Na przykład, zagnieżdżone elementy wysięgnika teleskopowego maszyny konstrukcyjnej przenoszą siły mechanicznie między elementami.
To specjalne przenoszenie sił można rozwiązać w programie RSTAB 9 w następujący sposób:
Charakterystyczne połączenie wtykowe, takie jak na rysunku, składa się z czterech prętów. W obszarze nakładania się znajdują się dwa pręty (Pręt 2 i Pręt 4), które nakładają się na siebie.
Nałożone na siebie pręty można tworzyć za pomocą zwolnień węzłowych. W tym celu należy zdefiniować zwolnienie węzłowe w węźle 2, które zwalnia pręty 1 i 2. W wyniku zwolnienia węzłowego tworzony jest Węzeł 5, który pełni rolę węzła końcowego pręta 1 i węzła początkowego pręta 2. Pręt 1 i pręt 2 są ze sobą sztywno połączone.
Teraz można zdefiniować nakładający się pręt 4 między węzłem 2 i 3. Należy również zdefiniować zwolnienie węzłowe w węźle 3, które zwalnia pręty 3 i 4. W wyniku zwolnienia węzłowego tworzony jest węzeł 6, który pełni rolę węzła końcowego pręta 4 i węzła początkowego pręta 3. Pręty 3 i 4 są ze sobą połączone na sztywno.
Aby siła była przenoszona tylko przez parę sił na końcach nakładających się prętów, w zależności od konstrukcji, warunki ograniczające między węzłem 2 i 5 oraz węzłem 3 i 6 muszą być zdefiniowane w węźle jako zwolnienie węzłowe.
Przegub w zwolnieniach węzłowych między węzłem 2, 3 i 6 powinien gwarantować, że obciążenie momentem zginającym między czerwonymi prętami (pręt 1 i 2) i zielonym prętem (pręt 3 i 4) jest różne za pomocą sił na końcach prętów nakładających się na siebie.
Przegub siły osiowej w zwolnieniu węzłowym między węzłem 3 a węzłem 6 powinien zapewniać, że obciążenie siłą osiową jest przenoszone tylko między zielonym i czerwonym prętem ciągłym dla planowanego zamocowania.