Projekt nowego Instytutu Nawigacyjnego „Amerigo Vespucci” w Gallipoli łączy nowe potrzeby edukacyjne z kryteriami budownictwa ekologicznego. Projekt opowiada o terytorium poprzez jego materialne i środowiskowe cechy, przyjmując prosty, ale sugestywny język, rozpoznawalny, lecz nienarzucający się w kontekście krajobrazu, w którym jest umieszczony.
Układ architektoniczny rozwija się na trzech poziomach i prezentuje się jako monolityczny blok z lokalnego kamienia, wyrzeźbiony przez system tarasów i dostępów, które podążają za specyficznymi kierunkami urbanistycznymi i wizualnymi, kierując przepływy różnych użytkowników. Zewnętrzna powłoka charakteryzuje się systemem reflektorów o zmiennych nachyleniach, skupiających wzrok na architektonicznych i krajobrazowych nagłych wypadkach otaczającego krajobrazu morskiego, jednocześnie łagodząc nasłonecznienie w przestrzeniach edukacyjnych.
Wnętrza zaprojektowano z myślą o potrzebach edukacyjnych kursu nauki, ale są również otwarte dla społeczności i uczestnictwa społecznego. Systemy mobilnych przegród pozwalają na wysoki stopień elastyczności i rekonfigurowalności pomieszczeń w miarę zmieniających się potrzeb. Wewnętrzny układ został zaprojektowany, aby uczynić główne komponenty funkcjonalne niezależnymi i autonomicznymi. Obejmuje to: agorę, ze swoimi dydaktycznymi schodami; salę gimnastyczną, otwartą na lokalne wydarzenia sportowe; centrum kulturalne, miejsce relacji przybliżające ideę szkoły jako katalizatora społeczno-miejskiego współczesnego miasta.
| Miejsce | Gallipoli Włochy |
| Analiza statyczno-wytrzymałościowa | ATI Project |