Pytanie:
W przypadku wymiarowania zbioru prętów w konstrukcji STEEL EC3 nie mogę zdefiniować długości efektywnych. Czy robię coś złego?
Odpowiedź:
Oprócz analizy stateczności opisanej w rozdziałach 6.3.1 do 6.3.3 normy EN 1993-1-1 (metoda pręta równoważnego), RF-/STEEL EC3 zapewnia również Metodę ogólną zgodnie z sekcją 6.3.4 normy EN 1993-1. -1.
Funkcję można rozszerzyć o następujące opcje:
~ Europejska krzywa wyboczenia giętno-skrętnego, uregulowana np. w niemieckim załączniku krajowym do normy EN 1993.
~ Przystosowanie do zginania dwukierunkowego zgodnie z pracą doktorską dr Naumesa.
~ Interpolacja pomiędzy wyboczeniem a zwichrzeniem.
Podczas wymiarowania zbiorów prętów według Metody ogólnej w oknie „1.7 Podpory węzłowe - zbiory prętów” dostępne jest okno, w którym podpory węzłowe są przedstawione graficznie na zbiorze prętów. W ten sposób Metoda ogólna stanowi przydatne uzupełnienie innych metod projektowania; sprawdziło się to zwłaszcza przy projektowaniu zwężeń. W przypadku tej metody nie ma konieczności wprowadzania długości efektywnych.
W sekcji „Szczegóły” modułu dodatkowego w zakładce „Stateczność” można wybrać metodę, która zostanie zastosowana do zbiorów prętów (patrz Rysunek 01).
Metoda prętów zastępczych może być stosowana tylko w przypadku prostych zbiorów prętów o stałym przekroju (tzn. nie w przypadku połączeń stożkowych). W przypadku prętów o zmiennym przekroju należy użyć wstępnie ustawionej Metody ogólnej.
.png?mw=600&hash=49b6a289915d28aa461360f7308b092631b1446e)
