1. Modelowanie można znacznie uprościć, korzystając z funkcji „Generuj powierzchnie z prętów”. 1. aby uzyskać podstawowe ramy dla dalszego modelowania.
2. Za pomocą opcji „Połącz linie/pręty” można tworzyć przecięcia między liniami i powierzchniami.
3. Połączenie płyty czołowej może być wykonane przez bryłę stykową. Należy zauważyć, że powierzchnie styku muszą mieć dokładnie cztery linie. Następnie można wprowadzić opcję uszkodzenia pod napięciem. Tarcie można również symulować między powierzchniami; należy jednak stosować go oszczędnie przy takich nieliniowościach, ponieważ przede wszystkim ma to duży wpływ na stabilność modelu numerycznego.
4. Korzystając z otworów w bryle, należy pamiętać, że jeden otwór nie jest wystarczający, dlatego należy również utworzyć powierzchnię między otworami w powierzchniach stykowych, aby oddzielić je od bryły.
5. Obciążenie przenoszone za pomocą śrub, które można modelować za pomocą prętów, odbywa się za pomocą sztywnych powierzchni w celu uniknięcia osobliwości. Awaria pod ciśnieniem może być generowana przez zwolnienie końca pręta.
6. Jeśli konieczne jest utworzenie większej części modelu, ale szczegółowa analiza tylko jednego połączenia jest możliwa, resztę modelu można zbudować za pomocą prętów. Należy zauważyć, że przenoszenie obciążenia między modelem powierzchni a prętami najlepiej jest modelować za pomocą powierzchni sztywnych, aby uniknąć tutaj również osobliwości.
7. W tym miejscu można również rozważyć zastosowanie parametryzacji i utworzenie bloku; dzięki temu integracja zespołu z istniejącym układem prętów może być wykonana bez problemów.
W tym konkretnym przypadku odkształcenie modelu powierzchniowego odpowiada odkształceniu pręta dokładnie do jednego procenta przy zastosowaniu sztywności w RF ‑ FRAME ‑ JOINT Pro.
.png?mw=600&hash=49b6a289915d28aa461360f7308b092631b1446e)
