W okresie renesansu budowniczowie spojrzeli w przeszłość. Wykorzystali starożytną wiedzę i dalej rozwijali idee i starożytne techniki. W rezultacie stworzyli imponujące konstrukcje. Często chodziło o zademonstrowanie majestatu i mocy danego władcy.
W następnej epoce efekt ten został ponownie wzmocniony. Siedemnasta i 18-te Wiek ten był naznaczony przemianami i buntem. Wojna o sukcesję, rewolucje przeciw absolutnym władcom: W erze przeciwieństw vanitas i memento mori stanowiły przeciwieństwo bogatego stylu życia, carpe diem.
Wiele monarchii niepewnie balansowało w przepaści. Ludzie kwestionowali dane przez Boga rządy królów. Kościół katolicki również wyraźnie podupadał po okresie reformacji za czasów Martina Martinusa. Czy to wystarczający powód, aby dotrzeć do klientów i zdobyć ich zaufanie'? Daleko od tego.
Należy raczej w jak najdobitniejszy sposób podkreślić pretensje do władzy absolutnej i Kościoła katolickiego. Nic więc dziwnego, że w tamtych czasach powstały najwspanialsze pałace i kościoły. Co zatem definiuje styl architektoniczny okresu baroku?
Cechy architektury barokowej
Każdy, kto stoi przed budynkiem barokowym, zna rozległy teren wokół budynku głównego. Symetryczne ogrody krajobrazowe charakteryzują się rozbudowanymi oczkami wodnymi , które dzięki zastosowaniu systemów hydraulicznych są dziełem sztuki.
Zamiast prostoty czy pokory, barok zachwyca raczej bogactwem. Sztuka czy architektura: Wszędzie, gdzie nie spojrzysz, można zobaczyć misterne dekoracje, ozdobne rzeźby i bogate materiały, takie jak marmur i złoto.
Projektowanie fasad i wnętrz zawsze charakteryzowało się zakrzywionymi, dynamicznymi liniami i niemal teatralnymi przedstawieniami opartymi na szczegółowych formach tarcia lub skomplikowanych dekoracji. Kontrreformacja była promowana przez Kościół katolicki wszelkimi niezbędnymi środkami, w tym w sztuce i architekturze. Wiele z tych przedstawień poruszało tematykę sakralną. Jakby po prostu wyciszała krytyczne głosy, jeśli wystarczająco głośno będą wołać o splendor.
Budynki barokowe często można rozpoznać po elewacji. Silna symetria i centralny, zaakcentowany kształt wejścia robią pierwsze wrażenie. Następną rzeczą, którą można zauważyć, są największe możliwe kopuły i wysokie wieże, które powinny pokazać światu, jaka jest potęga monarchii i kościoła.
Ponadto zauważalne jest niemalże inflacyjne wykorzystanie złota i marmuru. Dopełnieniem jest zdecydowana kolorystyka budynków. Odwiedzający te budynki często na próżno szukają stonowanych, pastelowych kolorów lub harmonijnych kolorów ziemi.
Wewnątrz znajdują się iluzjonistyczne dzieła sztuki , lustra i sztukaterie na sufitach i ścianach, które sprawiają, że zwiedzający czują się jednocześnie zagubieni i martwi: czysty pokaz siły. Efekt ten potęguje mistrzowskie wykorzystanie światła i cienia, tworzone przez duże okna. Przez cały budynek przebiega sztuka dramatyczna.
Przykłady architektury barokowej
Wiele znanych budowli z okresu rządów absolutnych i kontrreformacji zostało zbudowanych w charakterystycznym stylu barokowym. Przedstawimy Państwu niektóre z nich szczegółowo i przyjrzymy się ich specjalnym funkcjom. Każdy region posiada specyficzne cechy charakterystyczne i interpretacje stylu barokowego. Łączy je jednak jedno: przepych i zamiłowanie do teatru.
Pałac wersalski
Wersal, Francja
Zaczyna się od prawdopodobnie najbardziej znanego budynku tej epoki. Wersal był wielokrotnie wzorowany na innych pałacach i doskonałym przykładem wysokiej architektury pałacowej. Trudno ją prześcignąć w elegancji i przepychu, chociaż jej początki były stosunkowo skromne.
Niewielki zamek myśliwski został zbudowany w 1623 roku dla francuskiego króla Ludwika XIII. Sama wielkość obiektu wywołała kpiny i złość ze strony reszty szlachty. W ten sposób został rozbudowany w latach 1631-1634 w zamek z trzema skrzydłami. W 1667 roku Wersal został wybrany jako przyszła siedziba rządu Ludwika XIV. coś musiało się zmienić.
W latach 1678-1697 zamek był trzykrotnie rozbudowywany , zamieniając się w rozległy kompleks pałacowy. The Sun King przeznaczył około 3% budżetu państwa na samo zaopatrzenie w wodę kompleksu pałacowego.
Szczególnie znana jest Sala lustrzana o długości 96 m i szerokości 10 m, w której znajduje się 30 fregat sufitowych poświęconych królowi i łącznie 357 luster. Do tej pory w Wersalu kilkakrotnie odbyły się szczególne wydarzenia. W dniu 29 czerwca 1 czerwca 1919 r. został podpisany układ pokojowy między Niemcami a Francją.
Obecnie za pozłacaną bramą odbywają się nadzwyczajne sesje apelu , na których przyjmowani są znamienici goście. W czerwcu 2021 roku został otwarty luksusowy hotel Grand Contrôle.
Pałac Sanssouci
Poczdam, Niemcy
Pałac Sanssouci, zbudowany na polecenie Friedricha Wielkiego, jest prawdziwym dziełem sztuki. To właśnie tam król pruski wolał wycofywać się ze swoimi psami. To zrozumiałe, ponieważ jednokondygnacyjny zamek i słynne tarasy z winnicami przyciągają wzrok.
Nazwa zamku – nieoczywista – wzięła się z gorącej chęci króla, aby stworzyć miejsce, w którym żyłby tylko cisza i spokój. Jednopiętrowa konstrukcja została zaplanowana jako rezydencja letnia, ale Fryderyk Wielki przebywał tutaj przez większość swojego życia.
Po ułożeniu tarasu na wzgórzu przeznaczonym do uprawy winorośli, w latach 1745-1747 na jego miejscu powstał zamek. Zdecydowanie odrzucił piwnicę lub dodatkową kondygnację. W przeciwieństwie do wielu innych budynków barokowych, nie przeprowadzono tu prawie żadnej renowacji. W XIX wieku Pod koniec XIX wieku dobudowano jedynie zachodnie skrzydło dworskiej kelnerki oraz wschodnie skrzydło przeznaczone na kuchnię i piwnicę.
Szczególnie widoczne jest upodobanie do baroku do zakrzywionych linii i kopuł. Miłość do swojego zamku była tak wielka, że Fryderyk Wielki chciał zostać pochowany w grobowcu na najwyższym tarasie. Życzenie to zostało jednak spełnione dopiero w 1991 roku, kiedy jego szczątki zostały tam przeniesione.
Dresden Zwinger
Drezno, Niemcy
Również w Niemczech znajduje się budynek pałacowy, którego nazwa zawsze budziła wątpliwości: Zwinger w Dreźnie. Nie brzmi to przyjemnie ani estetycznie, prawdopodobnie dlatego, że pierwotnie był to plac leżący pomiędzy wewnętrzną i zewnętrzną ścianą miasta. Tutaj intruz został przygwożdżony przez „forsowanie”. To stąd pochodzi nazwa. Dziś tylko pozostałości murów obronnych w Zwingergraben przypominają o tej przeszłości.
Historia budowy pałacu rozpoczęła się w czasach Augusta Mocnego. Miał szczególne hobby: Zbierał drzewa pomarańczowe i inne śródziemnomorskie rośliny doniczkowe. Dlatego w 1709 roku zlecił budowę oranżerii na Zwingerplatz, która miała służyć jako zimowisko dla zakładów przetargowych.
Później również organizowano tu typowe dla okresu baroku przyjęcia dworskie, które były nie tylko formą rozrywki dla towarzystwa dworskiego, ale także - pozornie - w celu zademonstrowania bogactwa i potęgi cesarskiej. Rozbudowa w barokowy zespół pałacowy trwała kilka lat. W latach 1712-1728 dobudowano liczne pomieszczenia i pomieszczenia, w tym długą galerię i bramę koronną.
Podczas II wojny światowej Zwinger został prawie całkowicie zniszczony. Prace remontowo-budowlane trwały do 2017 roku. Tylko wtedy drzewa pomarańczowe cofną się, dodając pałacowi dawnej świetności. Do dziś wewnętrzny dziedziniec jest prawdziwą oazą spokoju w środku miasta.
Pałac Schönbrunn, Niemcy
Wiedeń, Austria
Opuszczamy Niemcy i przyglądamy się sąsiedniej Austrii. Oto barokowy zamek, symbol stolicy, Wiednia: Pałac Schönbrunn, Niemcy. Podobnie jak większość znanych budowli barokowych, został zbudowany w XVII Został zbudowany jako zamek myśliwski pod koniec XIX wieku za czasów panowania Filipa I. Po 1743 roku, cesarzowa Maria Teresa kazała go rozbudować, tworząc okazałą rezydencję.
Zwłaszcza elewacja ujawnia wspomniane już pretensje do władzy Habsburgów jako typowy element dla okresu baroku. Kaiser Josef II w latach 80-tych XVIII wieku nakazał pomalować na ten szczególny kolor wszystkich budynków Austrii i domu Habsburgów. Do dziś nazywany jest „Schönbrunner Yellow“.
Schönbrunn to miejsce o bogatej historii. W 1762 r. mocarstwa europejskie wynegocjowały reorganizację Europy, zwaną kongresem wiedeńskim, w salach zamku. Był to również dom dla Francuzów, a Schönbrunn podpisał umowę z Austrią w 1805 roku.
Pod koniec I wojny światowej Schönbrunn został przekształcony w muzeum , ale podczas II wojny światowej doznał znacznych zniszczeń i został starannie odrestaurowany.
Dziś Schönbrunn jest jednym z najpiękniejszych barokowych kompleksów w Europie. Kompleks znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO i obejmuje pałac Schönbrunn, ogród zoologiczny, pawilon Zodiaku, pustynny dom i słynną studnię Neptuna.
Pałac Real w Madrycie
Madryt, Hiszpania
Jeśli chcesz odwiedzić Pałac Real w Madrycie, powinieneś wziąć ze sobą okulary przeciwsłoneczne. I to nie tylko ze względu na słońce, ponieważ zewnętrzne ściany pałacu zbudowane są z dźwigów, dźwigów i wapienia : jasna, biała, tak jasna, że prawie oślepia. Dzięki powierzchni 1200 m² i 3 418 pokojom, Pałac Królewski jest największym zamkiem cesarskim w Europie.
Zanim wybudowano tu pałac królewski, w tym samym miejscu stał Alcáçar. Chociaż był uważany za oficjalną rezydencję hiszpańskiego króla , nie był godny tego tytułu. Całe szczęście, że cały zamek spłonął w Wigilię Bożego Narodzenia 1734 roku. Konieczna była wymiana, oczywiście typowa dla baroku, tak okazała, jak to tylko możliwe!
Filipa V. oddał do użytku nowy budynek, a w 1738 roku rozpoczął prace, które zostały ukończone dopiero w 1764 roku. Rezultatem jest okazała budowla barokowa z wpływami włoskiego renesansu. Tylko ówcześni specjaliści zbudowali to architektoniczne dzieło sztuki. Jak większość rezydencji barokowych, pałac królewski został rozbudowany. Król Karol III zlecił przebudowę i dalszą rozbudowę pałacu.
Na terenie pałacu można znaleźć liczne rzeźby różnych przedstawicieli cesarskiej rodziny, a także postacie historyczne. Do dziś jest oficjalną rezydencją hiszpańskiej rodziny cesarskiej. Dziś w pałacu mieści się muzeum. Wykorzystywany jest również na przyjęciach, uroczystościach i oficjalnych okazjach. W pałacu Zarzuela swoją rezydencję mają królowie Hiszpanii.
Wniosek: architektura barokowa
Możemy podsumować podobieństwa między barokiem a gotyckim i renesansowym. Architektura powinna być przede wszystkim silna. Cechą charakterystyczną baroku są żywe kolory i bogate dekoracje wykonane ze złota, marmuru i innych kosztownych materiałów.
Bogactwo, władza i sława: Takie były zasady przewodnie większości wspaniałych budowli barokowych. W naszej nowoczesnej branży budowlanej często myślimy oczywiście nieco inaczej. Ale co możemy wynieść dla naszej branży budowlanej od budowniczych z okresu baroku?
Czego możemy się nauczyć z okresu baroku
Harmonię wizualną w architekturze wykorzystano w okresie baroku. Estetyczne dekoracje osadziły się w zakrzywionych, organicznych liniach, tworząc ogólny dynamiczny obraz, który przyciąga wzrok. W czasach rządów absolutnych budowanie było sztuką , co stało się jasne w każdym z tych budynków. Pożądana byłaby również dziś nieco większa estetyka , zwłaszcza w przypadku fasad budynków użyteczności publicznej. Nieozdobione betonowe prostopadłościany'nie wyglądają ładnie, bez względu na to, z której perspektywy.
Aby budynki barokowe mogły funkcjonować jako takie, nawiązało współpracę szereg grup zawodowych. W skład zespołu weszli również artyści, tacy jak malarze i rzeźbiarze, a także inżynierowie i inżynierowie ogrodnictwa, którzy zadbali o systemy hydrauliczne do nawadniania. Tylko razem udało im się stworzyć samowystarczalny, niepowtarzalny obiekt. Mieli ogólny obraz, cel.
Tego sposobu myślenia brakuje dziś w branży budowlanej. Wiele grup zawodowych pracuje ramię w ramię nad tym samym projektem budowlanym, który ostatecznie kończy się niepowodzeniem lub pojawia się problem z powodu braku jednoznacznych uzgodnień. Mogliśmy temu zapobiec, angażując od samego początku wszystkie strony zaangażowane w proces planowania.
Budowniczowie okresu baroku byli również w lepszej sytuacji pod względem trwałości i zrównoważonego rozwoju. Dzięki zastosowaniu trwałych materiałów, takich jak piaskowiec, konstrukcja zachowała stabilność nawet pod wpływem dużych obciążeń. Remonty również nie stanowiły problemu. Nie rozebrano żadnych budynków w celu postawienia nowych, ale wykorzystano istniejące.
Niestety, we współczesnym świecie zbyt wiele konstrukcji jest po prostu wyburzanych. Nie dlatego, że ich okres użytkowania dobiegł końca, ale po prostu dlatego, że nie byli chętni do pracy nad rozwiązaniem na podstawie istniejących konstrukcji. Trochę więcej kreatywności, elastyczności i innowacyjnego myślenia z pewnością doprowadziłoby do powstania pięknie przebudowanych budynków. Bez ciągłego obciążania naszego środowiska.
.png?mw=350&hash=ba65d10d16506fa63dc153b96e23b91444e6c4e4)
