wymaganej dokładności i dostępnych zasobów obliczeniowych. Modele RANS są odpowiednie dla prostszych, stałych przepływów, podczas gdy URANS zapewnia lepszą obsługę zjawisk niestatecznych. DDES, chociaż bardziej wymagająca obliczeniowo niż RANS lub URANS, oferuje wyższą dokładność w przypadkach dotyczących złożonych, nieustalonych, oddzielnych przepływów. Każdy z tych modeli znacząco przyczynił się do postępu w symulacjach dynamiki płynów, pomagając inżynierom i naukowcom w opracowywaniu bardziej efektywnych i wydajnych rozwiązań technologicznych.

Poniższe programy i rozszerzenia doskonale nadają się do projektów z betonu zbrojonego.

Program główny

Für die Modellierung des Tragwerks und die Ermittlung der Schnittgrößen benötigen Sie eines der Hauptprogramme. Je nach Anwendungsbereich kommt RSTAB 9 oder RFEM 6 infrage.

• RSTAB: Analyse von ebenen oder räumlichen Stabtragwerken
• RFEM: FE-Berechnung von Platten-, Scheiben-, Schalen- und Stabtragwerken

Wenn das Modell neben stabförmigen Elementen auch flächige Bauteile wie Platten und Wände aufweist, brauchen Sie RFEM.

Add-On Betonbemessung

Mit dem Add-On Betonbemessung können Sie die Stahlbetonbauteile des Modells bemessen. Die normenspezifischen Nachweise erfassen dabei nicht nur Stäbe (Biegeträger, Stützen) und Flächen (Platten, Wände), sondern auch durchstanzgefährdete Bereiche von Flächen. Für Stützen ist der Stabilitätsnachweis nach dem Nennkrümmungsverfahren integriert.

Sie können die Bewehrung benutzerdefiniert vorgeben oder vom Programm ermitteln lassen. Mit diesen Rahmenbedingungen erfolgen die Nachweise in den Grenzzuständen der Tragfähigkeit und der Gebrauchstauglichkeit nach einer der folgenden Normen:

• EN 1992 – inklusive nationaler Anhänge
• ACI 318
• CSA A23.3
• SP 63.13330

Das Add-On ermöglicht auch Verformungsberechnungen für gerissene Stahlbetonflächen (Zustand II) unter Ansatz der in den Normen beschriebenen Näherungsverfahren. Tension Stiffening sowie Kriechen und Schwinden können dabei berücksichtigt werden.

Zusätzliche Add-Ons

Bei besonderen Anforderungen an das Stahlbetontragwerk empfehlen sich weitere Add-Ons und Zusatzprogramme, die Sie bei der Lösung der Aufgabe unterstützen.

Möchten Sie einen Querschnitt verwenden, der in der umfangreichen Querschnittsbibliothek von RSTAB 9 oder RFEM 6 nicht enthalten ist, so hilft Ihnen das Zusatzprogramm RSECTION bei der Modellierung des Querschnitts mitsamt Bewehrung. Diesen Querschnitt können Sie dann mit dem Add-On Betonbemessung wie gewohnt bemessen.

Falls Erdbebenberechnungen oder Schwingungsuntersuchungen erforderlich sind, stehen Ihnen mit den Add-Ons für Dynamische Analysen leistungsfähige Werkzeuge zur Verfügung. Das Add-On Modalanalyse ermöglicht die Berechnung von Eigenfrequenzen und im Zusammenspiel mit dem Add-On Antwortspektrenverfahren den Erdbebennachweis nach einer Vielzahl von Normen.

Planen Sie ein Gebäude mit komplizierter Form, sodass die Ermittlung der Windlasten nach den einschlägigen Normen an ihre Grenzen stößt, so unterstützt Sie das Zusatzprogramm RWIND: Mit einer CFD-Analyse werden die Windlasten auch für hochkomplexe Gebäudeformen ermittelt.

Wenn sich die Bauzustände auf die endgültigen Schnittgrößen im Tragwerk auswirken oder sich aus bestimmten Bauzuständen gar die maßgebenden Schnittgrößen für die Tragwerksbemessung ergeben, sollten Sie die Modellierung mit dem Add-On Analyse von Bauzuständen vornehmen. Das Add-On Gebäudemodell wiederum erleichtert Ihnen die Eingabe großer mehrgeschossiger Massivbauten.

Podstawowe rozszerzenia

Do wymiarowania konstrukcji stalowych oprócz programu RFEM lub RSTAB potrzebne są następujące rozszerzenia:

• Projektowanie konstrukcji stalowych
• Rozszerzenie Analiza naprężeniowo-odkształceniowa
• Stateczność
• Połączenia stalowe

Dzięki rozszerzeniu Projektowanie konstrukcji stalowych można przeprowadzać analizy stateczności (wyboczenie i zwichrzenie) oprócz obliczeń przekroju normalnego.

Das Add-On Spannungs-Dehnungs-Berechnung liefert Ihnen neben den Spannungen auch die Dehnungen in Stäben, Flächen und Volumenkörpern.

Konstrukcje stalowe są zazwyczaj smukłe, dlatego stateczność odgrywa ważną rolę. Mit Add-On Strukturstabilität berechnen Sie Knicklängen und kritische Lastfaktoren für den exakten Nachweis der Stabilität.

Modellieren Sie die Verbindungen zwischen den Stäben exakt und flexibel mit dem FEM-basierten Add-On Stahlanschlüsse. Połączenia muszą być obciążone nie tylko w głównej płaszczyźnie nośnej. Nawet jeżeli połączenie jest obciążone względem "słabej osi", można je zwymiarować za pomocą tego rozszerzenia.

Dodatkowe rozszerzenia

Jeśli masz specjalne wymagania dotyczące wymiarowania konstrukcji stalowych, dostępne są inne rozszerzenia i programy dodatkowe, które pomogą Ci w rozwiązywaniu specjalnych zadań.

Möchten Sie Querschnitte verwenden, die in der umfangreichen Querschnittsbibliothek von RSTAB 9 und RFEM 6 nicht vorhanden sind, dann hilft Ihnen das RSECTION bei der Modellierung der Querschnitte und der Berechnung der Querschittswerte.

Soll der Nachweis auf Biegedrillknicken mit dem exakteren und wirtschaftlicheren Verfahren mit 7 Freiheitsgraden erfolgen, dann benötigen Sie das Add-On Wölbkrafttorsion.

Ist es notwendig, dass bei der Ermittlung der Schnittgrößen die Plastifizierung des Materials berücksichtigt wird, dann können Sie dazu das Add-On Nichtlineares Materialverhalten verwenden.

Das Add-On Modalanalyse erlaubt Ihnen die Berechnung von Eigenfrequenzen und zusammen mit dem Add-On Antwortspektrenverfahren den Erdbebennachweis nach einer Vielzahl von Normen.

Planen Sie eine Gebäude mit komplizierter Form, sodass die Ermittlung der Windlasten nach den einschlägigen Normen an ihre Grenzen stößt, dann hilft Ihnen hier das Zusatzprogramm RWIND. Za pomocą analizy CFD można określać obciążenia wiatrem nawet dla najbardziej skomplikowanych kształtów budynków.

Wirken sich die Bauzustände auf die endgültigen Schnittgrößen im Tragwerk aus oder resultieren aus bestimmten Bauzuständen gar die maßgebenden Schnittgrößen für die Dimensionierung des Tragwerks, dann modellieren Sie dies mit dem Add-On Analyse von Bauzuständen.

Das Add-On Gebäudemodell erleichtert Ihnen die Eingabe großer mehrgeschossiger Stahltragwerke.

Planen Sie Tragwerke des Stahlleichtbaus, die Seile und Membrane enthalten, dann hilft Ihnen das Add-On Formfindung bei der Ermittlung der Tragwerksform.

Dokładność wyników RWIND i stosunek dokładności do kosztów

Program RWIND został zaprojektowany do szybkiego i łatwego obliczania przepływu wiatru wokół budynków w celu uzyskania wartości ciśnienia na ich powierzchniach i wygenerowania sił obciążeń. Aby osiągnąć ten cel, konieczne było pójście na pewne kompromisy. Jest oczywiste, że te uproszczenia wpływają na dokładność wyników. Zwiększenie dokładności wyników za pomocą drobniejszej siatki i innych ustawień użytkownika w RWIND jest możliwe, ale proces ten może nie być łatwy i wymaga odpowiedniego doświadczenia z symulacjami CFD. Ważnym pytaniem jest, jaki jest akceptowalny stosunek nakładu pracy i kosztów do osiągniętej poprawy dokładności. Zachęcamy do zapoznania się z artykułem CFD Project Accuracy vs. Effort, w którym szczegółowo omówiono to zagadnienie.

RWIND Błąd E315

Wraz ze zwiększaniem gęstości siatki wymagania dotyczące pamięci i wydajności nie rosną liniowo, ale wraz z^potęgą od³ do 4 (mamy trzy wymiary przestrzenne, a także konieczna jest redukcja kroku czasowego). Prowadzi to nie tylko do znacznego spowolnienia obliczeń, ale również mogą pojawić się różne problemy, zazwyczaj związane ze zbliżaniem się programu do swoich możliwości lub wykorzystywanego sprzętu. Problemy te obejmują również błąd E315 , który wskazuje na ogólną usterkę modułów obliczeniowych OpenFOAM© - taką jak błąd alokacji pamięci, utrata dokładności liczb i tak dalej. Konkretne przyczyny uszkodzenia mogą być różne. Więcej szczegółowych informacji można znaleźć w odpowiednim pliku dziennika.

RWIND i jego ograniczenia

Dział obsługi klienta firmy Dlubal zawsze stara się pomóc użytkownikom RWIND, którzy napotkają jakiekolwiek problemy. Jednak symulacje numeryczne przepływu wiatru mogą być bardzo złożone, a wyników zazwyczaj nie można zagwarantować. Wynika to z faktu, że nadal nie ma matematycznego dowodu na istnienie i niepowtarzalność rozwiązania opisujących ten przepływ równań Naviera-Stokesa, które RWIND rozwiązuje numerycznie z wykorzystaniem metody objętości skończonych. Chociaż w większości przypadków obliczenia zbieżne są z rozwiązaniem poprawnym, nie można wykluczyć ich niepowodzenia. W przypadku niepowodzenia obliczeń w dużym i złożonym projekcie pomoc może być bardzo czasochłonna. Jeśli są Państwo zainteresowani dodatkową rozszerzoną pomocą, prosimy o kontakt z naszym działem sprzedaży:

• Skontaktuj się z działem sprzedaży

Wybór między symulacją stacjonarną (przy użyciu RWIND Basic) a symulacją przejściową (przy użyciu RWIND Pro) zależy od specyficznych wymagań dotyczących analizy wiatru, wymaganego poziomu dokładności oraz dostępnych zasobów obliczeniowych. Symulacje stanu ustalonego są odpowiednie do prostszych, stałych w czasie analiz, podczas gdy symulacje przejściowe są niezbędne do uchwycenia dynamicznego zachowania przepływu wiatru i jego wpływu na konstrukcje w czasie i są dokładniejsze niż symulacje stanu ustalonego.

Attyki stanowią wyjątkowe wyzwanie w analizie obciążeń wiatrem na budynki ze względu na ich położenie i złożone schematy przepływu, które generują. Na ich interakcję z obciążeniami wiatrem wpływa kilka czynników, które przyczyniają się do ich skomplikowanego zachowania:

Wysokość i ekspozycja

Attyki rozciągają się powyżej poziomu głównego dachu, narażając je na działanie wiatru z większą prędkością i inne schematy przepływu w porównaniu z niższymi partiami budynku. Oznacza to, że mogą one odczuwać znacznie różne ciśnienia wiatru, w tym siły wyporu.

Geometria i kształt

Kształt attyki - czy jest płaska, karbowana czy posiada inne cechy architektoniczne - może wpływać na przepływ wiatru nad attyką, prowadząc do złożonych układów wirowych i turbulencji. Takie schematy przepływu mogą wpływać na rozkład i wielkość ciśnienia wiatru na attykę i przyległe obszary dachu.

Interakcja z kształtem budynku

Ogólny kształt budynku wpływa na przepływ wiatru wokół budynku, co z kolei wpływa na obciążenie wiatrem attyki. Na przykład wiatr przepływający nad opływowym, aerodynamicznym budynkiem będzie zachowywał się inaczej niż wiatr w przypadku budynku o bardziej urwistej bryle. Ta interakcja może prowadzić do powstawania obszarów o wyższym ciśnieniu lub ssaniu na attyce, które są trudne do przewidzenia bez szczegółowej analizy.

Generowanie wirów

W przypadku wysokich attyk wysokich budynków przepływ wirowy może powodować powstawanie naprzemiennych wirów wirowych z obu stron attyki, co prowadzi do oscylujących ciśnień, które mogą powodować drgania konstrukcji. Efekty te w dużym stopniu zależą od prędkości wiatru, kształtu attyki oraz orientacji budynku na działanie wiatru.

Efekt podmuchu wiatru

Attyki mogą być narażone na podmuchy wiatru, w których krótkotrwałe wzrosty prędkości wiatru powodują zmienne obciążenia. Te przejściowe efekty są szczególnie ważne przy projektowaniu attyk, ponieważ mają one zapewnić, że będą one odporne na nagły wzrost obciążenia wiatrem bez uszkodzenia.

Biorąc pod uwagę tę złożoność, często stosuje się zaawansowane techniki symulacji, takie jak obliczeniowa mechanika płynów (CFD), aby dokładnie przewidzieć obciążenia wiatrem attyki. Zarówno symulacje stanu stacjonarnego, jak i przejściowego odgrywają pewną rolę, ale symulacje przejściowe pozwalają lepiej zrozumieć, w jaki sposób attyki reagują na zmieniające się warunki wietrzne w czasie w RWIND 2 Pro. Symulacje te umożliwiają uchwycenie natychmiastowych efektów podmuchów wiatru, powstawania wirów i wpływu przepływu turbulentnego, które mają decydujące znaczenie dla projektowania attyki pod kątem funkcjonalności i bezpieczeństwa w warunkach obciążenia wiatrem.

Programy RFEM i RSTAB idealnie nadają się do analizy i wymiarowania konstrukcji tymczasowych, takich jak karuzele, kolejki górskie, sceny i trybuny. Für beide Basisprogramme sind Add-Ons verfügbar, mit denen Sie Stahl-, Aluminium- und Leichttragwerke nach verschiedenen Normen bemessen können. Wenn Sie auch Membran- und Seilkonstruktionen untersuchen möchten, ist RFEM Ihr Mittel der Wahl.

Basisprogramme RFEM oder RSTAB

Mit den Basisprogrammen RFEM oder RSTAB wird das Modell mit seinen Eigenschaften und den Einwirkungen definiert. RFEM erweist sich dabei als die vielfältigere Variante, da neben reinen Stabtragwerken auch Konstruktionen mit flächigen Komponenten wie Membranen untersucht werden können.

Verfügbare Normen

Für die Bemessung von Stab- und Seilkonstruktionen aus Stahl stehen folgende Normen zur Verfügung:

• EN 1993 (Eurocode 3)
• BS 5950 (britische Norm)
• AISC 360 (US-Norm)
• SIA 263 (norma szwajcarska)
• IS 800 (indische Norm)
• GB 50017 (chinesische Norm)
• CSA S16 (norma kanadyjska)
• AS 4100 (australische Norm)
• NBR 8800 (brasilianische Norm)
• SP 16.13330 (russische Norm)

Aluminiumtragwerke lassen sich nach diesen Normen bemessen:

• EN 1999 (Eurocode 9)
• ADM (US-Norm)
• GB 50429 (chinesische Norm)

Add-Ons für Berechnung und Bemessung

Bemessungs-Add-Ons ergänzen die Funktionalität der Basisprogramme. Mit den Add-Ons Stahlbemessung und Aluminiumbemessung können Sie die Tragfähigkeits-, Stabilitäts- und Gebrauchstauglichkeitsnachweise nach den oben angegebenen Normen führen.

Bei Membran- und Seilkonstruktionen erleichtert Ihnen das Add-On Formfindung die Aufgabe, die Form normalkraftbelasteter Stab- und Flächenmodelle zu ermitteln. Mit dem Programm RWIND wiederum können Sie Simulationen im digitalen Windkanal für komplexe Strukturen durchführen und die generierten Windlasten nach RFEM übergeben.

Obliczenia dynamiczne

Falls Erdbebenberechnungen oder Schwingungsuntersuchungen notwendig sind, stehen mit den Add-Ons für Dynamische Analysen geeignete Werkzeuge zur Verfügung, um Eigenfrequenzen und -formen zu ermitteln oder äußere Erregungen zu untersuchen.

Bei Fragen zu den Dlubal-Lösungen für Fliegende Bauten steht Ihnen unser Vertriebsteam gerne Rede und Antwort.

• Skontaktuj się z działem sprzedaży

Dla programu RFEM (MES) dostępne jest rozszerzenie Form-Finding, które umożliwia znajdowanie kształtu (form-finding) dla konstrukcji membranowych i rozciąganych przed właściwymi obliczeniami.

Wenn Sie die Trag- oder Unterkonstruktion in RFEM modelliert und die Membranflächen definiert haben, können Sie das Gesamtmodell nach der Theorie der großen Verformungen (Theorie III. Ordnung) untersuchen.

Programme und Add-Ons

Mit dem Basisprogramm RFEM definieren Sie das Modell mit seinen Eigenschaften und den Einwirkungen.

Das Add-On Formfindung ermöglicht es, die Form normalkraftbelasteter Stab- und Flächenmodellen zu ermitteln.

Mit dem Programm RWIND können Sie Simulationen im digitalen Windkanal für komplexe Strukturen durchführen und die generierten Windlasten nach RFEM übergeben.

Die Tragkonstruktion können Sie – ja nach Ausführung – mit den Bemessungs-Add-Ons Stahlbemessung oder Aluminiumbemessung nachweisen.

Sollten Erdbebenberechnungen oder Schwingungsuntersuchungen erforderlich sein, so stehen mit den Add-Ons für Dynamische Analysen geeignete Werkzeuge zur Verfügung.

Bei Fragen zu den Dlubal-Lösungen für Membran- und Textilkonstruktionen steht Ihnen unser Vertriebsteam gerne Rede und Antwort.

• Skontaktuj się z działem sprzedaży

Począwszy od wersji 6.03 (RFEM) i 2.03 (RWIND), wyniki obliczone w RWIND mogą być również wyświetlane w RFEM.

W tym celu należy aktywować rozszerzenie "Symulacja wiatru" w RWIND i rozpocząć odpowiednie obliczenia.
RWIND otwiera się i przeprowadza symulację. Po zakończeniu obliczeń pojawia się poniższe okno dialogowe.

Po kliknięciu "Tak", RWIND zostaje zamknięty, a program RFEM wczytuje dane wyników. Podczas wyświetlania wyników w programie RFEM można teraz wyświetlać właściwości odnoszące się do powierzchni, jak pokazano na poniższym rysunku. Za pomocą nawigatora w lewym górnym rogu można przełączać się między wynikami analizy statyczno-wytrzymałościowej a symulacją wiatru.

Tak, od wersji RWIND 2.03 możliwe jest automatyczne generowanie stref na podstawie numerów powierzchni w RFEM.

Wygeneruj model w programie RFEM i rozpocznij obliczenia, uruchamiając RWIND 2 nie w trybie cichym.

W programie RWIND 2 można tworzyć strefy na podstawie numerów powierzchni w programie RFEM za pomocą opcji Edytować - Strefy - Generować strefy na podstawie numerów powierzchni.

Następujące konfiguracje komputerów są wymagane dla programu RFEM 6, RSTAB 9, RSECTION 1 i RWIND 3:

• Arbeitsspeicher RAM: 8 GB
• Prozessor CPU: x64
• Freier Massenspeicher: 10 GB
• Bildschirm- und Grafikkartenauflösung: Es sollte mindestens eine Auflösung von 1920 x 1080 Pixeln verwendet werden, damit sämtliche Dialoge, Fenster und Ergebnisdiagramme korrekt angezeigt werden.
• Betriebssystem: Microsoft Windows 10 64 Bit
• Grafikkarte: Grafikkarte mit einer GPU von NVIDIA oder AMD mit OpenGL 4.2-Unterstützung (im Allgemeinen jede dedizierte GPU, die nach ~ 2011 veröffentlicht wurde).
• Von einer integrierten GPU raten wir dringend ab, da es aufgrund der Treiber häufig Probleme gibt.

Es gibt von RFEM 6, RSTAB 9 RSECTION 1 und RWIND 3 keine Versionen für Linux, macOS oder Windows on ARM.

Zur Nutzung aller Programmkapazitäten gibt es folgende empfohlene Rechnerkonfiguration:

• Arbeitsspeicher RAM: 64 GB
• Prozessor CPU: Intel Core i9-14900K mit 8 physikalischen Kernen oder besser. Hierbei wirkt sich die Anzahl der Kerne positiv auf die Berechnungszeit und die jeweilige Einzelkernleistung auf die reine Programmbedienung und Vorbereitung der Grafikdaten aus.
• Der Massenspeicher sollte eine SSD sein.
• Grafikkarte: Eine moderne NVIDIA- oder AMD-Grafikkarte mit OpenGL-Unterstützung (z. B. NVIDIA GeForce RTX GeForce RTX 4060 oder besser).
• Wenn Sie eine NVIDIA-Karte auf einem Remote-Computer nutzen, müssen Sie möglicherweise ein zusätzliches Tool von NVIDIA installieren, um remote beschleunigtes OpenGL zu ermöglichen:
• Betriebssystem: Microsoft Windows 11 64 Bit
• Die neue Programmgeneration ist für die Verwendung von 4k Monitoren ausgelegt.
• Wenn mehrere Monitore verwendet werden, sollten die Monitore die gleiche Skalierung verwenden. Nur dann wird das Programm auf allen Monitoren scharf und richtig skaliert dargestellt. Bei unterschiedlicher Skalierung wird das Programm auf einem Monitor unscharf dargestellt.

W RWIND można zdefiniować strefy, a tym samym uzyskać siłę oporu dla tych stref. Informacje są dostępne w formie graficznej i dla każdej strefy. Dzięki temu możesz łatwo śledzić wszystko.

W przypadku złożonych konstrukcji pomocne może być szybkie przeanalizowanie tych wyników w formie tabelarycznej.

W tym celu można ocenić wyniki w ParaView. Rozpakuj plik RWIND i otwórz plik Sim001_V01_Surface.vtp w ParaView w folderze archiwum RWIND_Simulations.

Ponieważ strefy są zdefiniowane w pliku RWIND, można wygenerować plik .csv z informacjami o komórkach.

Ten plik .csv zawiera informacje o siłach w komórkach (przód i tył) związanych z osiami globalnymi. W programie Excel można zsumować siły w strefach, a także utworzyć wektor. Dane w ParaView podane są w jednostkach SI (dla sił [N]).

Program instalacyjny RWIND umożliwia automatyczną, elektroniczną dystrybucję oprogramowania, zwaną również cichą (nienadzorowaną) instalacją. W trybie cichym użytkownik nie musi monitorować instalacji i wprowadzać danych za pomocą okien dialogowych. Cicha instalacja przebiega samoczynnie, bez ingerencji użytkownika końcowego, co może być bardzo przydatne w przypadku instalacji RWIND na dużej liczbie komputerów, na przykład w sali komputerowej.

Cicha instalacja składa się z dwóch etapów:

1. Rejestracja parametrów dla cichej instalacji. Uruchom program instalacyjny z parametrem -r, aby wybrać opcje i automatycznie zarejestrować plik InstallShield Silent Response File (Setup.iss).

2. Uruchamianie cichej instalacji (wielokrotnie). Po przygotowaniu pliku Silent Response można uruchomić program instalacyjny z parametrem -s, który zainstaluje RWIND w trybie cichym zgodnie z parametrami zapisanymi w pliku Silent Response

Przykład:

Załóżmy, że program instalacyjny RWIND_2.02.2230.exe został pobrany i zapisany w katalogu N:\Tmp_RWIND na współużytkowanym dysku sieciowym. Następnie można utworzyć dwa pliki wsadowe dla instalacji cichej:

Plik wsadowy N:\Tmp_RWIND\Silent_Install_RWIND_Record.bat do rejestracji parametrów instalacji o zawartości:

"N:\Tmp_RWIND\RWIND_2.02.2230.exe"/a/r/f1"N:\Tmp_RWIND\Setup.iss"

oraz plik wsadowy N:\Tmp_RWIND\Silent_Install_RWIND_Play.bat dla cichej instalacji o zawartości:

"N:\Tmp_RWIND\RWIND_2.02.2230.exe"/a/s/f1"N:\Tmp_RWIND\Setup.iss"

Uruchom plik Silent_Install_RWIND_Record.bat na jednym z komputerów i utwórz plik odpowiedzi InstallShield (Setup.iss) w katalogu N:\Tmp_RWIND. Należy pamiętać, że plik odpowiedzi można również utworzyć/edytować ręcznie w edytorze tekstu (Notepad.exe). Po utworzeniu pliku odpowiedzi można uruchomić plik Silent_Install_RWIND_Play.bat na wszystkich innych komputerach, aby zainstalować program RWIND w trybie cichym.

Pliki wsadowe można również pobrać tutaj FAQ 005346 | Cicha instalacja RWIND

RWIND_Silent_Install_Batchfiles.zip, ale pamiętaj, że musisz zmodyfikować je zgodnie z Twoimi prawdziwymi nazwami i ścieżkami.

Należy zauważyć, że te pliki wsadowe wymagają podwyższonych uprawnień, to znaczy, aby uruchomić plik wsadowy, należy kliknąć plik prawym przyciskiem myszy i wybrać opcję "Uruchom jako administrator".

Podczas korzystania z łączników/sztywnych prętów lub prętów o przekroju typu Dummy Rigid, często pojawiają się problemy podczas generowania modeli w RWIND. Program zatrzymuje się, wyświetlane jest ostrzeżenie jak pokazano na Rys. 01.

W przypadku takich konstrukcji nadal istnieje możliwość przeprowadzenia symulacji wiatru. W tym celu należy dezaktywować widoczność odpowiednich obiektów, np. za pomocą nawigatora Widok (patrz rys. 02).

Następnie w oknie dialogowym „Symuluj i generuj obciążenia wiatrem”, w zakładce „Ustawienia” należy aktywować opcję „Eksportuj tylko obiekty aktywne” (patrz rys. 03).

Następnie model można otworzyć w RWIND lub symulować bezpośrednio w tle.

Najważniejszą różnicą pomiędzy opcjami RWIND 2 Basic i Pro jest typ symulacji. W edycji Basic zastosowano symulację przepływu stacjonarnego. Edycja Pro zawiera wszystko, co jest dostępne w edycji Basic, ale oferuje również nowe opcje i funkcje, w tym symulację przepływu przejściowego przy użyciu bardziej zaawansowanego modelu turbulencji (Spalart-Allmaras DDES).

Pełną listę funkcji porównywanych w obu wersjach można znaleźć w internetowej instrukcji RWIND 2 RWIND Basic i RWIND Pro, klikając poniższy link.

Kreator obciążeń "Symulacje wiatru" umożliwia generowanie przypadków obciążeń symulacji wiatru. Ten kreator generuje przypadek obciążenia symulacji wiatru z kompletnym modelem wejściowym dla obliczeń RWIND leżącym w tle dla zdefiniowanego przez użytkownika zbioru położeń kątowych.

W przypadku, gdy w zależności od kąta nachylenia ma być zastosowany inny profil wiatru, kreator umożliwia wprowadzenie kilku zdań. W tym celu należy wykonać następujące kroki:

1. Otwórz Kreatora obciążenia symulacji wiatru
2. W pierwszym zdaniu należy zdefiniować profil wiatru, który zostanie uwzględniony dla określonego segmentu położenia kątowego
3. Wygenerować kolejny blok wejściowy z innym profilem wiatru dla odpowiedniego segmentu położenia kątowego
4. Powtarzaj krok 3, aż wszystkie segmenty zostaną zakryte

Jeśli chodzi o sprzęt, nie powinno być problemów, o ile jest to komputer Mac z procesorem Intel lub ARM. Problemem jest jednak system operacyjny. Niestety, MacOS nie jest jeszcze obsługiwany. Na komputerze Mac musi być zainstalowany system Windows z możliwością podwójnego rozruchu, Bootcamp lub wirtualizacji, na przykład Parallels Desktop.

Należy jednak pamiętać, że podczas korzystania z maszyn wirtualnych istnieją ograniczenia licencyjne i nie można użyć klucza oprogramowania.

Wniosek:

1. RWIND działa w trybie demo na równoległych programach MAC nie są możliwe obliczenia i przechowywanie danych.
2. Do uruchomienia pełnej wersji RWIND na Macu wymagany jest klucz sprzętowy ➞ użytkownik musi posiadać ważną licencję.

Tak, powierzchnię przenoszenia obciążeń można zastosować również w programie RWIND. Wynikowe obciążenie powierzchniowe jest następnie przenoszone na pręty zgodnie z ustawieniami powierzchni.

Przenoszenie uprawnień jest początkowo możliwe tylko z prawami administratora, patrz rysunek 01.

Ponadto użytkownik może przenosić autoryzacje tylko między licencjami online, tzn. RFEM 6, RSTAB 9, RSECTION 1 i RWIND 2. Przegląd posiadanych licencji online znajduje się na koncie Dlubal w sekcji „Licencje” → „Licencje” → „Licencje”, patrz rysunek 02.

Przed przeniesieniem autoryzacji należy upewnić się, że nie jest ona w danym momencie aktywna. Można to sprawdzić w sekcji „Sesje licencyjne”, patrz rysunek 03.

Aby przenieść autoryzację, należy przejść do opcji "Licencje" → "Autoryzacje według licencji", a następnie wybrać opcję "Licencja źródłowa" w menu "Identyfikator licencji". Zostaną wyświetlone wszystkie istniejące autoryzacje. Następnie należy wybrać opcję "Licencja docelowa" w menu rozwijanym odpowiedniej autoryzacji, która ma zostać przeniesiona, patrz rysunek 04.

W tym przykładzie autoryzacje dla rozszerzeń "Stateczność konstrukcji" i "Wymiarowanie konstrukcji stalowej" zostały przeniesione z licencji online 03 do licencji online 02.

Tak, z tą generacją programów można używać RWIND 2 Basic od wersji RFEM 5.27.01/RSTAB 8.27.01.

RWIND 3 Basic może być instalowany od RFEM 5.35.01/RSTAB 8.35.01

Wystarczy zmienić wersję solwera na RWIND 2/RWIND 3 w ustawieniach obciążenia wiatrem.

Jeżeli RWIND nie uruchomi się, należy uruchomić program RFEM lub RSTAB jako administrator i spróbować ponownie.

Aby upewnić się, że RWIND pojawi się w kreatorze obciążenia w programie RFEM 6 lub RSTAB 9, należy najpierw aktywować dodatek w zakładce Dodatki w Danych podstawowych modelu.

Następnie można wprowadzić dane w ustawieniach symulacji wiatru w sekcji „Przypadki obciążeń i kombinacje” oraz ustawienia dla profilu wiatru i przypadków obciążeń, które mają zostać wygenerowane w kreatorze obciążeń.

„Produkty do pobrania - bieżące wersje do pobrania”

Pliki do pobrania znajdują się w sekcji „Produkty do pobrania” → „Wersje do pobrania”.

Zakładka „R20 (nowa)”
Tutaj można znaleźć najnowsze programy firmy Dlubal, takie jak na przykład RFEM 6, RSTAB 9, RSECTION 1 i RWIND 3.

Zakładka „R19”
Hier befinden sich unsere "alten" Programme wie z. B. RFEM 5, RSTAB 8, DUENQ und RWIND Simulation 1 and 2.

Po pomyślnym zakończeniu obliczeń, w legendzie okna graficznego w programie RWIND Simulation wyświetlane są sumy kontrolne sił oporu na oryginalnym modelu i na modelu uproszczonym. Są wypadkową obciążenia wiatrem w globalnych kierunkach X, Y i Z.
Można go użyć do porównania sił oporu działających na model oryginalny i uproszczony.
Uproszczona siatka to specjalna siatka, która otacza oryginalny model, a tym samym definiuje granice modelu.

Jeżeli sumy kontrolne różnią się znacząco, należy zwiększyć poziom szczegółowości w oknie dialogowym Edytować model, aby uzyskać bardziej szczegółowy i uproszczony model.

W przypadku różnic należy jednak pamiętać, że zamknięte otwory również mogą mieć wpływ na sumy kontrolne.

Wyniki RWIND Simulation są zapisywane w formacie VTK (pliki .vtp i .vtu) znajdującym się w katalogu roboczym projektu.

Pliki można otwierać w ParaView, oprogramowaniu typu open source dostępnym pod adresem https://www.paraview.org. Dane można eksportować do wielu innych formatów. Ponieważ ParaView jest oprogramowaniem typu open source i umożliwia korzystanie z niestandardowych wtyczek, możliwe jest eksportowanie danych do dowolnego, niestandardowego formatu.

Więcej informacji na temat ParaView można znaleźć w FAQ 4825.