Obliczenia nieliniowe przyjmują rzeczywistą geometrie siatki płaskich, zagiętych, jednorodnie zakrzywionych lub podwójnie zakrzywionych elementów powierzchniowych z wybranego zestawu wzorców i spłaszczają ten powierzchniowy element, minimalizując energię deformacji przy założeniu zdefiniowanego zachowania materiału.
Uproszczając, ta metoda stara się ścisnąć geometrię siatki w prasie przy założeniu bezciernego kontaktu i szukać stanu, w którym naprężenia wynikające z płaszczenia w elemencie pozostają w równowadze w jego płaszczyźnie. W tej konfiguracji osiąga się minimum energii i maksimum dokładności wycięcia. Uwzględniane są kompensacje dla osnowy i wątku oraz kompensacje dla linii granicznych. Następnie zdefiniowane dodatki na liniach granicznych są nakładane na uzyskaną płaską geometrię powierzchni.
Funkcje:
- Minimalizacja energii deformacji w procesie spłaszczania dla bardzo dokładnych wycięć
- Zastosowanie dla prawie wszystkich układów siatki
- Wykrywanie definicji sąsiednich wzorów w celu utrzymania równych długości
- Zastosowanie siatki do głównych obliczeń
