Odpowiedź:
Funkcja "Stopniowy przyrost obciążenia" przypadków obciążeń i kombinacji obciążeń może stopniowo zwiększać przypisany poziom obciążenia i szukać równowagi dla każdego poziomu obciążenia. Poziom odniesienia „Przyrost obciążenia 1,0 = 100% zdefiniowanego obciążenia” stanowi zdefiniowane obciążenie dla przypadków obciążeń i kombinacji przypadków obciążeń zmodyfikowaną częściowymi współczynnikami bezpieczeństwa dla kombinacji obciążeń. Ustawienia szczegółowe funkcji definiują początkowy przyrost obciążenia k0, wielkość przyrostu obciążenia Δk , zagęszczenie ostatniego przyrostu obciążenia, kryterium przerwania oraz sytuację obciążenia początkowego statycznego.
Początkowy przyrost obciążenia k0 określa początek procesu. Wartość ta jest niezależna od wprowadzania czystego przypadku obciążenia i kombinacji obciążeń i może być większa lub mniejsza niż 1,0. Program zawsze wyświetla wszystkie wyniki w oparciu o przyrost obciążenia 1.0 w ramach regularnych obliczeń i przeprowadza dodatkową analizę możliwych przyrostów obciążenia aktywując opcję „Przyrostowo rosnące obciążenie”.
Stopniowo rosnące obciążenie jest określone przez przyrost obciążenia Δk. Z każdą pętlą procesu program zwiększa analizowane obciążenie, dodając przyrost do poprzednio analizowanego przyrostu obciążenia. Przyrost jest stały do momentu osiągnięcia kryterium załamania.
Ze względu na stały rozmiar przyrostu nie jest możliwe określenie dokładnego współczynnika obciążenia zgodnie z kryterium zerwania. Na koniec program pokazuje przybliżony współczynnik obciążenia na podstawie ostatniego przyrostu obciążenia, przy którym można znaleźć równowagę dla modelu. Po obliczeniach odpowiednia sytuacja obciążenia jest wyświetlana w tabeli „4.0 Wyniki - Podsumowanie”. Po określeniu zagęszczenia ostatniego przyrostu obciążenia początkowy przyrost obciążeniaΔk jest dzielony przez wartość zagęszczenia po osiągnięciu kryterium załamania, a proces jest powtarzany od ostatniego działającego przyrostu obciążenia do momentu ponownego załamania. Ze względu na mniejszy przyrost uzyskany współczynnik obciążenia jest dokładniejszy.
Kryterium załamania dla procesu jest zasadniczo punktem, w którym program nie może znaleźć równowagi dla przyłożonego obciążenia (analiza drugiego rzędu). Ponadto można określić zerwanie, aktywując maksymalne odkształcenie w określonym węźle.
W rzeczywistości pewne składowe siły pozostają stałe bez względu na oddziaływanie (na przykład ciężar własny, naprężenie wstępne itd.), dlatego w ustawieniach szczegółowych dostępna jest opcja przydzielenia stałej składowej obciążenia dla wzrastającego obciążenia przyrostowo. Obciążenie stałe może być przypadkiem obciążenia lub kombinacją obciążeń. Ta składowa obciążenia jest niezależna od obciążenia, które ma zostać zwiększone i jest po prostu dodawana do zmiennej składowej w procesie.
Jeżeli oprócz końcowego współczynnika obciążenia, oprócz końcowego współczynnika obciążenia, potrzebne są pośrednie wyniki aktywnych przyrostów obciążenia, możliwe jest użycie funkcji "Zapisz wyniki wszystkich przyrostów obciążenia" dla przypadków obciążeń i kombinacji obciążeń w celu wyświetlenia wyników pośrednich. Odpowiednie opcje są dostępne w oknie panelu oraz w tabelach wyników.
W programie RSTAB 8 aktywacja zapisywania wyników pośrednich jest powiązana z modułem dodatkowym RSBUCK, a w programie RFEM 5 aktywacja stopniowo rosnącego obciążenia jest powiązana z modułem dodatkowym RF-STABILITY. W takich przypadkach oprócz licencji na program główny musi być dostępna licencja na odpowiedni moduł dodatkowy.
