Pytanie:
Podczas korzystania ze zwolnienia liniowego pojawia się komunikat o błędzie informujący, że model jest niestabilny. Jaki jest tego powód?
Odpowiedź:
Rysunek 01 pokazuje model, w którym powierzchnie 1 i 2 powinny spoczywać na prętach 1 i 2. Pręty 1 i 2 powinny być podparte podporami węzłowymi 1 i 2.
W celu oddzielenia prętów od powierzchni definiowany jest typ zwolnienia liniowego pokazany na rysunku 02. Przemieszczenie uz jest zwalniane tylko dla siły rozciągającej; pozostałe przemieszczenia ux, uy oraz obrót φ-x są zawsze zwolnione.
Zwolnienie liniowe 1 jest zdefiniowane w linii 5 i zwalnia Pręt 1 (zdjęcie 03).
Zwolnienie liniowe 2 jest zdefiniowane w linii 14 i zwalnia Pręt 2 (rysunek 04).
Pręt 1 jest teraz zdefiniowany w Linii 15 wygenerowanej przez zwolnienie liniowe z Węzłami 12 i Węzeł 13, a Pręt 2 jest zdefiniowany na Linii 16 wygenerowany przez zwolnienie liniowe z Węzłami 14 i Węzłem 15 (rysunek 05). Pręty 1 i 2 mają różne węzły (13 i 14) na przecięciu i nie są z nimi połączone.
Ponadto podpory węzłowe 1 i 2 są zdefiniowane w węzłach 5 i 10, a tym samym podpierają powierzchnie, ale nie pręty (rysunek 06).
Podczas obliczeń wyświetlany jest komunikat o niestateczności, pokazany na rysunku 07, ponieważ pręty nie są podparte.
Połączenie prętów 1 i 2 można utworzyć poprzez zdefiniowanie węzła 13 wygenerowanego przez zwolnienie liniowe 1 jako węzła definicji w zwolnieniu liniowym 2 (rys. 08). Pręty 1 i 2 współdzielą ten sam Węzeł 13 i są z nim połączone.
Ponadto należy zdefiniować podpory węzłowe 1 i 2 w węzłach prętów 1 i 2 (rysunek 09).