Pytanie:
Jak przyrostowo przyłożyć obciążenie jednym przypadkiem obciążenia do modelu?
Odpowiedź:
W parametrach obliczeniowych programów RFEM 5 i RSTAB 8 w zakładce "Globalne parametry obliczeń" znajdują się pola "Liczba przyrostów obciążenia dla przypadków obciążeń/kombinacji obciążeń". Te dwie wartości sterują stopniowym wprowadzaniem zdefiniowanych warunków brzegowych obciążenia w odpowiednich przypadkach obciążeń i kombinacjach obciążeń. Odwrotność wpisu opisuje ułamek obciążenia. Następnie w procesie rozwiązywania zdefiniowane ułamki obciążenia są stosowane do modelu stopniowo, aż do osiągnięcia pełnego obciążenia. W poszczególnych przyrostach obciążenia rozwiązywanie równań próbuje znaleźć równowagę w ramach maksymalnych dozwolonych iteracji, a tym samym określić odpowiednie wartości początkowe dla następnego przyrostu obciążenia.
Można sobie wyobrazić, że w procesie rozwiązywania wszystkie obciążenia z przypadku obciążenia lub kombinacji obciążeń są zbierane w „konewce” i przenoszone w częściach na model obciążenia. W tym przypadku liczba przyrostów obciążenia jest skorelowana z szybkością przyłożenia obciążenia. Prędkość nie jest parametrem czasu rzeczywistego, ale czysto numerycznym.
Ważne: Przyrostowe przyłożenie obciążenia działa tylko w przypadku nieliniowych układów konstrukcyjnych. Zazwyczaj zapewnia to odpowiednio wyższą jakość wyników wraz ze wzrostem liczby przyrostów obciążenia. Podstawowym celem tej metody jest znalezienie mikrozbieżności w odpowiednich przyrostach obciążenia, aby określić nowe wartości początkowe wysokiej jakości dla następnego przyrostu obciążenia, a tym samym uzyskać makrozbieżność dla całego przypadku obciążenia.
.png?mw=350&hash=b023d6c658e181cb7d69028c0f3994dedab96fc5)
.png?mw=512&hash=7193b10f53ed10727f51caee9a094b21a1e153cd)
