Pytanie:
Jak modelować podwójne pręty w programie RFEM 6, na przykład w połączeniu teleskopowym?
Odpowiedź:
Na przykład zagnieżdżone elementy wysięgnika teleskopowego maszyny budowlanej przenoszą siły mechanicznie między elementami.
To specjalne przenoszenie sił można rozwiązać w programie RFEM 6 w następujący sposób:
Charakterystyczne połączenie wtykowe, takie jak na rysunku, składa się z czterech prętów. Dwa pręty (pręty 2 i 4) leżą jeden na drugim w obszarze nakładania się.
Pręty nałożone na siebie można tworzyć za pomocą zwolnień liniowych. W tym celu na linii 2 należy zdefiniować zwolnienie liniowe, które zwalnia pręt 2. Zwolnienie liniowe tworzy zwolnioną linię 4 z odpowiednimi zwolnionymi węzłami 4 i 5. Pręty powinny być jednak połączone węzłami, dlatego linia 4 powinna być definiowana przez te same węzły 2 i 3 co linia 2. Dlatego generowanie zwolnionych węzłów 4 i 5 jest uniemożliwione poprzez zdefiniowanie węzłów 2 i 3 w definicji.
Właściwości zwolnienia liniowego są opisane przez przeguby typu zwolnienie liniowe. Pręty powinny być całkowicie oddzielone od siebie na całej swojej długości, tak aby wszystkie stopnie swobody zostały zwolnione.
Teraz można zdefiniować pręt 4 na linii 2.
Aby siła była prawidłowo przenoszona na konstrukcję, konieczne jest zastosowanie specjalnych przegubów w prętach.
Przegub momentowy (przegub widełkowy) na prętach 1 i 2 w węźle 2 oraz na prętach 4 i 3 w węźle 3 powinien gwarantować, że obciążenie momentem zginającym między prętami w kolorze czerwonym (pręty 1 i 2) i prętami zielonymi (pręty 3 i 4) jest przenoszona przez parę sił na węzły 2 i 3.
Zwolnienie siły osiowej (przegub widełkowy) na prętach 4 i 3 w węźle 3 powinien zapewniać, że obciążenie siłą osiową jest przenoszone tylko między prętami ciągłymi zielonym i czerwonym dla planowanego zamocowania w węźle 2.