Wreszcie, pojawi się lista wszystkich profili wykorzystanych w konkretnym przypadku obliczeniowym.
Domyślnie, ta lista zawiera jedynie pręty do obliczeń. Jeżeli potrzebna jest lista części dla wszystkich prętów modelu, można ją ustawić w zakładce Ogólne w oknie dialogowym Szczegóły (patrz Rysunek 3.11 ).
Program przypisuje numery części do podobnych prętów.
W tej kolumnie wyszczególnione są numery i opisy przekrojów.
W tej kolumnie podawana jest liczba podobnych prętów dla każdej części.
W tej kolumnie podawana jest długość pojedynczego pręta.
Wartości w tej kolumnie są wartościami z dwóch poprzednich kolumn.
Dla każdej części, program wyświetla pola powierzchni w odniesieniu do długości całkowitej. Pole powierzchni jest określane na podstawie powierzchni przekroju, która znajduje się w oknach 1.3 i 2.1-2.5 w informacji o przekroju (patrz Rysunek 2.19 ).
Objętość części jest określana na podstawie pola przekroju i długości całkowitej.
Ciężar urządzenia oznacza ciężar przekroju w odniesieniu do długości jednego metra. W przypadku przekrojów stożkowych program uśrednia obciążenia obu przekrojów.
Wartości tej kolumny są wyznaczane na podstawie iloczynu wartości z kolumn C i G.
Ostatnia kolumna zawiera całkowitą masę każdej części.
U dołu listy znajduje się podsumowanie wartości w kolumnach B, D, E, F i I. Ostatni rząd w kolumnie Ciężar całkowity pokazuje żądaną całkowitą ilość stali.