W bieżącym przykładzie walidacyjnym badany jest współczynnik ciśnienia wiatru (Cp) zarówno dla głównych elementów konstrukcyjnych (Cp,ave ), jak i drugorzędnych elementów konstrukcyjnych, takich jak systemy okładziny lub fasady (Cp,local ) w oparciu o NBC 2020 [1] and
Baza danych japońskich tuneli aerodynamicznych
dla niskiego budynku o nachyleniu 45 stopni. Zalecane ustawienie dla trójwymiarowego dachu płaskiego z ostrym okapem zostanie opisane w następnej części.
W poniższym przykładzie sprawdzamy wartość ciśnienia wiatru zarówno dla ogólnego projektowania konstrukcyjnego (Cp,10 ), jak i lokalnego projektowania konstrukcyjnego, takiego jak okładziny lub fasady (Cp,1 ) w oparciu o EN 1991-1-4, przykład dachu płaskiego [1] and
Baza danych japońskich tuneli aerodynamicznych
. Zalecane ustawienie dla trójwymiarowego dachu płaskiego z ostrym okapem zostanie opisane w następnej części.
W bieżącym przykładzie walidacyjnym badamy współczynnik parcia wiatru (Cp) płaskiego dachu i ścian za pomocą ASCE7-22 [1]. W rozdziale 28.3 (Obciążenia wiatrem - główny układ odporności na siłę wiatru) i na Rysunku 28.3-1 (przypadek obciążenia 1) znajduje się tabela przedstawiająca wartość Cp dla różnych kątów nachylenia dachu.
Japoński Instytut Architektury (AIJ) przedstawił kilka dobrze znanych scenariuszy porównawczych symulacji wiatru. Poniższy artykuł dotyczy "Przypadku E - zespół budynków w rzeczywistym obszarze miejskim o gęstej koncentracji niskiej zabudowy w mieście Niigata". Poniżej opisany scenariusz jest symulowany w RWIND2, a wyniki są porównywane z symulowanymi i doświadczalnymi wynikami AIJ.
W bieżącym przykładzie walidacji badamy wartość parcia wiatru dla obu ogólnych projektów konstrukcyjnych (Cp,10 ) i okładzin lub elewacji (Cp,1 ) budynków na planie prostokąta zgodnie z EN 1991-1-4 [1]. Istnieją przypadki trójwymiarowe, o których więcej wyjaśnimy w następnej części.
Das Architectural Institute of Japan (AIJ) oferuje analizę porównawczą dla symulacji wiatru. Der Nachfolgende Beitrag dreht sich dabei um den "Przypadek A - wieżowiec w kształcie 2:1:1". Im Folgenden wird das beschriebene Szenario in RWIND2 unchgebildet und die Ergebnisse mit den den simulierten und der expertellen Resultate des AIJ verglichen.
Japoński Instytut Architektury (AIJ) przedstawił kilka dobrze znanych scenariuszy porównawczych symulacji wiatru. Poniższy artykuł dotyczy "Przypadku D - Wieżowiec wśród bloków miejskich". Poniżej opisany scenariusz jest symulowany w RWIND2, a wyniki są porównywane z symulowanymi i doświadczalnymi wynikami AIJ.
W bieżącym przykładzie walidacyjnym badamy współczynnik siły wiatru (Cf ) dla kształtów sześciennych zgodnie z normą EN 1991-1-4 [1]. Istnieją przypadki trójwymiarowe, o których więcej wyjaśnimy w następnej części.
W dostępnych normach, takich jak EN 1991-1-4 [1], ASCE/SEI 7-16 i NBC 2015, przedstawiono parametry obciążenia wiatrem, takie jak współczynnik parcia wiatru (Cp ) dla podstawowe kształty. Ważne jest, jak szybciej i dokładniej obliczać parametry obciążenia wiatrem, niż pracować na czasochłonnych i czasami skomplikowanych wzorach w normach.
Celem tego przykładu weryfikacyjnego jest analiza przepływu płynu wokół szybowca. Zadanie polega na wyznaczeniu współczynnika oporu powietrza i współczynnika siły nośnej w odniesieniu do kąta natarcia. Współczynniki te można również narysować na wykresie biegunowej oporu. Graniczny kąt dla laminarnego przepływu cieczy wokół profilu skrzydła można również określić na podstawie pola prędkości. Dostępny model 3D CAD (plik STL) jest wykorzystywany w RWIND 2.
Przykład obliczeniowy opisuje obciążenia wiatrem działające na model grupy budynków w kilku kierunkach. The model consists of eight cubes. The velocity fields obtained by the RWIND simulation are compared with the measured values from the experiment. The experimental data are measured using a thermistor anemometer in the wind tunnel.
Przykład obliczeniowy opisuje obciążenia od ściskania ścian budynków w układzie tandem, zlokalizowanych w poziomie terenu. The buildings are simplified to rectangular objects and scaled down while maintaining the elevation ratios. The pressure distribution on the walls of the model of a medium-high building was conducted by an experiment. The chosen results (pressure coefficient Cp) are compared with the measured values.
Przykład obliczeniowy opisuje stacjonarny przepływ wokół wieżowca w postaci bloków miejskich (model w skali). The example is given by the Architectural Institute of Japan (AIJ). The chosen results (velocity magnitude) are compared with the measured values.
Przykład obliczeniowy opisuje stacjonarny przepływ wokół izolowanego budynku (model w skali). The chosen results (velocity magnitude) are compared with the measured values.
Ten przykład weryfikacyjny porównuje obliczenia obciążenia wiatrem budynku z dachem płaskim, przeprowadzone w normie ASCE 7-16, z wykorzystaniem symulacji CFD w RWIND Simulation. The building is defined according to the sketch and the inflow velocity profile taken from the ASCE 7-16 standard.
A sphere is subjected to a uniform flow of viscous fluid. The velocity of the fluid is considered at infinity. The goal is to determine the drag force. The parameters of the problem are set so that the Reynolds number is small and the radius of the sphere is also small, thus the theoretical solution can be reached - Stokes flow (G. G. Stokes 1851).
W przykładzie obliczeniowym porównano obliczenia obciążenia wiatrem budynku z dachem dwuspadowym, przeprowadzone zgodnie z normą EN 1991-1-4, z wykorzystaniem symulacji CFD w RWIND Simulation. The building is defined according to the sketch, and the inflow velocity profile is taken according to the standard EN 1991-1-4.