Oprócz równomiernego obciążenia śniegiem, które przykładane jest do niższej połaci dachu, należy uwzględnić dodatkowe obciążenie zsuwającym się i naniesionym śniegiem. Te dwa dodatkowe obciążenia są rozmieszczone w kształcie trójkąta na długości zaspy Is.
Ponadto może być również konieczne uwzględnienie obciążeń dynamicznych spowodowanych nagłym zsunięciem się śniegu z wyższej połaci dachu.
| γ | ciężar właściwy śniegu = 2 kN/m³ |
| h | Höhe des Deckensprungs |
| sk | charakteristischer Wert der Schneelast auf dem Boden in kN/m² |
| sad | Bemessungswert für außergewöhnliche Schneelasten auf dem Boden des betreffenden Ortes |
| Cesl | współczynnik wyjątkowego obciążenia śniegiem |
| ls | Verwehungslänge = |
Jeżeli długość dolnego dachu b2 jest mniejsza niż długość zaspy Is , rzędne obciążenia należy odciąć na krawędzi dachu.
μ1 = 0,8 (przy założeniu, że dolna połać dachu jest płaska)
μ2 = μs + μw
μ s = współczynnik kształtu dla dachu niższego, uwzględniający poślizg śniegu
α ≤ 15 °: μs = 0
α> 15 °: μs jest wyznaczany jako dodatkowe obciążenie o kształcie trójkątnym, na długości Ls, wynoszące do 50% całkowitego, maksymalnego obciążenia śniegiem sąsiedniej połaci dachu wyższego.
| μ | Formbeiwert des höher liegenden Daches = 0,8 (unabhängig von der Dachneigung) |
| μW | Formbeiwert für Schnee unter Berücksichtigung von Wind = |
Ponadto, suma współczynników kształtu μw + μs może być ograniczona przez krajowy załącznik (np. Niemcy) w następujący sposób.
Allgemeiner Fall (ständige, vorübergehende Situation):
0,8 ≤ μw + μs ≤ 2,4
Zadaszenia otwierane z boku z możliwością usuwania śniegu (b2 ≤ 3 m):
0,8 ≤ μw + μs ≤ 2
W regionach opadów śniegu zgodnie z DIN EN 1991-1-3: 2010-12 i DIN EN 1991-1-3/A1: 2015-12, rysunek C.2, górna granica dotyczy obciążeń śniegiem sk ≥ 3,0 kN/m²:
1,2 ≤ μw + μs ≤ (6,45/sk 0,9 )
Działania wyjątkowe (równina północnoniemiecka) ogólnie:
0,8 ≤ μw + μs ≤ 2,4
Im Falle der außergewöhnlichen Einwirkung muss µw nicht größer angesetzt werden als
µw = ( γ ⋅ h ) / s
Gdzie
sad= Cesl ⋅ sk
Przy zastosowaniu płotków śnieżnych lub innej przeszkody, μs można pominąć.
Przykład
- b1 = 10 m
- b2 = 5 m
- h = 3 m
- Nachylenie wyższego dachu = 30°
- A = 100 m
- Strefa obciążenia śniegiem 2
- μ1 = 0,8
- sk = 0,25 + 1,91 ⋅ ((A + 140)/760) ² ≥ 0,85 → 0,85 kN/m²
Równomiernie rozłożone obciążenie śniegiem na dolny dach:
μ1 ⋅ sk = 0,8 ⋅ 0,85 kN/m² = 0,68 kN/m²
Długość zaspy:
Współczynnik kształtu zsuwającego się śniegu
μs = 0,67
Współczynnik kształtu obciążenia śniegiem pod wpływem wiatru:
Ograniczenie współczynników kształtu (przypadek ogólny):
0,8 ≤ μw + μs ≤ 2,4
μ2 = μw + μs = 2,5 + 0,67 = 3,17 → 2,4
μ2 ⋅ sk = 2,4 ⋅ 0,85 kN/m² = 2,04 kN/m²
W programach RFEM i RSTAB można zastosować obciążenie wynikające z nanoszenia i zsuwania się śniegu jako liniowo zmienne obciążenie powierzchniowe. W przypadku stosowania konstrukcji ramowych można zastosować obciążenie za pomocą generatora obciążenia.
