Model jest kombinacją elementów prętowych, powierzchniowych i bryłowych z wieloma zwolnieniami oraz przegubami, aby uwzględnić tolerancje i wiernie odwzorować owalne otwory. Frontowe belki i słupy z profili teowych modelowane są za pomocą elementów prętowych. Podpory z kolei za pomocą elementów bryłowych, w celu zapewnienia prawidłowego rozkładu sił między elementami belek frontowych a drugorzędną konstrukcją wsporczą. Drugorzędna konstrukcja wsporcza modelowana jest jako powierzchnie.

W miejscach, w których śruby przecinają powierzchnie lub bryły, zdefiniowano obszary uśrednienia w celu prawidłowego odwzorowania rozkładu naprężeń. Punkty, gdzie znajdują się zakotwienia wykorzystują wysoką wytrzymałość na docisk betonu celem przeniesienia dużej reakcji pionowej od ciężaru własnego. W miejscach podpór stałych zadano dodatkowe podpory sprężyste w celu określenia dopuszczalnego naprężenia w betonie i siły rozciągającej działającej na szyny Halfen. W miejscach podpór przesuwnych (rolkowych) pojawiły się trudności z przeniesieniem sił ze względu na stosunkowo cienką (20 cm) betonową posadzkę. Problemy te rozwiązano poprzez zmianę orientacji otworów owalnych w zamocowaniu.

Inżynieria fasad:
Rümmele Bauingenieur GmbH
www.ruemmelefacades.com