266x
001871
2024-01-17

Metody interpolacji dla eksperymentalnie mierzonych ciśnień w RWIND 2

Za pomocą programów RWIND 2 i RFEM 6 można teraz obliczać obciążenia wiatrem na podstawie zmierzonego eksperymentalnie ciśnienia wiatru na powierzchnie. Zasadniczo dostępne są dwie metody interpolacji, umożliwiające rozłożenie ciśnienia mierzonego w izolowanych punktach na powierzchnie. Żądany rozkład ciśnienia można uzyskać za pomocą odpowiedniej metody i ustawień parametrów.

Wstęp

Jeżeli projektowana jest skomplikowana konstrukcja i dostępne są dane eksperymentalne dotyczące parcia na powierzchnie wywołane wiatrem, można je zastosować w analizie statycznej w programach RFEM 6 i RWIND 2.

Najpierw należy zdefiniować dane z sond ciśnienia w modelu w ich miejscach. Jest to możliwe w programie RFEM 6 (patrz artykuł w bazie informacji 1870) lub bezpośrednio w programie samodzielnym RWIND (jako dane do weryfikacji).

Definicja ta dostarcza programowi dyskretnych informacji o ciśnieniach. Jednak wartości ciśnienia muszą być w jakiś sposób rozłożone na powierzchniach konstrukcji, aby umożliwić obliczenia obciążenia wiatrem i analizę statyczną. Przeprowadza to RWIND 2. Obliczenia CFD są wykonywane w tle w celu utworzenia odpowiedniej siatki i weryfikacji danych eksperymentalnych (jednakże w przypadku analizy statycznej na podstawie zmierzonych danych wyniki obliczeń CFD nie są istotne, a zbieżność nie jest wymagana ).

Należy pamiętać, że interpolacja nie opiera się na rzeczywistych zjawiskach fizycznych, a jej wiarygodność silnie zależy od liczby (lub gęstości) sond ciśnienia. Jednak nawet z ograniczonej liczby sond ciśnienia można zasugerować rozkład ciśnienia, a jego jakość zależy od wiedzy inżynierskiej użytkownika. Należy pamiętać, że te metody interpolacji są tylko narzędziem do rozkładu ciśnienia na powierzchni, bez względu na zjawiska fizyczne.

Przepływ pracy w RWIND 2

Najpierw należy zdefiniować sondy punktowe w modelu. W RWIND 2 można zdefiniować kilka punktów w jednej próbce. Jest to odpowiednie, gdy wszystkie punkty mają takie same właściwości (ograniczenie strefy itp.). Sondy na oryginalnym modelu są odpowiednie dla danych eksperymentalnych. Należy zaznaczyć opcję "Dane weryfikacji" i zdefiniować zmierzone ciśnienia w kolumnie "ver_p" (Rysunek 01).

Ograniczenie strefy

Ciśnienie wywołane wiatrem w znacznym stopniu zależy od kierunku wiatru. Oczywiste jest, że ciśnienie to znacznie się różni w zależności od orientacji powierzchni na wiatr. Z tego względu korzystne jest ograniczanie interpolacji ciśnienia na określonej powierzchni. W RWIND każdą sondę można ograniczyć do jednej lub kilku określonych stref (rysunek 02).

Strefy należy zdefiniować przed obliczeniami. Na jednej powierzchni można utworzyć kilka stref, np. w sposób podobny do standardowych propozycji dla prostych konstrukcji (rys. 03) lub według wstępnych obliczeń CFD.

Metody interpolacji

W RWIND dostępne są dwie metody interpolacji: interpolacja dyfuzyjna i jądro interpolacji Gaussa. Dla wszystkich sond należy wybrać tylko jedną metodę.

Metoda dyfuzji polega na rozmieszczeniu danych z punktu „źródłowego” na powierzchni. Nadaje się do gęstej siatki punktów pomiarowych (zdjęcie 04). W przypadku cienkich, otwartych konstrukcji metoda ta interpoluje wartości tylko po jednej stronie płyty. Wybór metody zależy od gęstości siatki.

Z drugiej strony, jądro interpolacji Gaussa interpoluje wartości wokół „źródła” w 3D. Dlatego nie jest odpowiedni dla cienkich, otwartych konstrukcji, ponieważ oddziałuje po obu stronach powierzchni. W przypadku konstrukcji zamkniętych (budynki itp.) metoda ta sprawdza się dobrze (rys. 05).

Parametry metody Gaussa kontrolują rozkład wynikowy.
Promień określa, w jakim stopniu "źródło" wpływa na otaczający obszar. Jeżeli promień jest większy niż strefa ograniczenia, za pomocą jednej sondy można utworzyć prawie stały rozkład (rysunek 06). Z drugiej strony, gdy promień jest większy niż odległość między sondami i stosowany jest niski współczynnik ostrości, sąsiednia sonda wpływa na wartość wynikową w odpowiedniej próbce.

Współczynnik ostrości kontroluje nachylenie przejścia między próbkami. Wyższe współczynniki tworzą ostrzejsze granice (zdjęcie 07).

Wniosek

Interpolacja danych eksperymentalnych umożliwia zastosowanie zmierzonych ciśnień wywołanych wiatrem w analizie statycznej. Wartości eksperymentalne można zdefiniować w programie RFEM 6 lub bezpośrednio w RWIND 2. W przeciwieństwie do CFD, metody interpolacji nie są oparte na zasadzie fizycznej. Służą one jedynie do interpolacji zmierzonych wartości. Im więcej zdefiniujesz wartości pomiarowych, tym lepiej osiągniesz zgodność z rzeczywistością.


Autor

Pani Karoušová jest odpowiedzialna za rozwój RWIND.

Odnośniki