Wartości charakterystyczne sprężyn translacyjnych są definiowane osobno dla fundamentów w kierunku lokalnych osi pręta x, y i z.
Sprężystości translacyjne są obliczane na podstawie modułu podłoża [kN/m³]. Współczynniki te wskazują, ile kN/m² potrzeba, aby zagęścić grunt o wartości 1,0 m. Jednostką jest w rzeczywistości kN/(m² ⋅ m).
Aby to zdefiniować dla pręta o ograniczonej szerokości, współczynniki te należy pomnożyć przez odpowiedni wymiar przekroju. W ten sposób uzyskuje się sprężystość translacyjną w odniesieniu do pręta w kN/m². Oznacza to, ile kN/m jest potrzebnych do ściśnięcia gruntu 1,0 m.
C1, z = ks [kN/m³] ⋅ szerokość [m]
W tym przykładzie uwzględniono ławę fundamentową o przekroju prostokątnym 500/1000 i równomiernie przyłożono obciążenie rozłożone o wartości 10 kN/m.
Przyjmuje się, że moduł podłoża wynosi ks = 10 000 kN/m³. Sprężystość translacyjną w kierunku lokalnej osi z oblicza się zatem w następujący sposób.
C1, z = 10 000 kN/m³ ⋅ 0,5 m = 5 000 kN/m²
