Po aktywowaniu opcji 'Topologia na formie form-finding' w Nawigatorze projektu - Wyświetlanie, model jest optymalizowany w oparciu o geometrię form-finding. Na przykład obciążenia są wyświetlane w odniesieniu do odkształconego układu.
Włączenie opcji 'Pokazać znajdowanie kształtu' w menu kontekstowym powoduje automatyczne wstępne znajdowanie kształtu zgodnie z zapisanymi właściwościami znajdowania kształtu w przypadku zmiany konstrukcji powierzchni membranowych. Ten interaktywny tryb graficzny jest oparty na metodzie gęstości sił.
W programie RFEM istnieje możliwość łączenia powierzchni o typach sztywności "Membrana" i "Membrana ortotropowa" z modelami materiałowymi "Izotropowy nieliniowy sprężysty 2D/3D" i "Izotropowy plastyczny 2D/3D" (moduł dodatkowy (RF-MAT NL ).
Ta funkcja umożliwia symulację nieliniowych odkształceń np. folii ETFE.
Wynikiem procesu znajdowania kształtu jest nowy kształt i odpowiednie siły wewnętrzne. W przypadku RF-FORM-FINDING można wyświetlić zwykłe wyniki, takie jak odkształcenia, siły, naprężenia itp.
Sprężony kształt jest dostępny jako stan początkowy dla wszystkich pozostałych przypadków obciążeń i kombinacji obciążeń w analizie statyczno-wytrzymałościowej.
Dla większego komfortu podczas definiowania przypadków obciążeń można skorzystać z transformacji NURBS (Parametry obliczeń/Form-Finding). Funkcja ta przesuwa oryginalne powierzchnie i kable na miejsce po form-finding.
Za pomocą punktów rastra powierzchni lub węzłów definicji powierzchni NURBS można umiejscowić wolne obciążenia na wybranych częściach konstrukcji.
Funkcję znajdowania kształtu można aktywować w oknie dialogowym Dane ogólne, zakładka Opcje. Naprężenia wstępne (lub wymagania geometryczne dla prętów) można zdefiniować w parametrach dla powierzchni i prętów. Proces znajdowania kształtu odbywa się poprzez obliczenie przypadku RF-FORM-FINDING.
Kroki sekwencji roboczej:
Tworzenie modelu w RFEM (powierzchnie, belki, kable, podpory, definicja materiału itp.)
Ustawienie wymaganego naprężenia wstępnego dla membran oraz siły lub długości/ugięcia dla prętów (np. kabel)
Opcjonalne uwzględnienie innych obciążeń dla procesu znajdowania kształtu w specjalnych przypadkach obciążeń typu form-finding (ciężar własny, ciśnienie, ciężar węzła stalowego itp.)
Ustawianie obciążeń i kombinacji obciążeń do dalszych analiz konstrukcyjnych
Kiedy rozpoczynają się obliczenia, program znajduje kształty (form-finding) w całej konstrukcji. Obliczenia biorą pod uwagę interakcje pomiędzy elementami po form-finding, a konstrukcją nośną.
Proces form-finding wykonywany jest iteracyjnie, w formie specjalnej analizy nieliniowej, zainspirowanej przez system URS (Updated Reference Strategy) wg Prof. Bletzingera/Prof. Ramma. W ten sposób, kształty równowagi uzyskuje się biorąc pod uwagę uprzednio określone sprężenie.
Dodatkowo, metoda ta pozwala na uwzględnienie poszczególnych obciążeń, takich jak ciężar własny lub parcie wewnętrzne dla konstrukcji pneumatycznych w procesie form-finding. Sprężenie dla powierzchni może być zdefiniowane za pomocą dwóch różnych metod:
Metoda standardowa - wymagane sprężenie w powierzchni
Metoda projekcji - wymagane sprężenie w projekcji powierzchni, stabilizacja zwłaszcza dla kształtów stożkowych