Zgodnie z EN 1993-1-1, 6.3.4 (1) metoda ogólna umożliwia przeprowadzenie analizy wyboczenia i zwichrzenia poszczególnych elementów konstrukcyjnych, obciążonych w swojej płaszczyźnie głównej, o dowolnym przekroju monosymetrycznym, zmiennej wysokości i warunków brzegowych, a także w przypadku kompletnych konstrukcji płaskich lub części konstrukcji składającej się z takich elementów. Z tego względu wymiarowanie elementów konstrukcyjnych o niesymetrycznym przekroju nie jest możliwe przy użyciu ogólnych metod. Podczas projektowania konstrukcji stalowych pojawia się sytuacja niemożliwa do obliczenia wraz z odpowiednim komunikatem o błędzie.
Analiza stateczności może być przeprowadzona jako wymiarowanie przekrojów zgodnie z EN 1993-1-1, 5.2.2 (7) a, jeżeli przeprowadzane są obliczenia przestrzenne zgodnie z analizą drugiego rzędu z zastosowaniem globalnych i lokalnych imperfekcji. W celu odwzorowania zwichrzenia należy zdefiniować siły wewnętrzne zgodnie z geometrycznie nieliniową teorią wyboczenia skrętnego, z uwzględnieniem skręcania skrępowanego. W takim przypadku, ponieważ obliczenia uwzględniają wszystkie wpływy na stateczność, należy tylko sprawdzić przekroje. Dlatego ta metoda obliczeniowa może być stosowana do wszystkich przekrojów poddanych dowolnemu obciążeniu.
Uwzględnienie deplanacji przekroju jako dodatkowego stopnia swobody jest możliwe dzięki rozszerzenie warping-7-dof Skręcanie skrępowane.
.jpg?mw=350&hash=91f398b559b26a6ac36fd7ecdf5e395e7b9b856d)
.png?mw=600&hash=49b6a289915d28aa461360f7308b092631b1446e)
