Moment ograniczający nie jest uwzględniany, ponieważ pręty ciągłe zostały zdefiniowane osobno dla belki i słupów. FE‑LTB importuje tylko dane modelu i obciążenia (skupione i prętowe) należące do zdefiniowanego zbioru prętów. Siły wewnętrzne z programu RSTAB nie są uwzględniane. Konieczne jest, aby w programie FE‑LTB zamodelować układ konstrukcyjny w sposób jak najbardziej zbliżony do rzeczywistości.
Ze względu na wprowadzenie siódmego stopnia swobody (skręcanie skrępowania) nie można stosować sił wewnętrznych w programie RSTAB. W ten sposób „wycina się“ ciągły pręt oraz odpowiednie obciążenia z układu konstrukcyjnego. Konieczne jest również zdefiniowanie odpowiednich warunków brzegowych (podpory, przeguby, sprężystości). Obliczenia według skręcania skrępowanego (analiza drugiego rzędu) dostarczają sił wewnętrznych, które odnoszą się do obciążenia i układu konstrukcyjnego zdefiniowanego w ES‑LTB.
Jeżeli mają zostać uwzględnione siły wewnętrzne z sąsiednich składowych, należy je dodatkowo zdefiniować jako obciążenia skupione lub obciążenia prętowe w ES‑LTB.
W celu jak najłatwiejszego przeprowadzenia analizy wyboczeniowo-skrętnej ramy dwuprzegubowej za pomocą narzędzia FE-LTB, całą ramę można zdefiniować jako pręt ciągły.
W przypadku analizy stateczności przy użyciu MES‑LTB konieczne jest zastosowanie imperfekcji. W takim przypadku wstępne odkształcenie jest wymagane nie tylko dla każdego pręta, ale też skalowanie postaci drgań własnych do określonej wartości.
.png?mw=512&hash=5f6f319140739c53f34ec729ad225dc1c6f3b526)
