Osłony przeciwwiatrowe to specjalne konstrukcje tekstylne, które mają za zadanie chronić środowisko przed szkodliwymi cząsteczkami chemicznymi, jak również ograniczać erozję wietrzną, przyczyniając się do ochrony cennych zasobów. RFEM i RWIND są używane do analizy konstrukcji wiatrowej dla jednostronnej interakcji płyn-konstrukcja (FSI). W tym artykule pokazano, jak wymiarować osłony przeciwwiatrowe przy użyciu programów RFEM i RWIND.
Das Zusatzmodul RF-STABIL ermittelt die Verzweigungslastfaktoren, Knicklängen und Eigenformen von RFEM-Modellen. Die Stabilitätsuntersuchungen können dabei nach verschiedenen Eigenwertmethoden erfolgen, die je nach System und Rechnerkonfiguration ihre Vorteile haben.
Bei der statischen Analyse stabilitätsgefährdeter Bauteile mit den Modulen RF-STABIL (für RFEM) beziehungsweise RSKNICK (für RSTAB) kann eine Aktivierung der internen Teilung von Stäben erforderlich werden.
Die auch als Shifting bezeichnete Funktion erlaubt es, Verzweigungslastfaktoren ab einem selbst gewählten Startwert zu berechnen. Eine Ermittlung der Verzweigungslastfaktoren findet in der Regel vom kleinsten zum größten Laststeigerungsfaktor statt.
Przerwanie obliczeń spowodowane niestatecznością układu może mieć różne przyczyny. Z jednej strony może to wskazywać na "rzeczywistą" niestateczność z powodu przeciążenia układu konstrukcyjnego, z drugiej strony ten komunikat o błędzie może wynikać również z niedokładności modelowania.
Jeżeli pręt posiada podparcie poprzeczne, zapobiegające wyboczeniu spowodowanemu przez ściskającą siłę osiową, należy upewnić się, że podpora boczna jest na tyle sztywna, aby rzeczywiście zapobiec wyboczeniu. Dlatego też celem niniejszego artykułu jest określenie idealnej sztywności sprężystej podpory bocznej z wykorzystaniem modelu Wintera.
W poprzednim artykule, wyboczenie skrętne w konstrukcjach drewnianych | W przykładzie 1 na prostych przykładach wyjaśniono praktyczne zastosowanie wyznaczania krytycznego momentu zginającegoMcrit lub krytycznego naprężenia zginającegoσcrit dla przechyłu belki zginanej. W tym artykule moment krytyczny określany jest z uwzględnieniem podparcia sprężystego wynikającego z układu tężników dachowych.
W poniższym artykule, na przykładzie dwukondygnacyjnej stalowej ramy, przeanalizowano wymiarowanie połączeń oraz wpływ sztywności tych połączeń na wartości sił wewnętrznych w elementach konstrukcji.
Artykuł Wyboczenie giętno-skrętne w konstrukcji drewnianej | Teoria wyjaśnia teoretyczne podstawy analitycznego określania momentu krytycznego M crit lub krytycznego naprężenia zginającego σcrit dla wyboczenia giętno-skrętnego belki zginanej. W poniższym artykule przedstawiono przykłady obliczeniowe, których celem jest weryfikacja wyników analizy wartości własnych względem wyników analitycznych.
Dzięki modułom dodatkowym RF-STABILITY lub RSBUCK dla RFEM i RSTAB, możliwe jest przeprowadzenie analizy wartości własnych dla konstrukcji prętowych w celu określenia współczynników długości efektywnej. Współczynniki te można następnie wykorzystać do obliczeń stateczności.
Przykład ten jest opisany w literaturze technicznej [1] jako przykład 9.5 oraz w [2] jako przykład 8.5. Dla podciągu należy przeprowadzić analizę zwichrzenia. Belka jest jednorodnym prętem konstrukcyjnym. Dlatego analizę stateczności można przeprowadzić zgodnie z punktem 6.3.3 normy DIN EN 1993-1-1. Ze względu na zginanie jednoosiowe, możliwe byłoby przeprowadzenie obliczeń również metodą ogólną według rozdz. 6.3.4. Dodatkowo na wyidealizowanym modelu pręta sprawdzane jest wyznaczenie momentu Mcr zgodnie z ww. metodą, przy użyciu modelu MES.
Das Schalenbeulen gilt als das jüngste und am wenigsten erforschte Stabilitätsproblem der Bautechnik. Dies liegt weniger an mangelnden Forschungsaufwendungen, sondern vielmehr an der Komplexität der Theorie. Mit der Einführung und Fortentwicklung der Finite-Elemente-Methode in der bautechnischen Praxis erscheint es manchem Ingenieur nicht mehr erforderlich, sich mit der komplizierten Theorie des Schalenbeulens auseinanderzusetzen. Zu welchen Problemen und Fehlern dies führen kann, ist in [1] sehr gut zusammengefasst.
Analiza wyboczenia zgodnie z metodą szerokości efektywnej lub metodą zredukowanych naprężeń opiera się na określeniu obciążenia krytycznego układu, zwanej dalej LBA (liniowa analiza wyboczeniowa). W artykule tym wyjaśniono sposób obliczania współczynnika obciążenia krytycznego oraz zastosowanie metody elementów skończonych (MES).
Współczynniki obciążenia krytycznego i odpowiednie kształty drgań dowolnej konstrukcji można określić w programie RFEM i RSTAB, korzystając z modułu dodatkowego RF-STABILITY lub RSBUCK (analiza nieliniowa lub analiza nieliniowa).
W tym artykule opisano, jako alternatywę dla metody prętów zastępczych, wyznaczyć siły wewnętrzne ściany podatnej na wyboczenie zgodnie z analizą drugiego rzędu z uwzględnieniem imperfekcji, a następnie przeprowadzić wymiarowanie przekroju na zginanie i ściskanie.
Poniższy artykuł opisuje wymiarowanie ściany z drewna klejonego krzyżowo, podatnej na wyboczenie, opisanej w pierwszej części tej serii artykułów, z wykorzystaniem metody prętów zastępczych, zgodnie z [1] sekcja 6.3.2. Analiza wyboczenia zostanie przeprowadzona jako analiza naprężeń ściskających ze zmniejszoną wytrzymałością na ściskanie. W tym celu określany jest współczynnik niestateczności kc, zależny przede wszystkim od smukłości elementu i typu podpory.
W module dodatkowym RF-LAMINATE można wymiarować elementy konstrukcyjne wykonane z drewna klejonego krzyżowo. Since the design is a pure elastic stress analysis, it is necessary to additionally consider the stability issues (flexural buckling and lateral-torsional buckling).
Moduły dodatkowe RF-STABILITY i RSBUCK dla programów RFEM i RSTAB umożliwiają przeprowadzanie analizy wartości własnych dla konstrukcji ramowych w celu określenia współczynników obciążenia krytycznego, w tym postaci wyboczenia. Można określić kilka postaci wyboczenia. Dostarczają one informacji na temat obszarów w modelu, obciążonych ryzykiem braku stateczności.
W tym miejscu sprawdzane są kształty drgań własnych lub współczynniki obciążenia krytycznego poprzednich konstrukcji belkowych, za pomocą modelu ES w programie RFEM (elementy powierzchniowe) i RF-STABILITY.
Poprzedni post na ten temat opisuje niestateczności, które mogą się pojawić przy wykorzystaniu prętów rozciąganych. Pokazany przykład odnosi się głównie do usztywnienia ściany. Informacja o błędzie w braku stateczności może także dotyczyć węzłów w zakresie podpór. Dźwigary kratownicowe i kratownice podporowe są na to szczególnie podatne. Co powoduje niestateczność w tym miejscu?