W przypadku analizy wartości własnych dostępnych jest kilka metod:
- Lanczos (RFEM)
- Źródła charakterystycznego wielomianu (RFEM)
- Metoda iteracji podprzestrzeni (RFEM/RSTAB)
- Przesunięta iteracja odwrócona (RSTAB)
Rozszerzenie Stateczność konstrukcji umożliwia nieliniową analizę stateczności przy użyciu metody przyrostowej. Analiza ta dostarcza wyniki zbliżone do rzeczywistości, również w przypadku konstrukcji nieliniowych.
Współczynnik obciążenia krytycznego jest określany poprzez stopniowe zwiększanie obciążeń w podstawowym przypadku obciążenia, aż do osiągnięcia niestateczności. Przyrost obciążenia uwzględnia nieliniowości, takie jak ulegające uszkodzeniu pręty, podpory i fundamenty oraz nieliniowości materiałowe. Po zwiększeniu obciążenia można opcjonalnie przeprowadzić liniową analizę stateczności na ostatnim stabilnym stanie w celu określenia postaci stateczności.
