Oprócz równomiernego obciążenia śniegiem, które przykładane jest do niższej połaci dachu, należy uwzględnić dodatkowe obciążenie zsuwającym się i naniesionym śniegiem. Te dwa dodatkowe obciążenia są rozmieszczone w kształcie trójkąta na długości zaspy Is.
Ponadto może być również konieczne uwzględnienie obciążeń dynamicznych spowodowanych nagłym zsunięciem się śniegu z wyższej połaci dachu.
γ = ciężar objętościowy śniegu = 2 kN/m³
h = różnica wysokości między połaciami
sk = wartość charakterystyczna obciążenia śniegiem na ziemi w kN/m²
sad = wartość obliczeniowa przypadkowych obciążeń śniegiem gruntu w danym miejscu
Cesl = współczynnik przypadkowych obciążeń śniegiem
ls = długość dryfu = #wzór@000669 #
Jeżeli długość dolnego dachu b2 jest mniejsza niż długość zaspy Is , rzędne obciążenia należy odciąć na krawędzi dachu.
μ1 = 0,8 (przy założeniu, że dolna połać dachu jest płaska)
μ2 = μs + μw
μ s = współczynnik kształtu dla dachu niższego, uwzględniający poślizg śniegu
α ≤ 15 °: μs = 0
α> 15 °: μs jest wyznaczany jako dodatkowe obciążenie o kształcie trójkątnym, na długości Ls, wynoszące do 50% całkowitego, maksymalnego obciążenia śniegiem sąsiedniej połaci dachu wyższego.
μ = współczynnik kształtu sla wyższego dachu = 0,8 (niezależnie od nachylenia dachu)
μw = współczynnik kształtu dla śniegu uwzględniający wiatr = #wzór@000670 #
Ponadto, suma współczynników kształtu μw + μs może być ograniczona przez krajowy załącznik (np. Niemcy) w następujący sposób.
Przypadek ogólny (sytuacja stała, przejściowa):
0,8 ≤ μw + μs ≤ 2,4
Zadaszenia otwierane z boku z możliwością usuwania śniegu (b2 ≤ 3 m):
0,8 ≤ μw + μs ≤ 2
W regionach opadów śniegu zgodnie z DIN EN 1991-1-3: 2010-12 i DIN EN 1991-1-3/A1: 2015-12, rysunek C.2, górna granica dotyczy obciążeń śniegiem sk ≥ 3,0 kN/m²:
1,2 ≤ μw + μs ≤ (6,45/sk 0,9 )
Działania wyjątkowe (równina północnoniemiecka) ogólnie:
0,8 ≤ μw + μs ≤ 2,4
W przypadku zadziałania przypadkowego μw nie musi być większe niż
µw = (γ ⋅ h)/sad z
sad = Cesl ⋅ sk
Przy zastosowaniu płotków śnieżnych lub innej przeszkody, μs można pominąć.
Przykład
b1 = 10 m
b2 = 5 m
h = 3 m
Nachylenie wyższego dachu = 30°
A = 100 m
Strefa obciążenia śniegiem 2
μ1 = 0,8
sk = 0,25 + 1,91 ⋅ ((A + 140)/760) ² ≥ 0,85 → 0,85 kN/m²
Równomiernie rozłożone obciążenie śniegiem na dolny dach:
μ1 ⋅ sk = 0,8 ⋅ 0,85 kN/m² = 0,68 kN/m²
Długość zaspy:
Współczynnik kształtu zsuwającego się śniegu
μs = 0,67
Współczynnik kształtu obciążenia śniegiem pod wpływem wiatru:
Ograniczenie współczynników kształtu (przypadek ogólny):
0,8 ≤ μw + μs ≤ 2,4
μ2 = μw + μs = 2,5 + 0,67 = 3,17 → 2,4
μ2 ⋅ sk = 2,4 ⋅ 0,85 kN/m² = 2,04 kN/m²
W programach RFEM i RSTAB można zastosować obciążenie wynikające z nanoszenia i zsuwania się śniegu jako liniowo zmienne obciążenie powierzchniowe. W przypadku stosowania konstrukcji ramowych można zastosować obciążenie za pomocą generatora obciążenia.
.png?mw=600&hash=49b6a289915d28aa461360f7308b092631b1446e)
