3.1.2 Stateczność

Stateczność

Pole wyboru Przeprowadzić analizę stateczności sprawdza/kontroluje czy przeprowadzić analizę stateczności w uzupełnieniu do wymiarowania przekrojów. Jeśli odznaczymy pole wyboru, nie wyświetlą się okna od 1.4 do 1.8.

Jeśli pole wyboru jest zaznaczone, można zdefiniować odpowiednie osie dla analizy Wyboczenia giętne wg 6.3 [1].

Ponadto można uwzględnić efekty drugiego rzędu wg. do 5.2.2 (4) o współczynnik momentów zginających, które można zdefiniować ręcznie. W ten sposób na przykład podczas obliczania ramy z jej trybem wyboczenia reprezentowanym przez przemieszczenie poprzeczne siły wewnętrzne można obliczać według liniowej analizy statycznej i zwiększać o odpowiednie współczynniki. Zwiększenie momentów zginających nie ma wpływu na analizę wyboczenia giętno-skrętnego według [1], klauzuli 6.3.1, która opiera się na siłach osiowych.

Domyślnie RF- / STEEL EC3 określa moment krytyczny sprężyny automatycznie według metody wartości własnej . Do obliczeń program wykorzystuje skończony model pręta do określenia M _cr, uwzględniając następujące elementy:

• Wymiary przekroju brutto
• Typ obciążenia i punkt przyłożenia obciążenia
• Efektywny rozkład momentów
• Stężenia boczne (na podstawie warunków podparcia)
• Efektywne warunki brzegowe

Stopnie swobody modelu można określić na podstawie współczynników k_z i k_w (zob. rozdział 2.5).

Podczas wyznaczania sprężystego momentu krytycznego Automatycznie poprzez porównanie rozkładu momentu , współczynnik C1 jest określany poprzez rozkład momentu. Klikając na przycisk [Informacja] otworzymy okno dialogowe pokazujące/prezentujące obciążenie i rozkład momentów.

W oknie dialogowym Tolerancja dla rozkładu momentu można określić, do jakiego stopnia dopuszczalne są odchyłki dla rozkładu momentów.

Współczynniki C₂ i C₃ zostaną automatycznie określone metodą wartości własnej, jeśli jest taka potrzeba.

Za pomocą opcji Definicja ręczna w oknie 1.5 tytuł kolumny J w oknie 1.5 zmienia się na M _cr , umożliwiając bezpośrednie wprowadzenie momentu krytycznego dla LTB.

W przypadku obciążeń poprzecznych należy określić miejsce, w którym siły te będą oddziaływać na przekrój: Zależnie od obciążenia, obciążenia poprzeczne mogą być stabilizowane lub destabilizować, a tym samym mają duży wpływ na moment krytyczny sprężystości.

Znaki mimośrodów odnoszą się do centrum ścinania M. Artykuł w naszej Bazie informacji zawiera więcej informacji na temat konwencji znakowania dla obciążeń poprzecznych.

Według [1] W załączniku B, tabela B.3, równoważny współczynnik momentu dla elementów konstrukcyjnych wyboczenia w postaci bocznego odkształcenia należy przyjąć jako Cm = 0,9 lub C _mz = 0,9. Oba pola wyboru są domyślnie dezaktywowane. Jeżeli są one zaznaczone, program określa współczynniki C _my i C _mz według kryteriów zdefiniowanych w tabeli B.3.

Obliczenia niesymetrycznych przekrojów z zamierzonym ściskaniem osiowym zgodnie z [1] punkt 6.3.1, można pominąć małe momenty wokół osi głównej i pomocniczej za pomocą ustawień zdefiniowanych w tej sekcji okna dialogowego.

Analogicznie można przeprowadzić czystą kontrolę zginania według [1] punkt 6.3.2, aby pominąć małe siły ściskające poprzez zdefiniowanie współczynnika granicznego Nc _{, Ed} / N _pl .

Według [1] punkt 6.3.4, ogólna metoda jest dozwolona dla przekrojów niesymetrycznych lub prętów zwężanych tylko w przypadku, gdy poddawane są ściskaniu i / lub zginaniu jednoosiowemu w płaszczyźnie głównej. W celu pominięcia drobnego obciążenia momentem wokół osi pomocniczej można zdefiniować ograniczenie dla stosunku momentów M _{z, Ed} / M _{pl, z, Rd} .

Zamierzone Skręcanie nie jest wyraźnie określone w [1]. Jeżeli naprężenie skręcające nie przekracza domyślnie domyślnie ustawionego 5% naprężenia tnącego wynoszącego 5%, nie jest uwzględniane w obliczeniach stateczności; wyświetlane są tylko wyniki wyboczenia giętnego i poprzecznego.

Jeśli zostanie przekroczony jeden z limitów/wartości granicznych w tym oknie dialogowym, w oknie wyników zostanie wyświetlona informacja i nie zostanie przeprowadzona analiza stateczności. Jednakże/mimo wszystko, obliczenia przekrojów zostaną przeprowadzone niezależnie. Ustawienia wartości granicznych nie są częścią normy [1] lub innego załącznika krajowego. Modyfikacja limitów/wartości granicznych stanowi odpowiedzialność użytkownika.

Zgodnie z 6.3.1 ... 6.3.3 (Metoda równoważnego pręta) , zbiory prętów mogą być traktowane jako jeden duży pręt. W tym celu, należy zdefiniować współczynniki k_z i k_w w oknie 1.6 Długości efektywne - Zbiory prętów. Są one stosowane do określenia warunków podparcia β, u _y, φ _x, φ _z i ω. W tym przypadku, okna 1.7 i 1.8 nie są wyświetlane. Należy pamiętać, że współczynniki k_z i k_w są identyczne dla każdego przekroju lub pręta częściowego zbioru prętów. Dlatego, metoda pręta zastępczego powinna być stosowana tylko dla prostych zbiorów prętów.

Przy domyślnym ustawieniu opcji 6.3.4 (Metoda ogólna) program przeprowadza analizę według [1] punkt 6.3.4, na podstawie współczynnika α _cr . W przypadku podparapodów węzłowych Windows 1.7 i przegubów 1,8 pręta warunki brzegowe muszą być zdefiniowane oddzielnie dla każdego zbioru prętów w odniesieniu do stateczności stateczności (wyboczenia i wyboczenia skrępowanego). Współczynniki k_z i k_w z okna 1.5 nie są wykorzystywane.

Więcej informacji na temat ogólnej metody można znaleźć w artykule Bazy wiedzy .

Opcje są zablokowane jeśli ustawiona jest analiza stateczności i moment skręcania skrępowanego (zob. rozdział 3.1.3).