W programie RFEM 6 efekty drugiego rzędu, w tym niewielkie p-δ, są domyślnie uwzględniane automatycznie w sekcji Kombinacje obciążeń, gdy typ analizy jest odpowiednio ustawiony. W obliczeniach II rzędu, w odniesieniu do p-δ, uwzględniana jest lokalna krzywizna wzdłuż pręta, spowodowana przez momenty drugorzędne powstające podczas ugięć bocznych pręta. Ta dodatkowa krzywizna może powodować zwiększone momenty wewnętrzne, a tym samym zwiększone ugięcie boczne, dopóki pręt nie osiągnie stanu równowagi lub nie przekroczy krytycznego obciążenia wyboczeniowego. W programach RFEM 6 i RSTAB 9 możliwe jest obliczanie przypadków obciążeń i kombinacji obciążeń zgodnie z różnymi metodami analizy.
Czy muszę dzielić pręty na wiele segmentów, aby wpływy p-δ zostały uwzględnione?
W celu uwzględnienia efektów p-δ nie ma konieczności dzielenia prętów na kilka segmentów za pomocą węzłów. Powodem tego jest to, że efekty p-δ nie są oparte na przemieszczeniach węzłowych.
W załączonym przykładzie program RFEM 6 zaczerpnięty z normy AISC 360-16 [1] zostanie porównany z wartościami i zweryfikowany. Jednostki imperialne zostaną zastosowane zgodnie z rys. C-C2.2 Wzorcowy przypadek problemu 1. Przykład składa się z swobodnie podpartej belki dwuteowej W14x48, na którą działa stała siła 0.200 kip/ft. Na poniższym rysunku jest to modelowane w programie RFEM 6.
Następnie przyłożone zostaje zmienne obciążenie osiowe za pomocą oddzielnych przypadków obciążeń. In the image below, the varied loads and corresponding moments/deflections taken from AISC 360-16 [1] are shown. Wartości te są wykorzystywane i porównywane w celu sprawdzenia.
A table was created below so the results from AISC 360-16 [1] and RFEM 6 can easily be compared. Im stosunek bliższy jest 1.000, tym dokładniejszy jest wynik. Jak pokazano w tej tabeli, każdy wynik jest prawie identyczny, z niewielką tylko rozbieżnością spowodowaną zaokrągleniem. Na koniec, poniżej przedstawiamy model programu RFEM 6, który można pobrać.
