Wypadkowa wymaga określonej kombinacji obciążeń, której nie mogą zapewnić kombinacje wyników.
Problem ten uwidacznia się w poniższym przykładzie. Belka jednoprzęsłowa jest poddawana trzem różnym przypadkom obciążeń. W przypadku podpory w węźle 1 obwiednia wyników 6 możliwych kombinacji obciążeń daje maksymalne P-Z wynoszące 11,25 kN, w oparciu o wynik CO2 (patrz Rysunek 01). Podpora w węźle 2 ma maksymalne P‑Z wynoszące 12 kN, w oparciu o wynik KO1. Jednak wypadkowa 23,25 kN nie istnieje w żadnej z kombinacji obciążeń i dlatego jest zbyt duża (maksymalnie CO 1 i CO 2 przy 22,5 kN).
Sytuacja jest podobna do czystej kombinacji wyników przypadków obciążeń, które mają takie same wartości maksymalne P-Z podpory węzłowej 1 i podpory węzłowej 2. Nie jest jednak jasne, czy wypadkowa dawała błędne wyniki.
Z tego powodu wypadkowa nie jest stosowana do kombinacji wyników, ponieważ wyniki mogą być nieprawidłowe.
