1141x
004631
2020-08-17

Pytanie

Dlaczego otrzymuję duże różnice w wynikach zarówno dla odkształcenia, jak i momentów zginających, stosując pochylenie poprzez zastosowanie imperfekcji do pojedynczego pręta i przegubowego zbioru prętów o tej samej długości całkowitej?


Odpowiedź:

Imperfekcje są uwzględniane w obliczeniach z obciążeniami równoważnymi pręta. Przyłożona siła poprzeczna do kierunku podłużnego pręta jest iloczynem siły osiowej i kąta.

W przypadku zmiennego rozkładu sił osiowych stosowana jest wartość średnia na pręt.

Zwłaszcza w przypadku obciążenia spowodowanego narastającą siłą normalną (na przykład od ciężaru własnego) mogą wystąpić duże różnice, ponieważ siła przyłożona do pojedynczego pręta ma znacznie dłuższe ramię dźwigni.

Jeżeli pionowe obciążenie węzłowe w połączeniu z imperfekcją zostanie przyłożone tylko do głowicy słupa, wyniki pręta i zbioru prętów są identyczne.

Poniżej znajduje się prosty przykład z prętem i zbiorem czterech pojedynczych prętów o łącznej długości 8,00 m.

W celu uniknięcia przerwania obliczeń ze względu na niestateczność (poprzez iteracyjne określanie siły normalnej, która ma zostać przyłożona), przechylenie bezwzględne w PO2 przy 200 mm i obciążenie zmiennym liniowo (w celu zwiększenia efektu) w PO1 z 2,5 kN/m zastosowano do 0,00 kN/m.

Obciążenie imperfekcją, które ma zostać przyłożone, zostało uzyskane w oknie dialogowym "Wykresy wyników na pręcie" i opcji liniowego wygładzania według powierzchni dla wszystkich 2,00 m i zostało przyłożone jako obciążenie pionowe ze zmiennym znakiem. Obciążenia poziome wynikają z pomnożenia obciążenia pionowego przez (200 mm/8 000 mm)

Te obciążenia równoważne zostały następnie przyłożone do prętów jako obciążenia węzłowe w PO4 i porównane z wynikami KO1.

Bardzo małe różnice w wynikach są spowodowane błędami zaokrągleń i obliczeń według analizy drugiego rzędu.