Ten model demonstruje niestabilną dynamikę ramy, w której wyeliminowano z procesu obliczeniowego zaciągnięte pręty na skutek sił ściskających. W analizie modelu prętowego zgodnie z teorią drugiego rzędu przejście z sił rozciągających na ściskające w elementach krytycznych prowadzi do przedwczesnego zakończenia obliczeń. Integracja prętów o przekrojach L wspiera wizualizację niestabilności. Schematyczny rysunek wspomaga prezentację konstrukcji przestrzennej, ukazując węzły oraz mechanizmy awarii. Model nadaje się jako przykład techniczny do analizy niestabilności i przerwania obliczeń.