Różnica pomiędzy dwiema metodami analizy „analizy elementów skończonych” i „analizy cienkościennej” polega na obliczeniu właściwości przekroju i naprężeń w przekroju brutto.
W przypadku analizy metodą elementów skończonych obliczenia przeprowadzane są zgodnie z metodą ES. W przypadku analizy przekrojów cienkościennych, obliczenia są w zasadzie przeprowadzane analitycznie zgodnie z metodą obliczania przekrojów cienkościennych, przy czym zakłada się, że przepływ sił nie następuje poprzecznie do danego elementu, ale wzdłuż linii środkowej.
W przypadku przekroju składającego się z powierzchni ograniczonych wielokątnie, z wcięciami lub bez, jako metoda analizy odpowiednia jest analiza elementów skończonych (dawniej SHAPE‑MASSIVE).
Z drugiej strony, w przypadku przekroju otwartego, zamkniętego lub połączonego, składającego się głównie z elementów cienkościennych, odpowiednia jest analiza cienkościenna (dawniej SHAPE-THIN).
.png?mw=350&hash=b2324c4db119938012b5490afaa56e9aa826cdcc)
.png?mw=600&hash=49b6a289915d28aa461360f7308b092631b1446e)
