Dwie ściany bez uwzględniania podłogi pośredniej
W pierwszym przykładzie dolna ściana jest podparta na dolnej stronie liniami i podparta poprzecznie przez dwa górne rogi, podczas gdy górna ściana jest podparta punktem we wszystkich czterech węzłach. Jedynym kontaktem pomiędzy tymi dwoma ścianami jest węzeł kontaktowy, w którym górna część opiera się na dolnej ścianie (patrz Rysunek 01). Aktywuj funkcję "Połącz pręty/linie", aby ten węzeł kontaktowy był generowany automatycznie podczas modelowania.
Zwolnienie węzłowe można następnie zdefiniować w sposób opisany w tym artykule Bazy wiedzy , przy czym w zwolnieniu można oczywiście ustawić wymagane stopnie swobody lub nieliniowości, na przykład „Stałe, jeżeli Vz dodatnie”. Po wybraniu odpowiedniego węzła, powierzchni do zwolnienia oraz linii, której układ osi jest używany do wyrównywania zwolnienia węzłowego, można rozpocząć obliczenia. Wyniki zwolnienia węzłowego można zobaczyć w tabeli „4.50 Zwolnienia węzłowe - siły”. W tym przypadku siła nacisku wynosi Vz (patrz rysunek 02, zwolnienie nr 1). Dalsze opisy dla definicji zwolnień węzłowych znajdują się w instrukcji obsługi programu RFEM na stronie 178-179 [1].
Dwie ściany z uwzględnieniem stropu pośredniego
W drugim przykładzie do poziomu pośredniego (patrz rysunek 03) dodana jest betonowa podłoga, która jest oczywiście ważna dla przenoszenia obciążenia, a tym samym wpływa na siły kontaktowe między dwiema ścianami.
W tym miejscu należy ponownie zdefiniować zwolnienie węzłowe w tym samym miejscu, co w pierwszym przykładzie, ale ze względu na strop pośredni należy zwrócić uwagę na szczegółową kwestię dotyczącą zwolnienia węzłowego.
Zwolnienie węzłowe zawsze generuje nowe węzły i zmienia węzeł końcowy wszystkich linii należących do zwolnionej powierzchni (tutaj Powierzchnia nr. 4, górna ściana). Gdy Surface No. 4, dolne linie graniczne nr. 16 i 35 tej powierzchni kończy się w nowo wygenerowanym węźle. Jednocześnie jednak powinny kończyć się w pierwotnym węźle, ponieważ linie 16 i 35 są również liniami granicznymi Powierzchni nr. 5, 6 i 7 (sufit podwieszany). Ponieważ wymagania te nie mogą być spełnione w tym samym czasie, wymagana jest dodatkowa definicja zwolnienia liniowego w liniach 16 i 35, aby wygenerować wewnętrznie dwie dodatkowe wymagane linie. Więcej informacji na temat definiowania zwolnienia liniowego można znaleźć na stronach 181 - 182 w instrukcji obsługi programu RFEM [1].
Ze względu na dodatkowe przenoszenie obciążenia przez podnoszoną podłogę siła kontaktowa Vz zwolnienia węzłowego wynosi tylko 22 kN w porównaniu z 55,12 kN z pierwszego przykładu (patrz Rysunek 02, nr 2).
Dlubal_KohlA_]_LI.jpg?mw=350&hash=ee8d38f1c4853d80307fa156c159b5e78a3fdca9)
.png?mw=600&hash=49b6a289915d28aa461360f7308b092631b1446e)
