Obliczenia wytrzymałości zmęczeniowej opierają się na analizie współczynników równoważnych uszkodzeniom. Zakresy naprężeń równoważnych ΔσE,2 i ΔτE,2 odniesione do 2*106 cykli naprężeń należy porównać z wartościami granicznymi wytrzymałości zmęczeniowej ΔσC lub ΔτC dla 2*106 cykli naprężeń odpowiedniego szczegółu z uwzględnieniem częściowych współczynników bezpieczeństwa.
W ten sposób można określić indywidualne wymagania projektowe. Oddzielne przypadki obliczeniowe umożliwiają elastyczną analizę wybranych prętów, zbiorów prętów i oddziaływań oraz poszczególnych przekrojów. Parametry istotne dla obliczeń, takie jak B. Wybór koncepcji obliczeniowej, a także częściowe współczynniki bezpieczeństwa można definiować dowolnie.
