Zasadniczo obciążenie wyboczeniowe jest określane w następujący sposób po aktywowaniu opcji przeniesienia najbardziej niekorzystnej wartości siły osiowej dla rozkładu nieciągłego:
Współczynnik obciążenia krytycznego * najbardziej niekorzystna wartość siły osiowej = obciążenie wyboczeniowe
Jednak najbardziej niekorzystna wartość odnosi się do części pręta, a nie do całego pręta. Wartość najbardziej niekorzystnej siły osiowej całego pręta jest przyjmowana jako najbardziej niekorzystna wartość tylko wtedy, gdy w parametrze „Wewnętrzny podział pręta dla” wybrana jest wartość „1”, patrz rysunek 01.
W przeciwnym razie średnia wartość jest najpierw określana wewnętrznie na podstawie najbardziej niekorzystnych wartości odpowiednich podziałów pręta. Poniższy wykres przedstawia najbardziej niekorzystną wartość dla dwóch części pręta z rozkładu sił osiowych na poniższym rysunku:
(60 kN + 30 kN)/2 = 45 kN
Zatem dla pierwszej postaci wyboczeniowej w tym przykładzie dla pierwszej postaci wyboczeniowej powstaje następujące obciążenie:
2,429 * 45 kN = 109,3 kN
.png?mw=600&hash=49b6a289915d28aa461360f7308b092631b1446e)
