RF-/JOINTS Steel - Rigid | Funkcje

Ogólne informacje

  • Połączenie typu belka-słup: możliwość wykonania zarówno w postaci połączenia belki z półką słupa, jak również w postaci połączenia słupa z półką belki
  • Połączenie typu belka-belka: wymiarowanie połączeń belek możliwe zarówno jako połączenia przenoszące moment z blachą czołową, jak i sztywne połączenia nakładkowe
  • Możliwość automatycznego eksportu danych modelu i obciążeń z programu RFEM lub RSTAB
  • Rozmiary śrub od M12 do M36 z klasami wytrzymałości 4.6, 4.8, 5.6, 5.8, 6.8, 8.8 i 10.9 (o ile dana klasa wytrzymałości jest dostępna w wybranym załączniku krajowym)
  • Niemal dowolne rozstawy śrub i odległości od krawędzi (program sprawdza dopuszczalne rozstawy)
  • Wzmocnienie belek za pomocą skosów lub usztywnień na górnej i dolnej powierzchni
  • Połączenie z blachą czołową wystającą lub niewystającą
  • Możliwa jest kombinacja na samo zginanie, samą siłę osiową (styk rozciągany) lub na kombinację siły osiowej i zginania
  • Obliczanie sztywności połączeń i sprawdzanie, czy istnieje połączenie przegubowe, półsztywne czy sztywne

Połączenie z blachą czołową w konfiguracji belka-słup

  • Połączone belki lub słupy mogą być wzmocnione jednostronnie za pomocą skosów lub też jedno- lub dwustronnie przy użyciu żeber usztywniających
  • Szeroki wybór dostępnych usztywnień połączenia (np. pełne lub niekompletne żebra środnika)
  • Możliwość zastosowania do dziesięciu śrub w poziomie i czterech śrub w pionie
  • Element przyłączany może być profilem dwuteowym o stałym lub zmiennym przekroju
  • Wyk. przekroju:
    • Nośność połączonej belki (np. nośność blachy środnika przy ścinaniu i rozciąganiu)
    • Nośność blachy czołowej belki (np. króciec teowy poddany rozciąganiu)
    • Nośność spoin blachy czołowej
    • Nośność słupa w obszarze połączenia (np. pas słupa poddany zginaniu - króciec teowy)
    • Wszystkie obliczenia są przeprowadzane w oparciu o normę EN 1993-1-8 lub EN 1993-1-1.

Przegubowe połączenie z blachą czołową

  • Dwa lub cztery pionowe rzędy śrub i maks. 10 poziomych rzędów śrub
  • Łączone belki mogą być wzmocnione za pomocą skosów po jednej stronie lub za pomocą żeber usztywniających po jednej lub obu stronach
  • Elementy przyłączane mogą być profilami dwuteowymi o stałym lub zmiennym przekroju
  • Wyk. przekroju:
    • Nośność łączonych belek (np. nośność blach środnika przy ścinaniu i rozciąganiu)
    • Nośność blach czołowych belek (np. króciec teowy poddany rozciąganiu)
    • Nośność spoin blach czołowych
    • Nośność śrub w blasze czołowej (kombinacja rozciągania i ścinania)

Sztywne połączenie nakładkowe

  • W połączeniu z blachą pasów możliwość zastosowania nawet do 10 rzędów śrub
  • W przypadku połączenia ze środnikiem i blachą można zastosować do dziesięciu rzędów śrub w kierunku pionowym i poziomym
  • Materiał nakładek może być inny niż materiał belek
  • Wyk. przekroju:
    • Nośność łączonych belek (np. przekrój netto w obszarze rozciągania)
    • Nośność blach nakładkowych (np. przekrój netto poddany rozciąganiu)
    • Nośność pojedynczych śrub i grup śrub (np. nośność na ścinanie pojedynczej śruby)

RF-/JOINTS Steel - Rigid | Wprowadzanie danych

Po uruchomieniu modułu należy wybrać grupę połączeń (połączenia sztywne), a następnie kategorię i typ połączenia (styk z blachą czołową lub styk z nakładkami). Kolejnym krokiem jest wybranie w modelu RFEM/RSTAB węzłów przeznaczonych do obliczeń. RF-/JOINTS Steel - Rigid automatycznie rozpoznaje pręty połączenia i określa na podstawie ich położenia, czy są to słupy czy belki. Na tym etapie użytkownik może wprowadzić własne ustawienia.

W przypadku, gdy określone pręty mają zostać wyłączone z obliczeń, można je dezaktywować. Konstrukcyjnie podobne połączenia mogą być projektowane jednocześnie dla kilku węzłów. Należy wybrać przypadki obciążeń, kombinacje obciążeń i kombinacje wyników. Alternatywnie, można ręcznie wprowadzić przekrój i obciążenie. W ostatniej tabeli wejściowej, połączenie jest konfigurowane krok po kroku.