Za pomocą generatora kondygnacji w rozszerzeniu Model budynku istnieje możliwość automatycznego tworzenia kondygnacji budynku w zależności od topologii modelu.
Czy mają Państwo jakieś pytania?
Długość: 00:00:00 min
Długość: 00:52:59 min
Długość: 00:00:00 min
Długość: 00:00:00 min
Długość: 01:07:48 min
Długość: 00:01:55 min
Długość: 00:00:55 min
Długość: 00:00:00 min
.png?mw=350&hash=7cd9832dca46f67c5547928b326e89ccaace6638)
Artykuł 4.1.8.7 kanadyjskich przepisów budowlanych (NBC) 2020 zawiera jasną procedurę dotyczącą metod analizy trzęsień ziemi. Metoda bardziej zaawansowana, a mianowicie metoda analizy dynamicznej opisana w rozdziale 4.1.8.12, powinna być stosowana dla wszystkich typów konstrukcji, z wyjątkiem tych, które spełniają kryteria podane w 4.1.8.7. W przypadku pozostałych konstrukcji, może być stosowana nieco prostsza metoda równoważnych sił statycznych (ESFP), opisana w rozdziale 4.1.8.11.
W programie RFEM 6 analizę sejsmiczną można przeprowadzić za pomocą modułów dodatkowych Analiza modalna i Analiza spektrum odpowiedzi. Zaraz po zakończeniu analizy spektralnej za pomocą rozszerzenia Model budynku można wyświetlić oddziaływania kondygnacji, przemieszczenia kondygnacji i siły w ścianach usztywniających.
Model budynku jest jednym ze specjalnych rozszerzeń w programie RFEM 6. Jest to przydatne narzędzie do modelowania, za pomocą którego można łatwo tworzyć kondygnacje budynków i nimi manipulować. Model budynku można aktywować na początku procesu modelowania lub po jego zakończeniu.
Z tego artykułu dowiesz się, jak modelować i wymiarować konstrukcje kablowe w programach RFEM 6 i RSTAB 9.
Model budynku jest obliczany w dwóch etapach:
- Globalne obliczenia 3D modelu globalnego, w którym płyty są modelowane jako sztywna płaszczyzna (przepona) lub jako płyta zginana
- Lokalne obliczenia 2D poszczególnych stropów
Po zakończeniu obliczeń wyniki słupów i ścian z obliczeń 3D oraz wyniki płyt z obliczeń 2D są łączone w jeden model. Oznacza to, że nie ma potrzeby przełączania się między modelem 3D a poszczególnymi modelami płyt 2D. Użytkownik pracuje tylko z jednym modelem, oszczędza czas i unika ewentualnych błędów podczas ręcznej wymiany danych między modelem 3D a poszczególnymi modelami stropu 2D.
Powierzchnie pionowe w modelu można podzielić na ściany usztywniające i nadproża otworów. Program automatycznie generuje wewnętrzne pręty wynikowe z tych obiektów ściennych, dzięki czemu można je wykorzystać zgodnie z żądaną normą zawartą w Projektowanie konstrukcji betonowych.
Ściany usztywniające i belki-ściany z modelu budynku są dostępne jako niezależne obiekty w rozszerzeniach. W ten sposób możliwe jest szybsze filtrowanie obiektów w wynikach oraz tworzenie lepszej dokumentacji w raporcie.
Za pomocą generatora kondygnacji w rozszerzeniu Model budynku istnieje możliwość automatycznego tworzenia kondygnacji budynku w zależności od topologii modelu.
W przypadku analizy spektrum odpowiedzi modeli budynków można wyświetlić współczynniki wrażliwości dla kierunków poziomych według kondygnacji.
Dzięki tym kluczowym wartościom można zinterpretować wrażliwość na efekty stateczności.
Mam model 3D i próbuję podzielić go na "ściany" i "powierzchnie" za pomocą modelu budynku i obliczyć je oddzielnie. Ale mój układ staje się niestateczny. Jaki może być powód?
Pojawił się komunikat o błędzie „Powierzchnia niekompatybilnego typu... (Powierzchnia w górnej płaszczyźnie kondygnacji musi być typu 'Przeniesienie obciążenia')” podczas wykonywania obliczeń. Jaki jest tego powód?
Które produkty firmy Dlubal polecacie Państwo do analizy statyczno-wytrzymałościowej, zwłaszcza konstrukcji drewnianych?
Jak przywrócić ustawienia wyświetlania do ustawień domyślnych?
Dlaczego nie są wyświetlane maksymalne odkształcenia?
Jaka jest różnica między modelami turbulencji RANS, URANS i DDES?
