Ten film pokazuje, w jaki sposób można zdefiniować dane wejściowe dla masywów gruntu, wygenerowane na podstawie próbek gruntu w dodatkowej analizie geotechnicznej. Za pomocą masywu gruntu generowane są bryły gruntu, które mają być analizowane, powierzchnie warstw gruntu, graniczne podpory powierzchni i opcjonalnie powierzchnia zwierciadła wody. Wygenerowaną wówczas konstrukcję można wykorzystać do tworzenia siatki, obciążeń i analizy.
Jak definiować masywy gruntowe w programie RFEM 6?
Sposób udostępnienia danych uzyskanych z badań polowych w dodatku i wykorzystania właściwości pobranych z próbek gruntu do określenia masywów gruntu, które mają być przedmiotem zainteresowania, został omówiony w artykule z bazy wiedzy „Creation of Soil Body from Soil Samples in RFEM 6”. W tym artykule omówiono natomiast procedurę obliczania osiadań i parcia gruntu dla budynku żelbetowego.
Czy jesteś gotowy na ocenę? Skorzystaj z wykresów obliczeniowych, które pokazują rozkład określonego wyniku podczas obliczeń.
Przypisanie osi pionowej i poziomej wykresu obliczeniowego można dowolnie definiować. Umożliwia to np. wyświetlenie przebiegu osiadania określonego węzła w zależności od obciążenia.
Twoje dane są zawsze dokumentowane w wielojęzycznym raporcie. W każdej chwili możesz dostosować treść i zapisać ją jako szablon. W raporcie można również za pomocą kilku kliknięć umieścić grafiki, teksty, wzory MathML i dokumenty PDF.
Czy chcesz modelować i analizować zachowanie bryły gruntowej? Aby to zapewnić, w programie RFEM zaimplementowano odpowiednie modele materiałowe.
Można użyć zmodyfikowanego modelu Mohra-Coulomba z liniowo-sprężystym modelem idealnie plastycznym lub nieliniowo sprężystym modelem z edometryczną relacją naprężenie-odkształcenie. Kryterium graniczne, które opisuje przejście od obszaru sprężystości do obszaru płynięcia plastycznego, jest zdefiniowane według Mohra-Coulomba.
Za pomocą opcji "Preferowana niezależna siatka" w ustawieniach siatki ES można utworzyć siatkę ES dla zintegrowanych obiektów, która będzie od siebie niezależna. Pozwala to na generowanie znacznie bardziej szczegółowej i precyzyjnej siatki ES dla poszczególnych obiektów, które są ze sobą zintegrowane.