W Połączenia w rozszerzeniu umożliwia jednoczesne definiowanie kilku żeber na jednym pręcie lub blasze. Rozkład może być wyznaczony według wzoru ortogonalnego lub według wzoru biegunowego.
W konfiguracji granicznej dla wymiarowania połączenia stalowego istnieje możliwość modyfikacji granicznego odkształcenia plastycznego dla spoin.
Komponent "Płyta podstawy" umożliwia wymiarowanie połączeń z płytą podstawy za pomocą kotew zabetonowanych. Analizie poddawane są płyty, spoiny, zakotwienia oraz interakcja stal - beton.
W rozszerzeniu Analiza etapów budowy (CSA) można używać przekrojów złożonych, dzięki zastosowaniu przekrojów etapowanych. Ten typ przekroju umożliwia aktywację lub dezaktywację poszczególnych części przekroju typu "Parametryczny - Masywny II" na poszczególnych etapach budowy.
Za pomocą elementu "Żebro" można zdefiniować dowolną liczbę żeber podłużnych na blasze pręta. Wskazując obiekt odniesienia, można automatycznie określić na nim spoiny.
Komponent typu „żebro” może być również umieszczony na okrągłych profilach zamkniętych. Dafür wird zusätzlich die Vorgabe der Winkel zwischen den Rippen benötigt.
Teraz za pomocą kilku kliknięć można wstawiać blachy czołowe w połączeniach stalowych. Dane można wprowadzać za pomocą znanych typów definicji 'Offset' lub 'Wymiary i położenie'. Wprowadzając pręt odniesienia i płaszczyznę cięcia, można również pominąć część Przekrój pręta.
Za pomocą tego komponentu można łatwo modelować na przykład blachy czołowe na końcach słupa.
W przypadku analizy spektrum odpowiedzi modeli budynków można wyświetlić współczynniki wrażliwości dla kierunków poziomych według kondygnacji.
Dzięki tym kluczowym wartościom można zinterpretować wrażliwość na efekty stateczności.
- 002720
- Ogólne informacje
- Analiza stateczności konstrukcji RFEM 6
- Analiza stateczności konstrukcji RSTAB 9
Stosując modalny współczynnik istotności (MRF) można ocenić, w jakim stopniu poszczególne elementy konstrukcyjne przyczyniają się do powstania rzeczywistego kształtu wyboczenia. Obliczenia opierają się na energii względnego odkształcenia sprężystego każdego pojedynczego pręta.
Dzięki MRF można rozróżnić lokalne i globalne kształty wyboczenia. Jeżeli kilka prętów ma znaczny MRF (np. > 20%), bardzo prawdopodobna jest niestateczność całej konstrukcji lub jej części. Jeżeli jednak suma wszystkich MRF dla kształtu drgań wynosi około 100%, należy spodziewać się lokalnego problemu ze statecznością (np. wyboczenia pojedynczego pręta).
Ponadto MRF może być wykorzystany do określenia obciążeń krytycznych i równoważnych długości wyboczeniowych poszczególnych prętów (np. do analizy stateczności). Kształty wyboczenia, dla których dany pręt ma małe wartości MRF (np. <20%), mogą zostać w tym kontekście pominięte.
MRF jest wyświetlany według kształtów wyboczenia w tabeli wyników w sekcji Analiza stateczności --> Wyniki według prętów --> Długości efektywne i obciążenia krytyczne.
Za pomocą komponentu "Cięcie płyty" można ciąć blachy (np. blachy węzłowe, blachy środnika itp.). Dostępne są różne metody cięcia:
- Płaszczyzna: Cięcie jest wykonywane na powierzchni najbliższej płycie odniesienia.
- Powierzchnia: Wycinane są tylko przecinające się części płyt.
- Bryła ograniczająca: Najbardziej zewnętrzny wymiar, szerokość i wysokość, jest wycinany jako prostokąt.
- Otoczka wypukła: Zewnętrzna otoczka przekroju służy do przycinania płyty. Jeżeli w węzłach narożnych przekroju występują zaokrąglenia, cięcie jest do nich dostosowywane.
W steel Połączenia , można wykonywać precyzyjne cięcia na płytach i elementach konstrukcyjnych za pomocą komponentu "Bryła pomocnicza". W ramach tego elementu, rolę obiektu pomocniczego mogą pełnić kształty takie jak sześcian, walec lub dowolny przekrój.
Przejdź do filmu