Zagnieżdżone komponenty wysięgnika teleskopowego maszyny budowlanej, na przykład, przenoszą siły mechanicznie między komponentami.
W RFEM 6 można rozwiązać takie przenoszenie sił w następujący sposób:
Połączenie takie, jak pokazano na szkicu składa się z czterech prętów. W obszarze zakładki dwa pręty (pręty 2 i 4) są na siebie nałożone.
Nakładające się pręty można utworzyć za pomocą zwolnień liniowych. W tym celu należy zdefiniować zwolnienie na linii 2, które zwalnia pręt 2. Dzięki zwolnieniu liniowemu powstaje zwolniona linia 4 z odpowiadającymi zwolnionymi węzłami 4 i 5. Pręty powinny być jednak połączone w węzłach, więc linia 4 powinna być zdefiniowana z tymi samymi węzłami 2 i 3, co linia 2. Generowanie zwolnionych węzłów 4 i 5 zostaje zatem zablokowane przez zdefiniowanie węzłów definicyjnych 2 i 3.
Właściwości zwolnienia liniowego są opisane przez przeguby w typie zwolnienia liniowego. Pręty powinny być całkowicie odseparowane na swojej długości, więc wszystkie stopnie swobody są zwolnione.
Na linii 2 można teraz zdefiniować pręt 4.
Aby siła była przenoszona tylko na końcach nakładających się prętów, należy zastosować specyficzne przeguby prętowe.
Przegub momentowy (przegub nożycowy) na prętach 1 i 2 w węźle 2 oraz na prętach 4 i 3 w węźle 3 zapewni, że obciążenie momentem zginającym między czerwonymi (pręt 1 i 2) a zielonymi prętami (pręt 3 i 4) zostanie przeniesione przez parę sił w węzłach 2 i 3.
Przegub siły osiowej (przegub nożycowy) na prętach 4 i 3 przy węźle 3 zapewni, że obciążenie siłą osiową zostanie przeniesione tylko przy planowanym zamocowaniu w węźle 2 między zielonymi a czerwonymi prętami ciągłymi.