120x
004928
2024-06-20

FAQ 005553 | Jak wybrać podwójne pręty w programie RSTAB 9, które występują, na przykład, w połączeniu teleskopowym?

Pytanie:
Jak modelować podwójne pręty w programie RSTAB 9, na przykład w połączeniu teleskopowym?

Odpowiedź:
Na przykład zagnieżdżone elementy wysięgnika teleskopowego maszyny budowlanej przenoszą siły mechanicznie między elementami.

To specjalne przenoszenie sił można rozwiązać w programie RSTAB 9 w następujący sposób:

Charakterystyczne połączenie wtykowe, takie jak na rysunku, składa się z czterech prętów. Dwa pręty (pręty 2 i 4) leżą jeden na drugim w obszarze nakładania się.
Pręty nałożone na siebie można tworzyć za pomocą zwolnień węzłowych. W tym celu należy zdefiniować zwolnienie węzłowe w węźle 2, które zwalnia pręt 1 i pręt 2. Zwolnienie węzłowe tworzy węzeł 5, który pełni rolę węzła końcowego pręta 1 i węzła początkowego pręta 2. Pręt 1 i pręt 2 są ze sobą sztywno połączone.

Teraz można zdefiniować nakładający się pręt 4 między węzłem 2 i 3. Konieczne jest również zdefiniowanie zwolnienia węzłowego w węźle 3, co powoduje zwolnienie pręta 3 i pręta 4. Zwolnienie węzłowe tworzy węzeł 6, który pełni rolę węzła końcowego pręta 4 i węzła początkowego pręta 3. Pręty 3 i 4 są ze sobą połączone na sztywno.

Aby siła była przenoszona tylko przez parę sił na końcach nakładających się prętów, warunki ograniczające między węzłami 2 i 5 oraz 3 i 6 należy zdefiniować w zwolnieniach węzłowych jako typ zwolnienia węzłowego.


Przegub w zwolnieniach węzłowych między węzłami 2 i 5 oraz węzłami 3 i 6 powinien gwarantować, że obciążenie momentem zginającym między czerwonymi prętami (pręt 1 i 2) i zielonym prętem (pręt 3 i 4) siły na końcach nakładających się prętów.
Przegub siły osiowej w zwolnieniu węzłowym między węzłami 3 i 6 ma na celu zapewnienie, że obciążenie siłą osiową jest przenoszone tylko między zielonymi i czerwonymi prętami ciągłymi dla planowanego zamocowania.



;