Zgodnie z EN 1993-1-1 i DIN 18800, część 2, przy obliczeniach według teorii II rzędu należy wprowadzić geometryczne nieprawidłowości zastępcze, aby uwzględnić nieprawidłowości geometryczne i strukturalne. Ta początkowa deformacja powinna być zaprojektowana w zgodności z najniższą formą własną wyboczenia lub zwichrowania.
W RF-/FE-BGDK dlatego obliczana jest forma własna odpowiadająca najmniejszej wartości własnej (wstępna analiza wartości własnych) i wybierana jako figura początkowej deformacji. Następnie ujęcie nieprawidłowości odbywa się poprzez skalowanie formy własnej przez użytkownika.
W związku z tym początkowe deformacje w RF-/FE-BGDK bazują na formie własnej. Nieprawidłowości zdefiniowane w RFEM/RSTAB nie mają znaczenia i dlatego nie są uwzględniane.
