FAQ 005169 | Gdzie w programie CRANEWAY aktywowane jest obliczanie zmęczenia?

Wszystkie wyniki są uporządkowane tematycznie w oknach wyników. Wartości obliczeniowe są przedstawione w odpowiedniej grafice przekroju. Szczegóły obliczeniowe uwzględniają wszystkie wartości pośrednie.

Ogólna analiza naprężeń

CRANEWAY przeprowadza ogólną analizę naprężeń belki podsuwnicowej poprzez obliczenie istniejących naprężeń i porównanie ich z granicznymi naprężeniami normalnymi, granicznymi naprężeniami ścinającymi i granicznymi naprężeniami równoważnymi. Ogólnej analizie naprężeń poddawane są również spoiny w odniesieniu do naprężeń stycznych równoległych i pionowych oraz ich superpozycji.

Obliczanie zmęczenia

Obliczenia zmęczeniowe są przeprowadzane dla maksymalnie trzech jednocześnie pracujących suwnic, w oparciu o koncepcję naprężeń nominalnych zgodnie z EN 1993-1-9. W przypadku obliczeń ze względu na zmęczenie zgodnie z DIN 4132, krzywa naprężeń dla przejazdów dźwigu jest rejestrowana dla każdego punktu naprężeniowego i oceniana zgodnie z metodą Rainflow.

obliczenia wyboczenia

Analiza wyboczenia uwzględnia lokalne obciążenia od kół zgodnie z normami EN 1993-6 lub DIN 18800-3.

Odkształcenie,

Analiza deformacji jest przeprowadzana osobno dla kierunku pionowego i poziomego. Dostępne przemieszczenia są porównywane z wartościami dopuszczalnymi. W parametrach obliczeniowych można indywidualnie określić dopuszczalne stopnie deformacji.

Analiza zwichrzenia

Analiza zwichrzenia jest przeprowadzana zgodnie z teorią drugiego rzędu dla zwichrzenia z uwzględnieniem imperfekcji. Ogólna analiza naprężeń musi być spełniona ze współczynnikiem obciążenia krytycznego większym niż 1,00. W rezultacie CRANEWAY wyświetla odpowiedni współczynnik obciążenia krytycznego dla wszystkich kombinacji obciążeń w analizie naprężeń.

siły podporowe

Program określa wszystkie siły podporowe na podstawie obciążeń charakterystycznych, w tym współczynników dynamicznych.

Podczas obliczeń obciążenia suwnicy są generowane we wstępnie zdefiniowanych odległościach jako przypadki obciążeń dla toru suwnicy. Przyrost obciążenia dla suwnic poruszających się po torze suwnicy można ustawić indywidualnie.

Program analizuje wszystkie kombinacje odpowiednich stanów granicznych (SGN, zmęczenie, odkształcenie i siły podporowe) dla każdej pozycji dźwigu. Ponadto dostępne są obszerne opcje ustawień w celu określenia obliczeń ES, takie jak np. długość elementów skończonych lub kryterium przerwania.

Siły wewnętrzne są obliczone na niedoskonałym modelu konstrukcyjnym zgodnie z teorią drugiego rzędu dla wyboczenia skrętnego.

Geometria, materiał, przekrój, oddziaływanie i imperfekcje są wprowadzane w przejrzystych oknach:

Geometria

• Szybkie i wygodne wprowadzanie danych
• Definiowanie warunków podparcia w oparciu o różne typy podpór (przegubowe, ruchome przegubowe, sztywne, zdefiniowane przez użytkownika oraz boczne na górnej lub dolnej półce)
• Opcjonalna specyfikacja ograniczenia deplanacji
• Zmienne rozmieszczenie sztywnych i odkształcalnych usztywnień podpory
• Możliwość wstawienia przegubów

CRANEWAY Przekroje

• Walcowane przekroje dwuteowe (I, IPE, IPEa, IPEo, IPEv, HE-B, HE-A, HE-AA, HL, HE-M, HE, HD, HP, IPB-S, IPB-SB, W, UB, UC i inne przekroje zgodne z AISC, ARBED, British Steel, Gost, TU, JIS, YB, GB i inne) z możliwością łączenia z usztywnieniem przekroju na górnej półce (kątowniki lub ceowniki) oraz na szynie (SA, SF) lub złącze o wymiarach zdefiniowanych przez użytkownika
• Niesymetryczne dwuteowniki (typ IU) z możliwością łączenia również z elementami usztywniającymi na górnej półce oraz szyną lub nakładką

Oddziaływania

Możliwe jest uwzględnienie oddziaływania do trzech jednocześnie obsługiwanych suwnic. Z biblioteki można po prostu wybrać standardową suwnicę. Dane można też wprowadzić ręcznie:

• Liczba suwnic i osi suwnicy (maksymalnie 20 osi na suwnicę), odległości między środkami, położenie zderzaków suwnicy
• Klasyfikacja w klasach uszkodzeń za pomocą edytowalnych współczynników dynamicznych zgodnie z EN 1993-6 oraz w klasach podnoszenia i kategoriach ekspozycji zgodnie z DIN 4132
• Pionowe i poziome obciążenia kołem od ciężaru własnego, obciążenia wciągnikiem, masą od napędu oraz obciążenia od ukosowania
• Obciążenie osiowe w kierunku jazdy oraz siły zderzaka z mimośrodami zdefiniowanymi przez użytkownika
• Stałe i zmienne obciążenia drugorzędne z mimośrodami zdefiniowanymi przez użytkownika

Imperfekcja

• Obciążenie imperfekcją jest stosowane zgodnie z pierwszą postacią drgań własnych - identycznie dla wszystkich kombinacji obciążeń lub indywidualnie dla każdej kombinacji obciążeń, ponieważ kształty drgań mogą się różnić w zależności od obciążenia.
• Dostępne są wygodne narzędzia do skalowania postaci własnych (wyznaczanie przyrostu przechyłu i wygięcia wstępnego).