Często zadawane pytania (FAQ) - Branża: Konstrukcje drewniane

Jeśli chcesz określić własne wyniki obliczeń elementu konstrukcyjnego dla tego samego typu sytuacji obliczeniowej dla różnych konfiguracji, rozszerzenie "Analiza etapów budowy (CSA)" stanowi rozwiązanie.
Rozszerzenie umożliwia między innymi: można również przeprowadzić symulację równoległą modelu ze stałą liczbą obiektów. W tym szczególnym przypadku model podstawowy jest kilkakrotnie zestawiany wewnętrznie, dzięki czemu można go przenieść do obliczeń za pomocą różnie ustawionych konfiguracji obliczeniowych.

Konwersję można przeprowadzić w następujący sposób:

1. W Danych ogólnych należy aktywować rozszerzenie "Analiza etapów budowy (CSA)".
2. Zdefiniuj pierwszy stan z atrybutem "Początek" w gałęzi "Etapy budowy" w Nawigatorze i aktywuj wszystkie elementy → Elementy te zostaną uwzględnione w konfiguracjach obliczeniowych zdefiniowanych w obiekcie.
3. W nawigatorze w pozycji "Etapy budowy" należy zdefiniować kolejny etap z atrybutem "Początek".
4. W zakładce 'Pręty' należy wprowadzić numery prętów w polu 'Modyfikować właściwości dla prętów' i wybrać żądaną konfigurację jako właściwość, która ma zostać zmodyfikowana.
5. Po zakończeniu obliczeń, oceń obliczenia w zależności od zdefiniowanych etapów.

---

Pokaż więcej

Zgodnie z uwagą (1) do tabeli 4.1.3.4 w NBC 2020 ugięcie od ciężaru własnego, D, może być pominięte, jak określono w normach wymienionych w rozdz. 4.3.

In RFEM, this exclusion can be done automatically by editing the Combination Wizard option (Image 01). In the Standard Options tab, activate the “Deflection due to dead load to be excluded” option.

The serviceability load combinations without dead load are shown in Image 02.

Uwaga:
To keep the load combinations including dead loads for the total/permanent deformation, you can create additional design situations with a different combination wizard.

---

Pokaż więcej

Podczas wymiarowania płyt z drewna klejonego krzyżowo (CLT), ze względu na konserwatyzm obliczone nośności na zginanie w głównym kierunku wytrzymałości (β = 0°) należy pomnożyć przez 0,85 zgodnie z American National Standard Institute ANSI/APA PRG 320.

W rozszerzeniu Projektowanie konstrukcji drewnianych wartość ta znana jest jako współczynnik konserwatyzmu_Ccon i może być dostosowana w konfiguracji stanu granicznego nośności dla NDS.

---

Pokaż więcej

W przypadku CSA O86 i NDS, współczynniki modyfikacji i dostosowania stosowane w rozszerzeniu Projektowanie konstrukcji drewnianych w programie RFEM 6 można dostosowywać ręcznie. Współczynniki są wyświetlane pod właściwościami materiału.

Aby edytować ręcznie, należy najpierw otworzyć materiały użyte do wymiarowania drewna, a następnie ustawić je na "Zdefiniowane przez użytkownika". Następnie należy przejść do zakładki Projektowanie konstrukcji drewnianych, w której można ręcznie wprowadzić współczynniki modyfikacji i dostosowania.

---

Pokaż więcej

Obliczenia dla skręcania w konfiguracji wytrzymałości NDS działają łącznie z ustawioną wartością graniczną skręcania w celu zapewnienia bezpieczeństwa pręta i konstrukcji. Poniżej znajduje się krótkie wyjaśnienie każdej z opcji:

Sprawdź tylko wartość graniczną skręcania:
Stopień wykorzystania skręcania jest porównywany z wartością graniczną skręcania.  Jeżeli stopień wykorzystania jest mniejszy niż wartość graniczna, dalsze obliczenia nie są przeprowadzane. Jeżeli stopień wykorzystania jest większy niż wartość graniczna skręcania, w kontroli obliczeń zostanie wykryty błąd. Błąd jest zatem najbardziej decydującą kontrolą obliczeń w wynikach graficznych i tabelarycznych.

Wymiarowanie zgodnie z Timber Construction Manual:
Skręcanie odbywa się zgodnie z Timber Construction Manual 4.6, a wynik jest typowym stopniem wykorzystania opartym na obliczeniach.

Zignoruj skręcanie:
To ustawienie jest bardzo podobne do pierwszej opcji. Stopień wykorzystania jest porównywany z obliczeń skręcania do wartości granicznej skręcania. Jeżeli stopień wykorzystania jest mniejszy niż wartość graniczna, dalsze obliczenia nie są przeprowadzane. Jeżeli stopień wykorzystania jest większy niż wartość graniczna, podczas kontroli obliczeń wyświetlane jest ostrzeżenie. Ostrzeżenie to nie będzie nadrzędnym kryterium obliczeniowym w tabelach wyników lub w grafice, a jedynie służy jako ostrzeżenie ze względów bezpieczeństwa.

Aby pominąć całe skręcanie przy sprawdzaniu pręta, należy zwiększyć wartość graniczną skręcania.

---

Pokaż więcej

Poniższe programy i rozszerzenia są szczególnie przydatne w przypadku projektów konstrukcji drewnianych.

Program główny

Do zamodelowania konstrukcji i określenia sił wewnętrznych potrzebny jest jeden z programów głównych. W zależności od obszaru zastosowania można zastosować program RSTAB 9 lub RFEM 6.

• RSTAB: Analiza płaskich lub przestrzennych konstrukcji szkieletowych
• : Analiza elementów skończonych konstrukcji płytowych, ściennych, powłokowych i prętowych

Jeżeli model zawiera elementy powierzchniowe, takie jak płyty i ściany, wymagany jest program RFEM. Unikalne w tym programie opcje umożliwiają analizę elementów z drewna klejonego warstwowo lub krzyżowo, a także obiektów zakrzywionych.

Rozszerzenie Projektowanie konstrukcji drewnianych

Z rozszerzeniem [[#/pl/produkty/rfem-fea-software/add-ons-for-rfem-6/design/timber-design/timber-design-strength-and-stability Projektowanie konstrukcji drewnianych można wczytać elementy drewniane modelu. Obliczenia specyficzne dla normy obejmują zarówno pręty (zginane belki, słupy) jak i powierzchnie (płyty, ściany). W przypadku słupów analiza stateczności jest przeprowadzana według metody pręta zastępczego lub według analizy drugiego rzędu.

Obliczenia w stanie granicznym nośności, użytkowalności i odporności ogniowej są możliwe zgodnie z następującymi normami:

• EN 1995 – wraz z załącznikami krajowymi
• SIA 265
• NTC
• NDS
• CSA O86
• GB 50005
• AS 1720

W obliczeniach odporności ogniowej zwęglenie przekroju jest uwzględniane zarówno w obliczeniach, jak i w obliczeniach.

Rozszerzenie Powierzchnie wielowarstwowe

W przypadku programu RFEM dostępne jest rozszerzenie Powierzchnie wielowarstwowe , które analizują konstrukcje warstwowe i warstwowe ze zdefiniowanymi przez użytkownika konstrukcjami warstwowymi. Umożliwia to wymiarowanie np. płyt z drewna klejonego krzyżowo.

Jeżeli określone warstwy wykazują nieliniowe zachowanie materiału, można im przypisać odpowiednie właściwości. Ponadto za pomocą tego rozszerzenia można również analizować powierzchnie zakrzywione.

Dodatkowe rozszerzenia

Istnieją inne rozszerzenia i rozszerzenia, które pomogą Ci w rozwiązaniu specjalnych wymagań konstrukcji drewnianej.

Jeśli potrzebujesz analizy sejsmicznej lub drgań, rozszerzenia zapewniają dzięki wydajnym narzędziom do analizy statyczno-wytrzymałościowej i wymiarowania. Dodatek Analiza modalna wł. umożliwia obliczanie częstotliwości drgań własnych i w połączeniu z Spektrum odpowiedzi Analiza umożliwia również przeprowadzanie analiz sejsmicznych według wielu norm.

Jeżeli projektowany budynek ma skomplikowaną bryłę, w której obciążenia wiatrem zgodnie z odpowiednimi normami osiągają swoje granice, program RWIND Program RWIND pomoże: Za pomocą analizy CFD można określać obciążenia wiatrem nawet w przypadku budynków o bardzo złożonych kształtach.

Jeżeli etapy budowy wpływają na końcowe siły wewnętrzne w konstrukcji lub jeżeli decydujące siły wewnętrzne dla obliczeń wynikają z określonych etapów budowy, należy rozważyć modelowanie za pomocą rozszerzenie oprogramowanie/rozszerzenia-dla-rfem-6/analizy-dodatkowe/analiza-etapow-budowy Analiza etapow budowy. Rozszerzenie Model budynku ułatwia wprowadzanie: duże wielokondygnacyjne konstrukcje drewniane.

---

Pokaż więcej

Zbrojenia można modelować za pomocą zwolnień liniowych w następujący sposób:

• Utwórz linię o zaplanowanych wymiarach dźwigara.
• W tym celu należy otworzyć okno dialogowe 'Edytować linię' i przydzielić do linii pręt o przekroju planowanego zbrojenia.
• Utwórz nowe zwolnienie liniowe w podfolderze 'Obiekty specjalne', klikając je prawym przyciskiem myszy.
• W otwartym w ten sposób oknie dialogowym można najpierw wybrać utworzoną wcześniej linię, a następnie utworzony pręt (patrz ilustracja).
• Utwórz nowy typ zwolnienia liniowego i wprowadź odpowiednie warunki podparcia w oknie dialogowym zgodnie z planowanym zbrojeniem i łącznikami.

• Należy wybrać pierwotną linię i powtórzyć kroki 2-5, aby utworzyć drugie zbrojenie (w przypadku przekrojów niesymetrycznych odpowiedni przekrój powinien być ustawiony pod kątem 180°).
• Przypisz przekrój podciągu do oryginalnej linii.
• Do belek zbrojeniowych można teraz przypisać odpowiedni mimośród.

Kolejna możliwość zastosowania zbrojenia jest opisana w poniższym FAQ:

FAQ 4741 W jaki sposób można zastosować zbrojenie z mocą wsteczną w modelowanej belce?

Na naszej stronie internetowej można znaleźć artykuł na temat elastycznych połączeń drewnianych:

KB 787 Uwzględnienie sprężystego modułu poślizgu połączenia drewnianego

---

Pokaż więcej

Dwie funkcje znane już z programu RFEM 5 "Obciążenie powierzchniowe prętów przy użyciu płaszczyzn" i "Obciążenie powierzchniowe prętów przy użyciu komórek" można znaleźć w programie RFEM 6 w generatorze obciążeń "Obciążenia prętowe z obciążenia powierzchniowego". Płaszczyzny można definiować za pomocą węzłów (zaznaczone na rysunku kolorem zielonym) lub poprzez zaznaczenie komórek (na rysunku kolorem niebieskim).

---

Pokaż więcej

Program RFEM umożliwia przeprowadzenie analizy statyczno-wytrzymałościowej i wymiarowanie konstrukcji warstwowych. To samo dotyczy drewna klejonego krzyżowo. Analiza naprężeń i ugięć dla powierzchni laminowanych i warstwowych jest przeprowadzana zgodnie z teorią laminatów, z uwzględnieniem połączenia ścinanego.

Programy i rozszerzenia

RFEM jest głównym programem służącym do definiowania modelu i oddziaływań. Możliwe jest modelowanie płaskich i przestrzennych konstrukcji składających się z płyt, ścian, powłok i prętów.

Do analizy naprężeń i ugięć powierzchni laminowanych wymagane jest specjalne rozszerzenie Powierzchnie wielowarstwowe. Umożliwia to definiowanie i analizowanie konstrukcji warstwowych.

Z rozszerzeniem Wymiarowanie można również wymiarować prętowe elementy nośne konstrukcji, na przykład zgodnie z Eurokodem 5 lub ANSI/AWC NDS.

Obliczenia dynamiczne

W przypadku konieczności przeprowadzenia analizy sejsmicznej lub analizy drgań, odpowiednie rozszerzenia umożliwiają Dostępne są analizy, które zapewniają narzędzia do określania częstotliwości i postaci drgań własnych oraz do analizy wzbudzeń zewnętrznych.

W przypadku pytań dotyczących rozwiązań firmy Dlubal do wymiarowania konstrukcji drewnianych, nasz zespół z przyjemnością Państwu pomoże.

---

Pokaż więcej

Programy RFEM i RSTAB idealnie nadają się do analizy statyczno-wytrzymałościowej konstrukcji drewnianych .

Programy główne RFEM i RSTAB

W programach głównych RFEM lub RSTAB można zdefiniować model wraz z jego właściwościami i oddziaływaniami. Oprócz przestrzennych konstrukcji szkieletowych, takich jak hale lub konstrukcje przestrzenne, możliwe jest modelowanie układów konstrukcyjnych składających się z płyt, ścian i powłok. Dzięki temu program RFEM jest bardziej wszechstronną opcją, zwłaszcza jeśli pracujesz również w innych obszarach, takich jak konstrukcje betonowe.

Dostępne normy

• EN 1995 (Eurokod 5)
• NDS (norma amerykańska)
• CSA O86 (norma kanadyjska)
• SIA 265 (norma szwajcarska)
• GB 50005 (norma chińska)
• AS 1720 (norma australijska)

Rozszerzenia dla konstrukcji drewnianych

Rozszerzenia do wymiarowania uzupełniają funkcje programów głównych. Z rozszerzeniem można łatwo zaprojektować, aby przeprowadzić obliczenia stanu granicznego nośności, stateczności, użytkowalności i odporności ogniowej zgodnie z normami określonymi powyżej. W połączeniu z rozszerzeniem skrępowane-7-stopni stopni swobody Skręcanie skrępowane ( 7 DOF), można również przeprowadzać analizy stateczności z uwzględnieniem do siedmiu stopni swobody.

Rozszerzenie specjalne Powierzchnie wielowarstwowe dla RFEM to: idealnie nadaje się do laminowania powierzchni z drewna klejonego krzyżowo (CLT).

W przypadku pytań dotyczących rozwiązań konstrukcyjnych firmy Dlubal z drewna, nasz z przyjemnością odpowie na Państwa pytania.

---

Pokaż więcej

Domyślnie, elementy w programie RFEM 6 są połączone sztywno. Jednak za pomocą specjalnych obiektów programu RFEM możemy zmienić sposób, w jaki model reaguje na oddziaływania. W tym celu możemy zastosować przeguby liniowe i zwolnienia liniowe. Różnica między nimi została wyjaśniona poniżej

Przegub liniowy

Przegub liniowy zmienia charakterystykę połączenia pomiędzy powierzchniami.
Za pomocą przegubu liniowego możemy pozwolić na obrót pomiędzy dwiema powierzchniami na wybranej krawędzi lub możemy zdefiniować pełne zwolnienie przesuwu pomiędzy elementami.

Oprócz tych opcji możemy również zdefiniować pewną sprężystość w każdym kierunku lub uwzględnić nieliniowość tego przegubu, co jest nową funkcją w porównaniu z poprzednim programem RFEM.

Ponadto przeguby liniowe umożliwiają zastosowanie specjalnych opcji, takich jak połączenie płyty ze ścianą, opisane tutaj.

Zwolnienie liniowe

Zwolnienie liniowe działa podobnie do przegubu liniowego, zmieniając zachowanie dwóch połączonych elementów, ale w przeciwieństwie do przegubu tworzy w jego miejscu nową linię i węzły.

Za pomocą zwolnienia liniowego możemy zdefiniować zwolnienie większej liczby obiektów, a nie tylko połączonych powierzchni. Zwolnienie liniowe może również uwzględnić w swojej definicji pręty i bryły.

Podobnie jak w przypadku przegubu liniowego, możemy umożliwić obrót i zwolnienie przesuwu pomiędzy elementami z opcjami nadania sprężystości i nieliniowości.

Zwolnienie liniowe jest bardzo przydatnym narzędziem w zarządzaniu bardziej skomplikowanymi geometriami i połączeń pomiędzy konkretnymi elementami.

---

Pokaż więcej

Wzór na początkową wysokość przekroju d_i (CSA) lub wymiar kwadratowego przekroju zastępczego a_eq (NDS) wykorzystywany do obliczania smukłości jest następujący:

---

Pokaż więcej

Powierzchnia przenoszenia obciążenia i Obciążenia prętowe od obciążenia powierzchniowego (kreatory obciążeń) wykorzystują różne podejścia do rozkładu obciążeń na pręty. Dlatego nie można ich porównywać bezpośrednio.

Powierzchnia przenoszenia obciążeń dzieli powierzchnię na paski w określonym kierunku, a następnie bada obciążenia na każdym z pasów z osobna. Szerokość pasa można dostosować, aktywując opcję Zaawansowane ustawienia rozkładu . W razie potrzeby można użyć paska o większej szerokości, aby „wygładzić” wysokie skoki, które są pokazane graficznie (zdjęcie 02).

Z drugiej strony, Load Wizards wykorzystuje rozkład izotropowy, tworzy komórki Voronoi i bada obciążenie w każdej komórce.

---

Pokaż więcej

Jeżeli przeguby liniowe mają być definiowane jednocześnie na kilku liniach granicznych powierzchni, zalecana jest następująca procedura:

1. Utwórz nowy przegub liniowy w Nawigatorze danych w sekcji "Typy dla linii" lub w menu "Wstawić → Typy przegubów liniowych → Okno dialogowe".
2. W razie potrzeby zdefiniuj stopnie swobody.
3. Za pomocą funkcji "Wskazać" można wybrać żądany obszar, a następnie żądane linie.
4. Nie należy potwierdzać funkcji przyciskiem "OK", lecz za pomocą symbolu "+" wybierać kolejne powierzchnie i linie.
5. Po przypisaniu wszystkich przegubów liniowych funkcję tę można potwierdzić przyciskiem "OK".

Aktualizacja: Kliknięcie znaku '+' nie jest konieczne. Po wybraniu powierzchni i odpowiednich linii można po prostu wybrać następną powierzchnię i narysować odpowiednie linie itd.

---

Pokaż więcej

Jeżeli w kolumnie ' Obrót ' nie można zdefiniować kąta, to dla materiału wybrano izotropowy model materiałowy, w którym sztywności są identyczne we wszystkich kierunkach i nie ma potrzeby definiowania kąta.

W przypadku używania materiałów anizotropowych (np. drewno) należy upewnić się, że model materiału ' jest ortotropowy | Wybrano opcję Liniowa sprężystość (powierzchnie) '.

Uwaga: Model materiałowy ' ortotropowy | Drewno | Liniowe sprężyste (powierzchnie) 'obecnie nie mogą być stosowane w połączeniu z typem grubości ' Warstwy '.

Po przejściu na ortotropowy model materiałowy można odpowiednio obracać poszczególne warstwy.

---

Pokaż więcej

Aby utworzyć imperfekcję na podstawie postaci własnej, należy zastosować metodę Rozszerzenie Stateczność konstrukcji potrzebne. W ten sposób kształty postaci mogą być określane dla przypadku obciążenia lub kombinacji obciążeń na podstawie stanu siły normalnej. Wynikową formę własną można wybrać i przeskalować po utworzeniu przypadku imperfekcji. Zastosowanie funkcji pokazano w filmie.

---

Pokaż więcej

Różnice między naszą mapą obciążenia śniegiem a aplikacją internetową HORA wynikają z częstotliwości wykorzystywanych danych. Nasze zastosowanie ściśle odnosi się do obowiązującej normy ÖNORM B 1991-1-3: 2022-05 z interwałem 0,5 kN/m².

Z drugiej strony karta HORA wykorzystuje interwał 0,1 kN/m². W ten sposób Dlubal Geo-Zone Tool generuje bardziej konserwatywne, ściśle zgodne z normami wartości.

Obrazy pokazują różnicę dla tych samych współrzędnych w przykładowej lokalizacji w Austrii. Powyżej znajduje się mapa eHORA, poniżej nasze narzędzie do geolokalizacji.

---

Pokaż więcej

Jeżeli obciążenia prętowe są generowane z obciążenia powierzchniowego, mogą powstać bardzo małe obciążenia skupione, w zależności od rodzaju powierzchni. Jeżeli są one zbyt małe, aby wyświetlić je wraz z liczbą miejsc po przecinku, obciążenie jest zaokrąglane do wartości 0.
Rysunek 1 ilustruje ten efekt.

W kreatorze obciążeń znajduje się pole wyboru "Obciążenie gładkie skupione". W przypadku aktywacji takie obciążenia skupione są przekształcane w obciążenia zmienne. Rysunek 2 pokazuje tę opcję w kreatorze obciążeń "Obciążenia prętów od obciążeń powierzchniowych".

---

Pokaż więcej

Program główny RFEM 6 lub RSTAB 9 wyróżnia się przejrzystością. Całe dane wejściowe w programie są skonfigurowane w taki sposób, aby zawsze uzyskać jednoznaczny wynik dla każdego zadania obliczeniowego. W podobny sposób zorganizowane jest projektowanie obiektów. W danych wejściowych dla każdego obiektu obliczeniowego program wyświetla niezbędne właściwości z powiązanym obciążeniem, a po analizie wyświetla jednoznaczny wynik dla tego obiektu.

Jeżeli istnieje potrzeba określenia większej liczby wyników obliczeń dla całego modelu, na przykład dla różnych poziomów obciążenia, program udostępnia rozwiązanie za pomocą rozszerzenia "Analiza etapów budowy (CSA)". Oprócz podstawowej symulacji procesu budowlanego (rozrostu obiektów), rozszerzenie to umożliwia również symulację równoległą modeli ze stałą liczbą obiektów. W tym szczególnym przypadku model podstawowy jest kilkakrotnie umieszczany obok siebie, dzięki czemu można go przenieść do obliczeń z różnymi obciążeniami.

W tym celu należy wykonać następujące kroki:

1. W danych ogólnych należy aktywować rozszerzenie "Analiza etapów budowy (CSA)"
2. W Nawigatorze w zakładce "Etapy budowy" należy zdefiniować wymagane stany za pomocą atrybutu "Początek" i aktywować wszystkie elementy
3. Dla każdego stanu należy przypisać odpowiednie obciążenie w menu "Przypadki obciążeń i kombinacje" w zakładce "Etapy konstrukcji"
4. Po zakończeniu obliczeń należy przeprowadzić obliczenia w zależności od zdefiniowanych warunków.

---

Pokaż więcej

Najpierw należy aktywować rozszerzenie Wymiarowanie drewna w danych bazowych.
Po utworzeniu materiału z drewna klejonego warstwowo i przekroju należy go edytować i zaznaczyć pole wyboru 'Materiał użytkownika'.

Następnie należy przejść do zakładki 'Wymiarowanie drewna' i przejść do sekcji 'Drewno klejone warstwowo'. W tym miejscu można dostosować lamele lub 'Grubość laminowania'.

---

Pokaż więcej

W przypadku korzystania z rozszerzeń do kontroli stanu granicznego użytkowalności wszystkie pręty są domyślnie uznawane za podparte w węzłach końcowych. Jeżeli pręt jest zamiast tego wspornikiem lub zawiera podporę wewnętrzną dla kombinacji pręta wspornikowego i podpartego na obu końcach, w szczegółach pręta należy zdefiniować nową podporę obliczeniową.

Opcja Podpora obliczeniowa znajduje się w oknie dialogowym Pręt w zakładce Podpory obliczeniowe i ugięcia. Podpory można dodawać do węzłów wykrytych na długości pręta, takich jak początek pręta, koniec pręta lub węzły wewnętrzne.

W oknie dialogowym Nowa podpora obliczeniowa można wybrać z rozwijanej listy typ podpory: ogólną, betonową lub drewnianą. W sekcji „Ogólne” znajdują się wskazówki dotyczące typu pręta ugięcia oraz wyboru granicznego stopnia ugięcia, który należy uwzględnić w konfiguracjach stanu granicznego użytkowalności, czy pręt wspornikowy (np. L/180) czy podparty na obu końcach (np. L/360). Alternatywne typy „beton” i „drewno” również mają wpływ na obliczanie ugięć, ale zawierają dodatkowe opcje obliczania wytrzymałości, takie jak modyfikacja momentów i sił wewnętrznych w przypadku obliczeń betonu oraz naprężenia prostopadłego do włókien w przypadku obliczeń drewna.

Więcej szczegółowych informacji na temat tego nowego ustawienia w programie RFEM 6, w tym "drewnianej" podpory obliczeniowej, można znaleźć w webinarium wymienionym poniżej w sekcji Linki o godzinie 51:05.

---

Pokaż więcej

Siły podporowe węzłowe można wyeksportować za pomocą opcji Plik → Eksportuj → Tabele.

Przewiń w dół i zaznacz pole wyboru "Węzły - Siły podporowe" (Krok 1). Kliknięcie na sam tekst powoduje rozwinięcie opcji w zakładce Główne (Krok 2). Upewnij się, że opcja "Wybierz obciążenie" jest aktywna.
W zakładce "Przypadki obciążeń/Kombinacje" (Krok 3) należy wybrać żądane kombinacje i dodać je do listy Wybrane (Krok 4 i 5).

---

Pokaż więcej

Elementy i ich typy można ukrywać za pomocą nawigatora „Wyświetlić”. Można zaznaczyć odpowiednie pole wyboru, aby wyświetlić lub ukryć każdy zdefiniowany element i typ.

Po znalezieniu żądanego ustawienia można zapisać je jako „Domyślne” lub jako plik:

---

Pokaż więcej

1) Wybrać opcję Utworzyć nową sytuację obliczeniową i edytować nazwę sytuacji obliczeniowej. Usuń zaznaczenie opcji Kreatora kombinacji wybierając opcję „- -” w rozwijanym menu (Rysunek 01).

2) W zakładce Kombinacje obciążeń skopiuj wybrane kombinacje obciążeń i przypisz nowo utworzoną sytuację obliczeniową zdefiniowaną przez użytkownika (Rysunek 02).

3) W zakładce Przypisanie można dostosować przypadki obciążeń i współczynniki dla przypisanego ŚP (rys. 03).

---

Pokaż więcej

Momenty skręcające są pomijane poprzez zastosowanie wartości granicznych dla szczególnych przypadków w ramach odpowiedniej konfiguracji obliczeniowej dla stanu granicznego nośności, patrz rysunek.

---

Pokaż więcej

1) Aktywacja rozszerzenia stateczności w danych ogólnych (rysunek 01)

2) Dostosuj ustawienia analizy stateczności zgodnie z wymaganiami (Rysunek 2)

3) Aktywacja w przypadkach obciążeń & Kombinacje Możliwość analizy stateczności należy uwzględnić dla żądanych przypadków obciążeń i kombinacji obciążeń. Jeżeli układ zgodnie z analizą drugiego rzędu jest niestabilny, może wystąpić konieczność przełączenia na analizę geometryczną liniową (rysunek 3).

4) Po rozwiązaniu wybranych kombinacji obciążeń współczynniki obciążenia krytycznego można wyświetlić w tabeli do analizy stateczności (rysunek 4)

---

Pokaż więcej

Aby biblioteka była bardziej zwarta i przejrzysta, materiały z poszczególnych załączników krajowych (wymienione w RFEM 5 i RSTAB 8) zostały zastąpione w nowych programach jednym materiałem. Ponieważ materiały są i tak identyczne, oprócz kilku wyjątków, do obliczeń należy teraz użyć materiału zgodnego z CEN. W tym celu należy wybrać region "Unia Europejska" (patrz rysunek 01).

Materiały z tego obszaru mogą być stosowane w odpowiednich dodatkach obliczeniowych niezależnie od określonego załącznika krajowego do normy obliczeniowej.

Jeżeli w danym załączniku krajowym zdefiniowano odchylenia, są one odpowiednio uwzględniane na stronie obliczeń (patrz rysunek 02).

---

Pokaż więcej

Model materiałowy według Tsai-Wu łączy w sobie właściwości plastyczne i ortotropowe. Umożliwia to specjalne modelowanie materiałów o charakterystyce anizotropowej, takich jak tworzywo sztuczne czy drewno. Podczas uplastycznienia materiału naprężenia pozostają stałe. Zachodzi redystrybucja w zależności od sztywności występującej w poszczególnych kierunkach. Obszar sprężysty odpowiada modelowi materiałowemu „Ortotropowy - 3D”. Dla strefy plastycznej ma zastosowanie następujące kryterium plastyczności według Tsai-Wu:

${\text{f}}_{\mathrm{crit}}\left(\mathrm\sigma\right)=\frac1{\mathrm C}\left[\frac{\left({\mathrm\sigma}_{\mathrm x}-{\mathrm\sigma}_{\mathrm x,0}\right)^2}{{\mathrm f}_{\mathrm t,\mathrm x}{\mathrm f}_{\mathrm c,\mathrm x}}+\frac{\left({\mathrm\sigma}_{\mathrm y}-{\mathrm\sigma}_{\mathrm y,0}\right)^2}{{\mathrm f}_{\mathrm t,\mathrm y}{\mathrm f}_{\mathrm c,\mathrm y}}+\frac{\left({\mathrm\sigma}_{\mathrm z}-{\mathrm\sigma}_{\mathrm z,0}\right)^2}{{\mathrm f}_{\mathrm t,\mathrm z}{\mathrm f}_{\mathrm c,\mathrm z}}+\frac{{\mathrm\tau}_{\mathrm{yz}}^2}{{\mathrm f}_{\mathrm v,\mathrm{yz}}^2}+\frac{{\mathrm\tau}_{\mathrm{xz}}^2}{{\mathrm f}_{\mathrm v,\mathrm{xz}}^2}+\frac{{\mathrm\tau}_{\mathrm{xy}}^2}{{\mathrm f}_{\mathrm v,\mathrm{xy}}^2}\right]$

gdzie:

${\mathrm\sigma}_{\mathrm x,0}=\frac{{\mathrm f}_{\mathrm t,\mathrm x}-{\mathrm f}_{\mathrm c,\mathrm x}}2$

${\mathrm\sigma}_{\mathrm y,0}=\frac{{\mathrm f}_{\mathrm t,\mathrm y}-{\mathrm f}_{\mathrm c,\mathrm y}}2$

${\mathrm\sigma}_{\mathrm z,0}=\frac{{\mathrm f}_{\mathrm t,\mathrm z}-{\mathrm f}_{\mathrm c,\mathrm z}}2$

$\mathrm C=1+\left[\frac1{{\mathrm f}_{\mathrm t,\mathrm x}}+\frac1{{\mathrm f}_{\mathrm c,\mathrm x}}\right]^2\frac{{\mathrm E}_{\mathrm x}{\mathrm E}_{\mathrm p,\mathrm x}}{{\mathrm E}_{\mathrm x}-{\mathrm E}_{\mathrm p,\mathrm x}}\mathrm\alpha+\frac{{\mathrm\sigma}_{\mathrm x,0}^2}{{\mathrm f}_{\mathrm t,\mathrm x}{\mathrm f}_{\mathrm c,\mathrm x}}+\frac{{\mathrm\sigma}_{\mathrm y,0}^2}{{\mathrm f}_{\mathrm t,\mathrm y}{\mathrm f}_{\mathrm c,\mathrm y}}+\frac{{\mathrm\sigma}_{\mathrm z,0}^2}{{\mathrm f}_{\mathrm t,\mathrm z}{\mathrm f}_{\mathrm c,\mathrm y}}$

Warunek plastyczności można wyobrazić sobie jako powierzchnię w kształcie elipsy w sześciowymiarowej przestrzeni naprężeń. Jeżeli jeden z trzech składowych naprężeń zostanie przyłożony jako stała wartość, powierzchnia może zostać rzutowana na trójwymiarową przestrzeń naprężeń.

Jeżeli wartość f_y (σ) jest mniejsza niż 1, naprężenia pozostają w obszarze sprężystym. Powierzchnia plastyczna zostaje osiągnięta, gdy f_y (σ) = 1. Wartości powyżej 1 nie są dopuszczalne. Zachowanie modelu jest idealnie plastyczne, co oznacza, że nie zachodzi zwiększenie wytrzymałości.

---

Pokaż więcej

Kompletna kombinacja kwadratów (reguła CQC) musi być zastosowana, jeśli istnieją sąsiednie postacie modalne, których okresy różnią się o mniej niż 10%, podczas analizy modeli przestrzennych z połączonymi postaciami skręcania/translacji. Jeżeli tak nie jest, stosuje się pierwiastek kwadratowy z sumy kwadratów (zasada SRSS). We wszystkich innych przypadkach należy zastosować zasadę CQC. Reguła CQC jest zdefiniowana w następujący sposób:

o współczynniku korelacji:

Współczynnik korelacji jest uproszczony, jeżeli wartość tłumienia wiskotycznego D zostanie wybrana tak, aby była taka sama dla wszystkich postaci postaci:

Analogicznie do reguły SRSS, reguła CQC może być również zastosowana jako równoważna kombinacja liniowa. Wzór zmodyfikowanej reguły CQC jest następujący:

---

Pokaż więcej

Programy RFEM i RSTAB mają dwie osie dla przekrojów asymetrycznych, otwartych lub zwykłych. Po obliczeniach wyświetlane są wyniki dla osi głównych. Można jednak określić dowolny główny układ współrzędnych do wyświetlania wektorów. Wystarczy wybrać w Nawigatorze projektu jedną z obu opcji „Osie główne” lub „Osie pręta”.

---

Pokaż więcej