Aby można było przeprowadzić obliczenia push-over, należy wyznaczoną krzywą nośności przekształcić do postaci uproszczonej. Tak zwana metoda N2 jest opisana w Eurokodzie EN 1998. Ten artykuł powinien pomóc w wyjaśnieniu, co oznacza bilinearyzacja zgodnie z metodą N2.
KB 001829 | Wyznaczanie bilinearyzacji dla krzywej push-over (metoda N2)
Wymiarowanie prętów stalowych formowanych na zimno zgodnie z AISI S100-16/CSA S136-16 jest dostępne w RFEM 6. Dostęp do obliczeń można uzyskać, wybierając normy „AISC 360” lub „CSA S16” w rozszerzeniu Projektowanie konstrukcji stalowych. Następnie dla obliczeń elementów formowanych na zimno automatycznie wybierane jest „AISI S100” lub „CSA S136”.
Do obliczania sprężystego obciążenia wyboczeniowego pręta program RFEM stosuje metodę DSM. Bezpośrednia metoda wytrzymałości oferuje dwa typy rozwiązań, numeryczne (metoda pasm skończonych) i analityczne (specyfikacja). Krzywą charakterystyczną (sygnaturę) FSM i kształty wyboczenia można wyświetlić w oknie dialogowym Przekroje.
W SHAPE-THIN 8, przekrój efektywny paneli usztywniających można obliczyć zgodnie z EN 1993-1-5, Cl. 4.5.
Naprężenie krytyczne przy wyboczeniu jest obliczane zgodnie z normą EN 1993-1-5, Załącznik A.1 w przypadku paneli wyboczeniowych posiadających co najmniej 3 podłużne elementy usztywniające lub zgodnie z normą EN 1993-1-5, Załącznik A.2 w przypadku paneli wyboczeniowych zawierających jeden lub dwa elementy usztywniające. usztywnienia w strefie ściskanej. Wykonywane są również obliczenia ze względu na wyboczenie skrętne.
Analiza pushover jest zarządzana przez nowo wprowadzony typ analizy w kombinacjach obciążeń. W tym miejscu można wybrać poziomy rozkład i kierunek obciążenia, obciążenie stałe, żądane spektrum odpowiedzi do określenia docelowego przemieszczenia oraz ustawienia analizy pushover.
W ustawieniach analizy pushover można zmodyfikować przyrost obciążenia poziomego i określić warunek zatrzymania dla analizy. Ponadto użytkownik może bez problemu dostosować precyzyjność iteracyjnego definiowania przesunięcia docelowego.
- Uwzględnienie nieliniowego zachowania komponentu przy użyciu standardowych przegubów plastycznych dla stali (FEMA 356, EN 1998-3) i nieliniowego zachowania materiału (mur, stal - bilinearnie, krzywe robocze zdefiniowane przez użytkownika)
- Bezpośredni import mas z przypadków obciążeń lub kombinacji w celu przyłożenia stałych obciążeń pionowych
- Zdefiniowane przez użytkownika specyfikacje dotyczące uwzględniania obciążeń poziomych (ujednoliconych ze względu na postać drgań lub równomiernie rozłożonych na wysokości mas)
- Wyznaczanie krzywej pushover z możliwością wyboru kryterium granicznego obliczeń (zawalenie lub odkształcenie graniczne)
- Transformacja krzywej pushover w spektrum nośności (format ADRS, układ o jednym stopniu swobody)
- Bilinearyzacja spektrum nośności zgodnie z EN 1998-1:2010 + A1:2013
- Transformacja zastosowanego spektrum odpowiedzi w wymagane spektrum (format ADRS)
- Wyznaczanie docelowego przemieszczenia zgodnie z EC 8 (metoda N2 zgodnie z Fajfar 2000)
- Graficzne porównanie nośności i wymaganego spektrum
- Graficzna ocena kryteriów akceptacji zdefiniowanych przegubów plastycznych
- Wyświetlanie wyników obliczeń iteracyjnych docelowego przemieszczenia
- Dostęp do wszystkich wyników analizy statyczno-wytrzymałościowej w poszczególnych poziomach obciążenia