Elewacja Allianz Arena w Monachium, Niemcy

• Długość: 227 m
• Szerokość: ~ 2,3 m
• Wysokość: ~ 50 m
• Obwód: 840 m
• Liczba węzłów: 21,572
• Pręty: 18,672
• Materiały: 2
• Przekroje: 36

Inżynierowie stanęli przed zadaniem urzeczywistnienia wizji architektów Herzog & de Meuron ze Szwajcarii. Inżynieria konstrukcyjna i projektowanie stawiały przed inżynierami specjalne wymagania.

Konstrukcja i wymiary

Fasada ścienna Allianz Arena w Monachium to stalowa konstrukcja pokryta poduszkami z folii. Składa się z przestrzennie zakrzywionej konstrukcji, która płynnie otacza bryłę z zewnątrz na wysokości 12,40 m do 43,75 m powyżej boiska. Promień elipsy wynosi 130 m i 115 m, obwód około 810 m. Centralnym elementem konstrukcji stalowej jest siatka w kształcie rombu.

Ruszt jest podparty na promieniowych wspornikach przymocowanych do konstrukcji betonowej lub stalowej, które są przymocowane przegubowo do rusztu.

Zadaszenie wentylowanej fasady składa się z 768 pneumatycznych poduszek z ETFE w kształcie rombu, podpartych pneumatycznie, przymocowanych do prostokątnych rurek. 96 poduszek tworzy pierścień wokół stadionu. Fasada ścienna składa się z ośmiu pierścieni podatnych. Każda poduszka jest przymocowana do dwóch poziomych i dwóch ukośnych prętów ramy. Dzięki bezszwowej konstrukcji rusztu możliwe jest efektywne detalowanie poduszek.

Weryfikacja konstrukcyjna

Z tego względu podczas opracowywania konstrukcji skupiono się na zminimalizowaniu naprężeń spowodowanych ograniczeniami w konstrukcji stalowej. Głównymi przyczynami naprężeń ograniczających są różnice temperatur w konstrukcji stalowej oraz ruch bryły, którą budowano w ośmiu oddzielnych etapach konstrukcyjnych.

W celu zredukowania ograniczeń, w prawie wszystkich punktach przecięcia stalowego rusztu wprowadzono przeguby działające na zasadzie siły normalnej. Droga odkształcenia przegubów osiowych jest ograniczona, dzięki czemu zamontowane poduszki nie ulegną uszkodzeniu podczas odkształcenia konstrukcji nośnej. Ponieważ luz ten jest wykorzystywany w analizowanych kombinacjach przypadków obciążeń, w niektórych miejscach występują przeguby udarowe i połączenia sztywne pod wpływem sił osiowych.

W celu odwzorowania złożonego zachowania konstrukcyjnego przeprowadzono obliczenia iteracyjne zgodnie z analizą drugiego rzędu, uwzględniające beznaprężeniowy kształt warsztatowy w całym układzie.

Z życzliwym wsparciem
Christian Würfl, Gerhard Fessler
Menadżer projektu Allianz Arena w IPL GmbH