3326x
001489
2017-10-25

Tworzenie przekroju parametrycznego

Często pojawia się konieczność tworzenia serii przekrojów, czyli takich samych przekrojów o różnych wymiarach. Parametry umożliwiają szybką i łatwą modyfikację wymiarów przekroju. Parametry można stosować w formułach do wyznaczania wartości numerycznych. Równania edytowane są w Edytorze równań. W przypadku zmiany parametru na liście parametrów wyniki wszystkich równań, w których występuje ten parametr, zostają odpowiednio dostosowane.

Wykaz parametrów

Parametrami można zarządzać na liście parametrów. Można go otworzyć, klikając przycisk [Edytować parametry] na pasku narzędzi tabeli wprowadzania danych lub w edytorze równań.


Nazwa parametru (kolumna A) nie powinna zawierać spacji i może zostać przydzielona tylko jeden raz. Nazwa ta odnosi się do parametru we wzorach.

Parametr jest określonego typu (kolumna B). Odległości powinien na przykład mieć tylko jeden parametr typu długość. W zależności od typu można wybrać odpowiednią jednostkę (kolumna D).

Wartość parametru można wprowadzić bezpośrednio w kolumnie C lub zdefiniować przy użyciu wzoru w kolumnie E. Oprócz ogólnych operacji matematycznych możliwe jest sprawdzanie warunków za pomocą funkcji logicznych Jeżeli oraz Maks/Min. Odniesienie $ \ $$ może odnosić się do konkretnej tabeli. Na przykład $\$$ 1.1 (A1) wykorzystuje wartość komórki A1 w tabeli 1.1. W kolumnie F można zdefiniować Zakres wartości, służący do kontrolowania wartości w kolumnie C.

Oprócz wprowadzenia parametrów w oknie dialogowym „Edytować parametry”, można je zaimportować za pomocą pliku Excel.

Edytor formuł

Edytor równań zarządza równaniami wprowadzanego parametrycznego. Można je otworzyć, klikając przycisk na pasku narzędzi tabeli, żółty lub czerwony róg w komórce tabeli, lub przyciski funkcyjne obok pola wprowadzania w oknach dialogowych.

Formułę można wprowadzić w polu „Formuła”. Może zawierać stałe wartości liczbowe, parametry lub funkcje. Zawartość innych komórek można wykorzystywać w równaniach za pomocą odniesień. Odniesienie jest oznaczone wykrzyknikiem, a komórka odniesienia znajduje się w nawiasach. Na przykład! (D2) jest wartością komórki D2).

Przykład

Przekrój pokazany na rysunku 06 należy wprowadzić parametrycznie w SHAPE-THIN 8.

W tym celu definiowane są parametry pokazane na rysunku 07.

Następnie można zdefiniować współrzędne węzłów za pomocą wzorów (patrz Rysunek 08).

Zastosowane równania pokazano na rysunku 09.

W kolejnym kroku, grubość elementu jest przydzielana przy użyciu odpowiedniego parametru (Rysunek 10).

Durch Änderung der Parameter können nun einfach die Abmessungen des Querschnitts angepasst werden (Bild 11).


Autor

Pani von Bloh zapewnia naszym klientom wsparcie techniczne i jest odpowiedzialna za rozwój programu SHAPE‑THIN oraz konstrukcji stalowych i aluminiowych.

Po lewej
Pobrane