Przegub liniowy
Przeguby liniowe kontrolują połączenia między powierzchniami. Możliwe jest uwzględnienie całego oddzielenia powierzchni lub połączeń sprężystych za pomocą sprężyn liniowych. Wewnętrznie przeguby liniowe są również zwolnieniami liniowymi, z wyjątkiem zintegrowanych linii. Przegub taki działa w ten sposób, że sztywność w pierwszym sąsiednim rzędzie elementów odnośnej powierzchni jest zredukowana o wybrane stopnie swobody. W konstrukcjach betonowych przegub liniowy umożliwia np. zdefiniowanie złącza montażowego. W konstrukcjach drewnianych modelowanie za pomocą przegubów liniowych jest konieczne ze względu na bardzo ograniczone przenoszenie sił przez rotację.
zwolnienie liniowe
Zwolnienia liniowe umożliwiają rozłączanie elementów (prętów, powierzchni i brył) połączonych linią od siebie. W tym samym miejscu generowana jest nowa linia, przenosząca tylko zablokowane stopnie swobody. W przeciwieństwie do zwolnienia liniowego, możliwe jest również uwzględnienie efektów nieliniowych.
Najpierw należy utworzyć typ zwolnienia liniowego. W ten sposób definiuje się otwarte stopnie swobody lub stałą sprężystości i możliwe nieliniowości. Następnie można przeprowadzić zwolnienie liniowe dla prętów, powierzchni i brył na poszczególnych liniach. W tym samym oknie dialogowym można również zdefiniować układ osi zwolnienia.
W przypadku stosowania w konstrukcji przegubów liniowych można szybko przekształcić je w zwolnienia liniowe. W ten sposób bardzo łatwo jest uwzględnić efekty nieliniowe w konstrukcji.