Pytanie:
Dlaczego otrzymuję duże różnice w wynikach zarówno dla odkształcenia, jak i momentów zginających, gdy stosuje się pochylenie z wykorzystaniem imperfekcji do pojedynczego pręta i przegubowego zbioru prętów o tej samej długości całkowitej?
Odpowiedź:
Imperfekcje są uwzględniane w obliczeniach z obciążeniami pręta zastępczego. Przyłożona siła poprzecznie do kierunku podłużnego pręta jest iloczynem siły osiowej i kąta.
W przypadku zmiennego rozkładu sił osiowych stosowana jest średnia na pręt.
Zwłaszcza w przypadku obciążenia od rosnącej siły normalnej (na przykład od ciężaru własnego) mogą wystąpić duże różnice, ponieważ przyłożona siła ma znacznie dłuższe ramię dźwigni w przypadku pojedynczego pręta.
Jeżeli pionowe obciążenie węzłowe w połączeniu z imperfekcją zostanie przyłożone tylko do głowicy słupa, wyniki pręta i zbioru prętów będą identyczne.
Poniżej znajduje się prosty przykład z prętem i zbiorem czterech pojedynczych prętów o całkowitej długości 8,00 m.
Aby uniknąć przerwania obliczeń z uwagi na niestateczność (poprzez iteracyjne określanie przyłożonej siły normalnej), przechylenie bezwzględne w PO2 przy 200 mm i liniowo zmiennym obciążeniu (w celu zwiększenia efektu) w PO1 od 2,5 kN/m do 0,00 kN/m.
Przyłożone obciążenie imperfekcją jest uzyskiwane za pomocą okna dialogowego "Wykresy wyników na pręcie" i opcji liniowego wygładzania powierzchni co 2,00 m i przyłożone jako obciążenie pionowe ze zmiennym znakiem. Obciążenia poziome wynikają z pomnożenia obciążenia pionowego przez (200 mm/8000 mm)
Te obciążenia zastępcze zostały następnie przyłożone do prętów jako obciążenia węzłowe w PO4 i porównane z wynikami KO1.
Bardzo małe różnice w wynikach są spowodowane błędnymi zaokrągleniami i obliczeniami zgodnie z teorią drugiego rzędu. Analiza
.png?mw=600&hash=49b6a289915d28aa461360f7308b092631b1446e)
