Norma odnosi się do systemów solarnych i instalacji fotowoltaicznych, ustawionych w rzędzie na dachu o nachyleniu do 10 °.
W przypadku instalacji o wysokości maksymalnie 0,5 m można przyjąć następujący współczynnik kształtu.
Oznacza to, że jeśli wynik z γ ⋅ (h/sk ) jest mniejszy niż 𝜇1 lub 𝜇2, to 𝜇5 odpowiada co najmniej rozmiarowi 𝜇1 lub 𝜇2. Zwykle dzieje się tak w przypadku stosunkowo płaskich systemów. Jeżeli natomiast wynik γ ⋅ (h/sk) jest większy niż 1,0, dla 𝜇5 należy zastosować wartość 1,0.
W przypadku systemów o wysokości większej niż 0,5 m współczynnik kształtu jest zwiększany o 10%. Przyjmuje się, że ciężar śniegu wynosi γ = 2 kN/m³.
W razie wystąpienia oddziaływania wyjątkowego (Nizina Północnoniemiecka) przyjmuje się następujące założenie.
Długość ślizgu Ly wyznacza obszar, w którym zwiększone obciążenie musi być uwzględniane. Należy ją uwzględniać ją po długości i szerokości obszaru pokrytego panelami i wyznacza się jako:
ls = l1 + 2 ⋅ h
Uwzględnienie w programach RFEM i RSTAB
W programach RFEM i RSTAB najłatwiejszym sposobem zastosowania wypadkowego obciążenia śniegiem jest skorzystanie z generatora obciążeń śniegiem. Dodatkowo, obszar, w którym ma zostać uwzględnione zwiększone obciążenie, musi zostać określony za pomocą wzoru na długość ślizgu Ly. Brakujące obciążenie w obszarze systemów solarnych i fotowoltaicznych można uzupełnić na przykład generatorem obciążeń „Obciążenia prętowe od obciążeń powierzchniowych przy użyciu płaszczyzny”.
.png?mw=350&hash=b2324c4db119938012b5490afaa56e9aa826cdcc)
.png?mw=600&hash=49b6a289915d28aa461360f7308b092631b1446e)
