Moduł dodatkowy RF-STABILITY dla RFEM

• Obliczanie modeli składających się z prętów, powłok i elementów bryłowych
• Import sił osiowych z przypadku lub kombinacji obciążeń
• Nieliniowa analiza stateczności
• Opcjonalne uwzględnienie sił osiowych od wstępnego sprężania
• Cztery rozwiązania równań do efektywnego obliczania różnych modeli konstrukcyjnych
• Opcjonalne uwzględnienie modyfikacji sztywności w programie RFEM
• Obliczanie trybów wyboczenia modeli niestabilnych
• Określenie trybu stateczności większego niż zdefiniowany przez użytkownika współczynnik przyrostu obciążenia (metoda przesunięcia)
• Opcjonalne określenie kształtów modów modeli niestabilnych (w celu rozpoznania przyczyny niestabilności)
• Wizualizacja trybu stateczności
• Podstawa analizy z wykorzystaniem niedokładnych konstrukcji równoważnych w RF-IMP

Przede wszystkim należy wybrać przypadek obciążenia lub kombinację, których siły osiowe mają zostać wykorzystane w analizie stateczności. Można na przykład zdefiniować inny przypadek obciążenia w celu uwzględnienia wstępnego sprężania.

Następnie można wybrać analizę liniową lub nieliniową. W zależności od zastosowania można wybrać metodę obliczeń bezpośrednich, taką jak Metoda Lanczosa lub ICG metoda iteracji. Pręty niezintegrowane z powierzchniami są zwykle wyświetlane jako elementy prętowe z dwoma węzłami ES. Na tych elementach nie można określić lokalnego wyboczenia pojedynczego pręta. Dlatego istnieje możliwość automatycznego podziału prętów.

• Metody bezpośrednie
  Metody bezpośrednie (Lanczosa, pierwiastki charakterystycznego wielomianu, metoda iteracji podprzestrzeni) są przydatne w modelach małych i średnich. Te szybkie metody rozwiązywania równań korzystają z dużej ilości pamięci komputera (RAM). Systemy 64-bitowe zużywają więcej pamięci, dzięki czemu można szybko obliczyć nawet większe systemy konstrukcyjne.
• Metoda iteracji ICG (niecałkowity gradient koniugatu)
  Ta metoda wymaga tylko trochę pamięci. Wartości własne są ustalane jeden po drugim. Może być wykorzystywany do obliczania dużych układów konstrukcyjnych z kilkoma trybami stateczności.

Moduł dodatkowy RF-STABILITY może również wykonywać nieliniową analizę stateczności. Również w przypadku konstrukcji nieliniowych wyświetlane są wyniki zbliżone do rzeczywistości. Współczynnik obciążenia krytycznego jest określany poprzez stopniowe zwiększanie obciążeń wybranego przypadku obciążenia, aż do osiągnięcia niestabilności. Nieliniowości takie jak przy zwiększaniu obciążeń uwzględniane są pręty, podpory i fundamenty oraz nieliniowości materiału.

Krytyczne współczynniki obciążenia są pierwszymi wyświetlanymi wynikami. Ułatwiają ocenę ryzyka stabilności. W przypadku modeli prętów moduł wyświetla w drugim oknie wyników długości efektywne i krytyczne obciążenia wyboczeniowe prętów.

W kolejnych oknach wyników można sprawdzić znormalizowane wartości własne posortowane według węzła, pręta i powierzchni. Grafika wartości własnych pozwala na ocenę zachowania wyboczeniowego. Graficzny wyświetlacz ułatwia wprowadzenie środków zaradczych.